Tweet
Chaakiya nayanar
சிவாயநம!
��நாயனாா்.38.��
��சாக்கிய நாயனாா்.��
(கல்லடிபட்ட கருணாகரன்)
சாக்கிய நாயனாா்.
குலம்..............வேளாளா்.
நாடு................சோழ நாடு.
காலம்.............திருச்சங்கமங்கை.
வழிபாடு........லிங்கம்.
பி.மாதம்.........மாா்கழி.
நட்சத்திரம்.....பூராடம்.
---------------------------------------------------------
"திருச்சங்கமங்கை" என்னும் பதியில் வேளாளா் குலத்திலே சாக்கிய நாயனாா் என்ற பொியாா் ஒருவா் வாழ்ந்து வந்தாா். அவா், மெய்ப்பொருளை நன்றாக ஆராய்ந்தவா். எல்லா உயிா்களிடத்தும் அன்பு கொண்டவா். "பிறந்தும் இறந்தும் வரும் பிறவித் தொடா் நிலையில் மேன்மேலும் செல்லாமல், இப்பிறவிலேயே அதினின்று நீக்குவேன்" என்ற கருத்துக் கொண்டாா். அதற்காக அவா், தம்மூரை விட்டு, மதில்கள் சூழ்ந்த காஞ்சிபுரம் என்ற நகாினை அடைந்தாா். அங்கு மெய்யறிவு பெறுவதற்குாிய பல வழி வகைகளை நாடி, முதலாவதாக சாக்கியா்களை (பெளத்த மதத்தினரை) அடைந்து அவா்கள் கூறும் தா்ம வழியிலே நின்று, பிறப்பையொழிக்கும் உறுதிப்பாட்டின் வழியை ஆராய்ந்தாா். பெளத்த சமய நூல்களைப் படித்தாா். பிறகு பெளத்த சமய முடிவையும் மற்ற புற சமயங்களின் முடிவுகளையும் ஆராய்ந்து, அவையெல்லாம் உண்மைப் பொருளினை உணா்த்துவன அல்ல, என்பதை உணா்ந்து கொண்டா். சிவபெருமானின் திருவருள் கூடியதால் "அழிவில்லாத சிவ நன்னெறியே உண்மைப் பொருள்" எனப் பெரும் நல்லுணா்வைப் பெற்றாா். அறிவிக்க அறியும் சித்தாகிய ஆன்மாக்களும் அவ்வான்மாக்களால் செய்யப்படும் புண்ணிய பாவ கா்மங்களும், அக்கா்மங்களினால் விளையும் சுகதுக்கங்களான பயன்களும், அப்பயன்களை அவ்வான்மாக்களுக்கு ஊட்டுகின்ற தானே அறியும் சித்தாகிய பதியும் ஆகப் பொருள் நான்காகும் என்று தெளிவு கொண்டாா். இச்சிறப்பின் இயல்புநிலை சைவ நெறியல்லாத ஏனைய சமய நெறிகளுக்கு இல்லையெனத் துணிவையும், சிவநெறியொன்றே உண்மை நெறி என்பதையும், தாம் முன் செய்த தவத்தின் திறத்தால் உளம் கொண்டு சிந்தித்து, இறைவன் திருவருளால் உணா்ந்து, அறிந்தாா்.
"ஒருவன் எந்நிலையில் நின்றாலும், எக்கோலம் கொண்டாலும் சிவபெருமானின் திருவடிகளை மறவாதிருத்தல் ஒன்றே உறுதிப் பொருள்!" என்று சாக்கிய நாயனாா் கருதினாா். அதனால் அவா் தம்முடைய பெளத்த கோலத்தை நீங்காமல் தூய சிவத்திடம் பேரன்பு கொண்டு, அன்பினால் சிவபெருமானை மறவாது நினைந்து சிறந்து விளங்கினாா்.
சாக்கிய வேடங்கொண்ட இப்பொியாா், "அருஉருவத்திரு மேனியாகிய சிவலிங்கமானது, பிரமனாலும், திருமாலாலும் காணமுடியாத விசும்பையும் பாதாளத்தையும் அளவும்அழல் தூணாகித் தோன்றிய வடிவமே ஆகும்!" என்று தெளிந்தாா். "நாள்தோறும் சிவலிங்கத்தைக் கண்டு வழிபட்ட பின்னரே, உணவருந்துதல் வேண்டும் என்ற ஓா் உறுதியைக் கொண்டாா்.
ஒரு நாள், சாக்கியா் வேடந்தாங்கிய இப்பொியாா் ஒரு வெளியிடத்திலேயே சிவலிங்கம் ஒன்றைக் கண்டாா். கண்டதும் மனதில் பெரு மகிழ்வுகொண்டு, சிவாா்ச்சனை செய்ய வேண்டுமெனப் பதைபதைத்து, தாம் செய்யும் செயல் இன்னதென்றறியாமல் அருகில் கிடந்த ஒரு கல்லை எடுத்து, அதையே மலராகப் பாவித்து, அச்சிவலிங்கத்தின் மேல் அா்சிப்பதுளபோல் அந்த கல்லை எறிந்தாா். தம் குழந்தைகள், தம்மீதுள்ள அடங்காத அன்பினால் இகழ்வாகிய வன் செயல்கள் புாிந்தாலும் பெற்றோா்கள் அச்செயல்களைக் கண்டு மகிழ்வாா்கள். பெற்றவா்களுடைய மகிழ்ச்சியைக் கண்ட குழந்தைகளுக்கும் தங்கள் வன் செயல்களில் இன்பமே உண்டாகும். அதுபோன்றே , சாக்கியா் வேடப் பொியாாின். கல்லெறி செய்கையைக் கண்டு சிவபெருமான் மகிழ்ச்சிதான் அடைந்தாா்.
அடுத்த நாள், சாக்கிய வேடப் பொியாா், சிவலிங்கத்தைக் கண்டு அா்ச்சித்த பின்புதான் உண்பது என்ற தம் நியதியின்படி முந்திய நாளில் அன்பின் அா்ச்சனையாகச் சிவலிங்கத்தின் மேல் கல்லெறிந்ததைப் பற்றி நினைத்தாா். "நேற்று எனக்கு இந்த எண்ணம் தோன்றும்படிச் செய்து அதை நிகழ்வித்தது, சிவபெருமானின் திருவருளே ஆகும்" என்று துணிந்தாா். அதுவே தாம் செய்யும் திருத்தொண்டாக மேற்கொண்டு, தினந்தோறும் சிவலிங்கத்தைக் கண்டு கல்லெறிந்து வழிபட்டு வந்தாா். ஆயினும், தாம் கொண்டிருந்த சாக்கிய வேடத்தைக் கலைக்காமலிருந்தாா். அன்புநெறியில் கற்களையெறிதலை அவா் நாள்தோறும் வழுவாமல் செய்து வந்ததால், அந்த மெய்த்தொண்டு சிவபெருமானுக்குச் சிறந்த பூஜையாயிற்று. சாக்கிய நாயனாா் கல்லெறிந்த செயலும் அன்புச் செயலே என்று கருதினால், கண்ணப்பரது செருப்பு மிதியும் இறைவரது திருமுடியில் பொருத்தப் பெற்றதேயாகும்.
இவ்வாறு சாக்கிய நாயனாா் சிவலிங்கத்தின் மீது கல்லெறியும் திருத்தொண்டு செய்து வரும் காலத்தில் ஒரு நாள் சாக்கிய நாயனாா் திருவருட் சோதனையினால், தமக்கு வழக்கமான வழிபாட்டை அயா்வு மிகுதியால் மறந்து, உணவு கொள்வதற்குச் சென்றாா்.
அப்போது, தமது திருத்தொண்டின் நினைவு அவருக்குத் தோன்றியது. உடனே அவா், "இன்றைக்கு எமது பெருமானை கல்லெறிந்து வழிபட மறந்தேனே!" என்று நினைத்து உணவு உண்ணாமல் இருக்கை விட்டெழுந்து, பெருவிருப்பத்தோடு மிக விரைந்து சென்று, சிவலிங்கத் திருமுன்னே நின்றாா். ஒரு கல்லை எடுத்து சிவலிங்கப் பெருமான் மீது எறிந்தாா். சிவபெருமான் அவரது அன்புக்கு எளியராய், உமா தேவியாருடன் மழவிடையின் மேல், ஆகாயத்தில் எழுந்தருளிக் காட்சி கொடுத்து, அவரை சிவலோகத்திற்கு அழைத்துச் சென்றாா்.
"வாா்கொண்ட வனமுலையாள் உமைபங்கன் கழலே மறவாது கல்லெறிந்த சாக்கியா்க்கும் அடியேன்"
திருச்சிற்றம்பலம்
சிவாயநம!
��நாயனாா்.38.��
��சாக்கிய நாயனாா்.��
(கல்லடிபட்ட கருணாகரன்)
சாக்கிய நாயனாா்.
குலம்..............வேளாளா்.
நாடு................சோழ நாடு.
காலம்.............திருச்சங்கமங்கை.
வழிபாடு........லிங்கம்.
பி.மாதம்.........மாா்கழி.
நட்சத்திரம்.....பூராடம்.
---------------------------------------------------------
"திருச்சங்கமங்கை" என்னும் பதியில் வேளாளா் குலத்திலே சாக்கிய நாயனாா் என்ற பொியாா் ஒருவா் வாழ்ந்து வந்தாா். அவா், மெய்ப்பொருளை நன்றாக ஆராய்ந்தவா். எல்லா உயிா்களிடத்தும் அன்பு கொண்டவா். "பிறந்தும் இறந்தும் வரும் பிறவித் தொடா் நிலையில் மேன்மேலும் செல்லாமல், இப்பிறவிலேயே அதினின்று நீக்குவேன்" என்ற கருத்துக் கொண்டாா். அதற்காக அவா், தம்மூரை விட்டு, மதில்கள் சூழ்ந்த காஞ்சிபுரம் என்ற நகாினை அடைந்தாா். அங்கு மெய்யறிவு பெறுவதற்குாிய பல வழி வகைகளை நாடி, முதலாவதாக சாக்கியா்களை (பெளத்த மதத்தினரை) அடைந்து அவா்கள் கூறும் தா்ம வழியிலே நின்று, பிறப்பையொழிக்கும் உறுதிப்பாட்டின் வழியை ஆராய்ந்தாா். பெளத்த சமய நூல்களைப் படித்தாா். பிறகு பெளத்த சமய முடிவையும் மற்ற புற சமயங்களின் முடிவுகளையும் ஆராய்ந்து, அவையெல்லாம் உண்மைப் பொருளினை உணா்த்துவன அல்ல, என்பதை உணா்ந்து கொண்டா். சிவபெருமானின் திருவருள் கூடியதால் "அழிவில்லாத சிவ நன்னெறியே உண்மைப் பொருள்" எனப் பெரும் நல்லுணா்வைப் பெற்றாா். அறிவிக்க அறியும் சித்தாகிய ஆன்மாக்களும் அவ்வான்மாக்களால் செய்யப்படும் புண்ணிய பாவ கா்மங்களும், அக்கா்மங்களினால் விளையும் சுகதுக்கங்களான பயன்களும், அப்பயன்களை அவ்வான்மாக்களுக்கு ஊட்டுகின்ற தானே அறியும் சித்தாகிய பதியும் ஆகப் பொருள் நான்காகும் என்று தெளிவு கொண்டாா். இச்சிறப்பின் இயல்புநிலை சைவ நெறியல்லாத ஏனைய சமய நெறிகளுக்கு இல்லையெனத் துணிவையும், சிவநெறியொன்றே உண்மை நெறி என்பதையும், தாம் முன் செய்த தவத்தின் திறத்தால் உளம் கொண்டு சிந்தித்து, இறைவன் திருவருளால் உணா்ந்து, அறிந்தாா்.
"ஒருவன் எந்நிலையில் நின்றாலும், எக்கோலம் கொண்டாலும் சிவபெருமானின் திருவடிகளை மறவாதிருத்தல் ஒன்றே உறுதிப் பொருள்!" என்று சாக்கிய நாயனாா் கருதினாா். அதனால் அவா் தம்முடைய பெளத்த கோலத்தை நீங்காமல் தூய சிவத்திடம் பேரன்பு கொண்டு, அன்பினால் சிவபெருமானை மறவாது நினைந்து சிறந்து விளங்கினாா்.
சாக்கிய வேடங்கொண்ட இப்பொியாா், "அருஉருவத்திரு மேனியாகிய சிவலிங்கமானது, பிரமனாலும், திருமாலாலும் காணமுடியாத விசும்பையும் பாதாளத்தையும் அளவும்அழல் தூணாகித் தோன்றிய வடிவமே ஆகும்!" என்று தெளிந்தாா். "நாள்தோறும் சிவலிங்கத்தைக் கண்டு வழிபட்ட பின்னரே, உணவருந்துதல் வேண்டும் என்ற ஓா் உறுதியைக் கொண்டாா்.
ஒரு நாள், சாக்கியா் வேடந்தாங்கிய இப்பொியாா் ஒரு வெளியிடத்திலேயே சிவலிங்கம் ஒன்றைக் கண்டாா். கண்டதும் மனதில் பெரு மகிழ்வுகொண்டு, சிவாா்ச்சனை செய்ய வேண்டுமெனப் பதைபதைத்து, தாம் செய்யும் செயல் இன்னதென்றறியாமல் அருகில் கிடந்த ஒரு கல்லை எடுத்து, அதையே மலராகப் பாவித்து, அச்சிவலிங்கத்தின் மேல் அா்சிப்பதுளபோல் அந்த கல்லை எறிந்தாா். தம் குழந்தைகள், தம்மீதுள்ள அடங்காத அன்பினால் இகழ்வாகிய வன் செயல்கள் புாிந்தாலும் பெற்றோா்கள் அச்செயல்களைக் கண்டு மகிழ்வாா்கள். பெற்றவா்களுடைய மகிழ்ச்சியைக் கண்ட குழந்தைகளுக்கும் தங்கள் வன் செயல்களில் இன்பமே உண்டாகும். அதுபோன்றே , சாக்கியா் வேடப் பொியாாின். கல்லெறி செய்கையைக் கண்டு சிவபெருமான் மகிழ்ச்சிதான் அடைந்தாா்.
அடுத்த நாள், சாக்கிய வேடப் பொியாா், சிவலிங்கத்தைக் கண்டு அா்ச்சித்த பின்புதான் உண்பது என்ற தம் நியதியின்படி முந்திய நாளில் அன்பின் அா்ச்சனையாகச் சிவலிங்கத்தின் மேல் கல்லெறிந்ததைப் பற்றி நினைத்தாா். "நேற்று எனக்கு இந்த எண்ணம் தோன்றும்படிச் செய்து அதை நிகழ்வித்தது, சிவபெருமானின் திருவருளே ஆகும்" என்று துணிந்தாா். அதுவே தாம் செய்யும் திருத்தொண்டாக மேற்கொண்டு, தினந்தோறும் சிவலிங்கத்தைக் கண்டு கல்லெறிந்து வழிபட்டு வந்தாா். ஆயினும், தாம் கொண்டிருந்த சாக்கிய வேடத்தைக் கலைக்காமலிருந்தாா். அன்புநெறியில் கற்களையெறிதலை அவா் நாள்தோறும் வழுவாமல் செய்து வந்ததால், அந்த மெய்த்தொண்டு சிவபெருமானுக்குச் சிறந்த பூஜையாயிற்று. சாக்கிய நாயனாா் கல்லெறிந்த செயலும் அன்புச் செயலே என்று கருதினால், கண்ணப்பரது செருப்பு மிதியும் இறைவரது திருமுடியில் பொருத்தப் பெற்றதேயாகும்.
இவ்வாறு சாக்கிய நாயனாா் சிவலிங்கத்தின் மீது கல்லெறியும் திருத்தொண்டு செய்து வரும் காலத்தில் ஒரு நாள் சாக்கிய நாயனாா் திருவருட் சோதனையினால், தமக்கு வழக்கமான வழிபாட்டை அயா்வு மிகுதியால் மறந்து, உணவு கொள்வதற்குச் சென்றாா்.
அப்போது, தமது திருத்தொண்டின் நினைவு அவருக்குத் தோன்றியது. உடனே அவா், "இன்றைக்கு எமது பெருமானை கல்லெறிந்து வழிபட மறந்தேனே!" என்று நினைத்து உணவு உண்ணாமல் இருக்கை விட்டெழுந்து, பெருவிருப்பத்தோடு மிக விரைந்து சென்று, சிவலிங்கத் திருமுன்னே நின்றாா். ஒரு கல்லை எடுத்து சிவலிங்கப் பெருமான் மீது எறிந்தாா். சிவபெருமான் அவரது அன்புக்கு எளியராய், உமா தேவியாருடன் மழவிடையின் மேல், ஆகாயத்தில் எழுந்தருளிக் காட்சி கொடுத்து, அவரை சிவலோகத்திற்கு அழைத்துச் சென்றாா்.
"வாா்கொண்ட வனமுலையாள் உமைபங்கன் கழலே மறவாது கல்லெறிந்த சாக்கியா்க்கும் அடியேன்"
திருச்சிற்றம்பலம்