Announcement

Collapse
No announcement yet.

Read Ramayana sarg 12 continued

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Read Ramayana sarg 12 continued


    Ayodhya Kaanda - Sarga 12 Continues




    2.12.80b-81a சிரம் கலு மயா பாபே த்வம் பாபேநாபிரக்ஷிதா ।
    அஜ்ஞாநாதுபஸம்பந்நா ரஜ்ஜுருத்பந்திநீ யதா ॥
    ciraṃ khalu mayā pāpē tvaṃ pāpēnābhirakṣitā ।
    ajñānādupasampannā rajjurudbandhinī yathā ॥
    I, in my folly and out of my stupidity,
    have been taking care of you this long,
    but you have now become a noose around my neck!
    2.12.81b-82a ரமமாணஸ்த்வயா ஸார்தம் ம்ருத்யும் த்வாம் நாபிலக்ஷயே ।
    பாலோ ரஹஸி ஹஸ்தேந க்ருஷ்ணஸர்பமிவாஸ்ப்ருஸம் ॥
    ramamāṇastvayā sārthaṃ mṛtyuṃ tvāṃ nābhilakṣayē ।
    bālō rahasi hastēna kṛṣṇasarpamivāspṛṡam ॥
    Indulged in having fun with you,
    I have not realized that you are death incarnate!
    I have been like a child touching a venomous black serpent
    while no one happens to watch over!
    2.12.82b-83a மயா ஹ்யபித்ருக: புத்ர ஸ்ஸமஹாத்மா துராத்மநா ।
    தம் து மாம் ஜீவலோகோऽயம் நூநமாக்ரோஷ்டுமர்ஹதி ॥
    mayā hyapitṛkaḥ putra ssamahātmā durātmanā ।
    taṃ tu māṃ jīvalōkō'yaṃ nūnamākrōṣṭumarhati ॥
    I, the wretched one, would make
    no father for such Mahātma for a son!
    This world may justly denounce me as such!
    2.12.83b-84a பாலிஸோ பத காமாத்மா ராஜா தஸரதோ ப்ருஸம் ।
    ய: ஸ்த்ரீக்ருதே ப்ரியம் புத்ரம் வநம் ப்ரஸ்தாபயிஷ்யதி ॥
    bāliṡō bata kāmātmā rājā daṡarathō bhṛṡam ।
    yaḥ strīkṛtē priyaṃ putraṃ vanaṃ prasthāpayiṣyati ॥
    “Alas! How foolish and lustful can King Daṡaratha be
    to send away his beloved son to the Vana,
    for the sake of a woman!”
    2.12.84b-85a வ்ரதைஸ்ச ப்ரஹ்மசர்யைஸ்ச குருபிஸ்சோபகர்ஸித: ।
    போககாலே மஹத்க்ருச்ச்ரம் புநரேவ ப்ரபத்ஸ்யதே ॥
    vrataiṡca brahmacaryaiṡca gurubhiṡcōpakarṡitaḥ ।
    bhōgakālē mahatkṛcchraṃ punarēva prapatsyatē ॥
    Rāma has been deprived thus far,
    observing discipline, celibacy and serving Gurus.
    When the time has finally come for him
    to enjoy the pleasures of life,
    he has to now go through dire hardships again!
    2.12.85b-86a நாலம் த்விதீயம் வசநம் புத்ரோ மாம் ப்ரதிபாஷிதும் ।
    ஸ வநம் ப்ரவ்ரஜேத்யுக்தோ பாடமித்யேவ வக்ஷ்யதி ॥
    nālaṃ dvitīyaṃ vacanaṃ putrō māṃ pratibhāṣitum ।
    sa vanaṃ pravrajētyuktō bāḍhamityēva vakṣyati ॥
    My son would not say another word to me, except ‘yes!’,
    if I tell him to go to the Vana!
    2.12.86b-87a யதி மே ராகவ: குர்யாத்வநம் கச்சேதி சோதித: ।
    ப்ரதிகூலம் ப்ரியம் மே ஸ்யாந்ந து வத்ஸ: கரிஷ்யதி ॥
    yadi mē rāghavaḥ kuryādvanaṃ gacchēti cōditaḥ ।
    pratikūlaṃ priyaṃ mē syānna tu vatsaḥ kariṣyati ॥
    I would rather be happy if Rāghava does not obey my word,
    when I tell him to go to the Vana!
    But my dear son would never do that!
    2.12.87b-88a ஸுத்தபாவோ ஹி பாவம் மே ந து ஜ்ஞாஸ்யதி ராகவ:।
    ஸ வநம் ப்ரப்ரஜே த்யுக்தோ பாட மித்யேவ வக்ஷ்யதி ॥
    ṡuddhabhāvō hi bhāvaṃ mē na tu jñāsyati rāghavaḥ।
    sa vanaṃ prabrajē tyuktō bāḍha mityēva vakṣyati ॥
    But being the pure hearted person that he is,
    Rāghava would not know my feelings
    and would only say ‘yes!’, when told to go to the Vana!
    2.12.88b-89a ராகவே ஹி வநம் ப்ராப்தே ஸர்வலோகஸ்ய திக்க்ருதம் ।
    ம்ருத்யுரக்ஷமணீயம் மாம் நயிஷ்யதி யமக்ஷயம் ॥
    rāghavē hi vanaṃ prāptē sarvalōkasya dhikkṛtam ।
    mṛtyurakṣamaṇīyaṃ māṃ nayiṣyati yamakṣayam ॥
    Once Rāma goes to the Vana, death will take me,
    the one despised by everybody and unfit for any reprieve,
    away to the world of Yama!
    2.12.89b-90a ம்ருதே மயி கதே ராமே வநம் மநுஜபுங்கவே ।
    இஷ்டே மம ஜநே ஸேஷே கிம் பாபம் ப்ரதிபத்ஸ்யஸே ॥
    mṛtē mayi gatē rāmē vanaṃ manujapuṅgavē ।
    iṣṭē mama janē ṡēṣē kiṃ pāpaṃ pratipatsyasē ॥
    There is no telling what evil you would do to my remaining loved ones,
    once Rāma, the best among men is in the Vana and I am dead!
    2.12.90b-91a கௌஸல்யா மாம் ச ராமம் ச புத்ரௌ ச யதி ஹாஸ்யதி ।
    து:காந்யஸஹதீ தேவீ மாமேவாநுமரிஷ்யதி ॥
    kausalyā māṃ ca rāmaṃ ca putrau ca yadi hāsyati ।
    duḥkhānyasahatī dēvī māmēvānumariṣyati ॥
    Should Kousalyā, the queen, lose
    me, Rāma and the other two sons,
    she would not be able to bear the sorrow
    and will die along with me!
    2.12.91b-92a கௌஸல்யாம் ச ஸுமித்ராம் ச மாம் ச புத்ரைஸ்த்ரிபிஸ்ஸஹ ।
    ப்ரக்ஷிப்ய நரகே ஸா த்வம் கைகேயி! ஸுகிதா பவ ॥
    kausalyāṃ ca sumitrāṃ ca māṃ ca putraistribhissaha ।
    prakṣipya narakē sā tvaṃ kaikēyi! sukhitā bhava ॥
    O! Kaikēyee, may you be happy, thus consigning
    Kousalyā, Sumitrā, me and the three sons to a hellish fate!
    2.12.92b-93a மயா ராமேண ச த்யக்தம் ஸாஸ்வதம் ஸத்க்ருதம் குணை: ।
    இக்ஷ்வாகுகுலமக்ஷோப்யமாகுலம் பாலயிஷ்யஸி ॥
    mayā rāmēṇa ca tyaktaṃ ṡāṡvataṃ satkṛtaṃ guṇaiḥ ।
    ikṣvākukulamakṣōbhyamākulaṃ pālayiṣyasi ॥
    You would certainly rule a shaken up Ikshwāku dynasty,
    which has been built to be unshakable and everlasting
    by virtue of many qualities, after I and Rāma give it up.
    2.12.93b-94a ப்ரியம் சேத்பரதஸ்யைதத்ராமப்ரவ்ராஜநம் பவேத் ।
    மா ஸ்ம மே பரத: கார்ஷீத்ப்ரேதக்ருத்யம் கதாயுஷ: ॥
    priyaṃ cēdbharatasyaitadrāmapravrājanaṃ bhavēt ।
    mā sma mē bharataḥ kārṣītprētakṛtyaṃ gatāyuṣaḥ ॥
    Were Bharata to like the departure of Rāma to the Vana,
    may he not perform last rites for me when I die!
    2.12.95b-96 ஹந்தாநார்யே! மமாமித்ரே! ஸகாமா பவ கைகயி ।
    ம்ருதே மயி கதே ராமே வநம் புருஷபுங்கவே ।
    ஸேதாநீம் விதவா ராஜ்யம் ஸபுத்ரா காரயிஷ்யஸி ॥
    hantānāryē! mamāmitrē! sakāmā bhava kaikayi ।
    mṛtē mayi gatē rāmē vanaṃ puruṣapuṅgavē ।
    sēdānīṃ vidhavā rājyaṃ saputrā kārayiṣyasi ॥
    O Kaikēyee! You are my enemy! You are ignoble!
    Alas! May your desire be fulfilled!
    With Rāma gone to the Vana and me leaving this world,
    rule the kingdom as a widow, along with your son!
    2.12.96-97a த்வம் ராஜபுத்ரீவாதேந ந்யவஸோ மம வேஸ்மநி ।
    அகீர்திஸ்சாதுலா லோகே த்ருவ: பரிபவஸ்ச மே ।
    ஸர்வபூதேஷு சாவஜ்ஞா யதா பாபக்ருதஸ்ததா ॥
    tvaṃ rājaputrīvādēna nyavasō mama vēṡmani ।
    akīrtiṡcātulā lōkē dhruvaḥ paribhavaṡca mē ।
    sarvabhūtēṣu cāvajñā yathā pāpakṛtastathā ॥
    You are living in my house, being the daughter of a King!
    I am certainly destined to ignominy and shame in this world!
    I would certainly be met with contempt,
    like anyone who commits wrongful acts !
    2.12.97b-98a கதம் ரதைர்விபுர்யாத்வா கஜாஸ்வைஸ்ச முஹுர்முஹு: ।
    பத்ப்யாம் ராமோ மஹாரண்யே வத்ஸோ மே விசரிஷ்யதி ॥
    kathaṃ rathairvibhuryātvā gajāṡvaiṡca muhurmuhuḥ ।
    padbhyāṃ rāmō mahāraṇyē vatsō mē vicariṣyati ॥
    How can Rāma, my beloved son, who always
    rides on chariots, elephants and horses,
    move around in the great forest on bare foot?
    2.12.98b-100a யஸ்ய த்வாஹாரஸமயே ஸூதா: குண்டலதாரிண: ।
    அஹம்பூர்வா: பசந்தி ஸ்ம ப்ரஸஸ்தம் பாநபோஜநம் ।
    ஸ கதந்நு கஷாயாணி திக்தாநி கடுகாநி ச ।
    பக்ஷயந்வந்யமாஹாரம் ஸுதோ மே வர்தயிஷ்யதி ॥
    yasya tvāhārasamayē sūdāḥ kuṇḍaladhāriṇaḥ ।
    ahaṃpūrvāḥ pacanti sma praṡastaṃ pānabhōjanam ।
    sa kathannu kaṣāyāṇi tiktāni kaṭukāni ca ।
    bhakṣayanvanyamāhāraṃ sutō mē vartayiṣyati ॥
    My son eats food of exquisite cuisine, prepared by
    chefs well decorated with pendants on their ears,
    each vying to cook food for him ahead of others!


    How can he manage by himself eating the
    astringent, bitter and pungent food of the Vana?
    2.12.100b-101a மஹார்ஹவஸ்த்ரஸம்வீதோ பூத்வா சிரஸுகோஷித: ।
    காஷாயபரிதாநஸ்து கதம் பூமௌநிவத்ஸ்யதி ॥
    mahārhavastrasaṃvītō bhūtvā cirasukhōṣitaḥ ।
    kāṣāyaparidhānastu kathaṃ bhūmaunivatsyati ॥
    How can he, who is used to wearing luxurious clothing
    and to a comfortable life for a long time,
    live wearing saffron robes and lying on the bare floor?
    2.12.101b-102a கஸ்யைதத்தாருணம் வாக்யமேவம்வித மசிந்திதம் ।
    ராமஸ்யாரண்யகமநம் பரதஸ்யாபிஷேசநம் ॥
    kasyaitaddhāruṇaṃ vākyamēvaṃvidha macintitam ।
    rāmasyāraṇyagamanaṃ bharatasyābhiṣēcanam ॥
    Whose is this kind of unthinkable and dreadful idea,
    of Rāma’s departure to the Vana and Bharata’s coronation?
    2.12.102b-103a திகஸ்து யோஷிதோ நாம ஸடா ஸ்ஸ்வார்தபராஸ்ஸதா ।
    ந ப்ரவீமி ஸ்த்ரிய ஸ்ஸர்வா பரதஸ்யைவ மாதரம் ॥
    dhigastu yōṣitō nāma ṡaṭhā ssvārthaparāssadā ।
    na bravīmi striya ssarvā bharatasyaiva mātaram ॥
    Shame! The very word ‘woman’ means
    nothing but perfidy and selfishness, ever!
    Nay, I speak not of all women, but only of Bharata’s mother!
    2.12.103 அநர்தபாவேऽர்தபரே! ந்ருஸம்ஸே
    மமாநுதாபாய நிவிஷ்டபாவே! ।
    கிமப்ரியம் பஸ்யஸி மந்நிமித்தம்
    ஹிதாநுகாரிண்யதவாऽபி ராமே ॥
    anarthabhāvē'rthaparē! nṛṡaṃsē
    mamānutāpāya niviṣṭabhāvē! ।
    kimapriyaṃ paṡyasi mannimittaṃ
    hitānukāriṇyathavā'pi rāmē ॥
    O cruel one! O perverse one! O selfish one!
    You are bent hard on causing me misery!
    What is of concern to you, in me, or
    in Rāma, who does nothing but good!
    2.12.104 பரித்யஜேயு: பிதரோ ஹி புத்ராந்
    பார்யா: பதீம்ஸ்சாபி க்ருதாநுராகா: ।
    க்ருத்ஸ்நம் ஹி ஸர்வம் குபிதம் ஜகத்ஸ்யா
    த்த்ருஷ்ட்வைவ ராமம் வ்யஸநே நிமக்நம் ॥
    parityajēyuḥ pitarō hi putrān
    bhāryāḥ patīṃṡcāpi kṛtānurāgāḥ ।
    kṛtsnaṃ hi sarvaṃ kupitaṃ jagatsyā
    ddṛṣṭvaiva rāmaṃ vyasanē nimagnam ॥
    On seeing Rāma plunged in adversity,
    this entire world will be outraged.
    Wives, loving as they might be, will abandon their husbands
    and even fathers will abandon their sons. Wives abandoning husbands and fathers abandoning children indicate the loss of faith in the fairness of life.




    2.12.105 அஹம் புநர்தேவகுமாரரூப
    மலங்க்ருதம் தம் ஸுதமாவ்ரஜந்தம் ।
    நந்தாமி பஸ்யந்நபி தர்ஸநேந
    பவாமி த்ருஷ்ட்வைவ ச புநர்யுவேவ ॥
    ahaṃ punardēvakumārarūpa
    malaṅkṛtaṃ taṃ sutamāvrajantam ।
    nandāmi paṡyannapi darṡanēna
    bhavāmi dṛṣṭvaiva ca punaryuvēva ॥
    The very sight of such a son coming towards me,
    well adorned and handsome like the son of Dēvas,
    makes me feel delighted, young and energetic all over again!
    2.12.106 விநாऽபி ஸூர்யேண பவேத்ப்ரவ்ருத்தி
    ரவர்ஷதா வஜ்ரதரேண வாऽபி ।
    ராமம் து கச்சந்தமித ஸ்ஸமீக்ஷ்ய
    ஜீவேந்ந கஸ்சித்த்விதி சேதநா மே ॥
    vinā'pi sūryēṇa bhavētpravṛtti
    ravarṣatā vajradharēṇa vā'pi ।
    rāmaṃ tu gacchantamita ssamīkṣya
    jīvēnna kaṡcittviti cētanā mē ॥
    The world might be able to live without the sun
    and without the wielder of Vajra showering rains,
    but I cannot contemplate anyone living
    seeing Rāma go away from here!
    Indra, the god of rains, is the wielder of Vajra!
    2.12.107 விநாஸகாமாமஹிதாமமித்ரா
    மாவாஸயம் ம்ருத்யுமிவாத்மநஸ்த்வாம் ।
    சிரம் பதாங்கேந த்ருதாஸி ஸர்பீ
    மஹாவிஷா தேந ஹதோऽஸ்மி மோஹாத் ॥
    vināṡakāmāmahitāmamitrā
    māvāsayaṃ mṛtyumivātmanastvām ।
    ciraṃ batāṅkēna dhṛtāsi sarpī
    mahāviṣā tēna hatō'smi mōhāt ॥
    You are no friend of mine. You are no well wisher of mine.
    You want to destroy me. Yet, alas,
    I held you, my death incarnate, in close quarters!
    You are like a venomous viper that I
    held on the lap for too long a time!
    I am now being ruined by that very delusion!
    2.12.108 மயா ச ராமேண ச லக்ஷ்மணேந
    ப்ரஸாஸ்து ஹீநோ பரதஸ்த்வயா ஸஹ ।
    புரம் ச ராஷ்ட்ரம் ச நிஹத்ய பாந்தவாந்
    மமாஹிதாநாம் ச பவாபிஹர்ஷிணீ ॥
    mayā ca rāmēṇa ca lakṣmaṇēna
    praṡāstu hīnō bharatastvayā saha ।
    puraṃ ca rāṣṭraṃ ca nihatya bāndhavān
    mamāhitānāṃ ca bhavābhiharṣiṇī ॥
    Without me, Rāma and Lakshmaṇa,
    may Bharata, with you by his side
    rule the city and the kingdom
    killing all the near and dear!
    You would certainly bring delight to all my adversaries!
    2.12.109 ந்ருஸம்ஸவ்ருத்தே வ்யஸநப்ரஹாரிணி ப்ரஸஹ்ய
    வாக்யம் யதிஹாத்ய பாஷஸே ।
    ந நாம தே கேந முகாத்பதந்த்யதோ
    விஸீர்யமாணா தஸநா ஸ்ஸஹஸ்ரதா ॥
    nṛṡaṃsavṛttē vyasanaprahāriṇi prasahya
    vākyaṃ yadihādya bhāṣasē ।
    na nāma tē kēna mukhātpatantyadhō
    viṡīryamāṇā daṡanā ssahasradhā ॥
    O embodiment of cruelty! O tormentor of the distressed!
    Why are your teeth not being shattered into thousands of pieces
    and falling onto the ground from your mouth,
    for speaking such harsh words!
    2.12.110 ந கிஞ்சிதாஹாஹிதமப்ரியம் வசோ
    ந வேத்தி ராம: பருஷாணி பாஷிதும் ।
    கதந்நு ராமே ஹ்யபிராமவாதிநி
    ப்ரவீஷி தோஷாந்குணநித்யஸம்மதே ॥
    na kiñcidāhāhitamapriyaṃ vacō
    na vētti rāmaḥ paruṣāṇi bhāṣitum ।
    kathannu rāmē hyabhirāmavādini
    bravīṣi dōṣānguṇanityasammatē ॥
    Neither did Rāma utter a word that was hostile or unkind, ever.
    Nor did he know how to say a harsh word.
    How can you find any fault in Rāma,
    who is well regarded for his merits and pleasant disposition?
    2.12.111 ப்ரதாம்ய வா ப்ரஜ்வல வா ப்ரணஸ்ய வா
    ஸஹஸ்ரஸோ வா ஸ்புடிதா மஹீம் வ்ரஜ ।
    ந தே கரிஷ்யாமி வச ஸ்ஸுதாருணம்
    மமாஹிதம் கேகயராஜபாம்ஸநி ॥
    pratāmya vā prajvala vā praṇaṡya vā
    sahasraṡō vā sphuṭitā mahīṃ vraja ।
    na tē kariṣyāmi vaca ssudāruṇaṃ
    mamāhitaṃ kēkayarājapāṃsani ॥
    O shame of the house of Kēkaya kings!
    You may cry! You may burn! You may die!
    You may fall apart into thousand pieces on the ground!
    I will not fulfill your horrible wish that speaks doom to me!
    2.12.112 க்ஷுரோபமாம் நித்யமஸத்ப்ரியம்வதாம்
    ப்ரதுஷ்டபாவாம் ஸ்வகுலோபகாதிநீம் ।
    ந ஜீவிதும் த்வாம் விஷஹேऽமநோரமாம்
    திதக்ஷமாணாம் ஹ்ருதயம் ஸபந்தநம் ॥
    kṣurōpamāṃ nityamasatpriyaṃvadāṃ
    praduṣṭabhāvāṃ svakulōpaghātinīm ।
    na jīvituṃ tvāṃ viṣahē'manōramāṃ
    didhakṣamāṇāṃ hṛdayaṃ sabandhanam ॥
    You are like a knife! You were talking
    nothing but sweet lies all the time!
    You harbor nothing but evil thoughts!
    You bring destruction upon your own family!
    You torture my heart and you are despicable to look at!
    I cannot tolerate you living any further!
    2.12.113 ந ஜீவிதம் மேऽஸ்தி புந:குதஸ்ஸுகம்
    விநாऽऽத்மஜேநாऽத்மவத: குதோ ரதி: ।
    மமாஹிதம் தேவி ந கர்துமர்ஹஸி
    ஸ்ப்ருஸாமி பாதாவபி தே ப்ரஸீத மே ॥
    na jīvitaṃ mē'sti punaḥkutassukham
    vinā''tmajēnā'tmavataḥ kutō ratiḥ ।
    mamāhitaṃ dēvi na kartumarhasi
    spṛṡāmi pādāvapi tē prasīda mē ॥
    Without my son I would not even live,
    what to speak of having any comfort!
    Where is the pleasure of living anymore?
    You shall not bring such hardship on me!
    I shall touch your feet, please show mercy on me!
    2.12.114 ஸ பூமிபாலோ விலபந்நநாதவத்
    ஸ்த்ரியா க்ருஹீதோ ஹ்ருதயேऽதிமாத்ரயா ।
    பபாத தேவ்யாஸ்சரணௌ ப்ரஸாரிதா
    வுபாவஸம்ஸ்ப்ருஸ்ய யதாऽதுரஸ்ததா ॥
    sa bhūmipālō vilapannanāthavat
    striyā gṛhītō hṛdayē'timātrayā ।
    papāta dēvyāṡcaraṇau prasāritā
    vubhāvasamspṛṡya yathā'turastathā ॥
    Wailing like a destitute, that ruler of the lands,
    who was firmly in the clutches of a woman
    that had crossed all bounds of decency,
    fell down like a seriously ill person,
    before he could reach the lady’s outstretched feet.
    இத்யார்ஷே ஸ்ரீமத்ராமாயணே வால்மீகீயே ஆதிகாவ்யே
    அயோத்யாகாண்டே த்வாதஸஸ்ஸர்க: ॥
    ityārṣē ṡrīmadrāmāyaṇē vālmīkīyē ādikāvyē
    ayōdhyākāṇḍē dvādaṡassargaḥ ॥
    Thus concludes the twelfth Sarga
    in Ayōdhyā Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
    the first ever poem of humankind,
    composed by Vālmeeki.
    You have just completed reading 2818 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.


    Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.
    ]
Working...
X