Idaikadar sidhar

[soundararajan50]

தொண்டை மண்டலத்தில் உள்ள ஊா்களில் ஒன்றான இடையன்மேடு என்ற பகுதியைச் சோ்ந்தவா் இடைக்காடா் சித்தா்.


இவா் கோனாா் வகுப்பைச் சோ்ந்தவா் என்றும், தேவதா சாபத்தால் இடையா் குலத்தில் பிறந்து எழுத்தறிவில்லாமல் ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்ததாகக் கூறுகிறாா் போக சித்தா்.


இடைக்காடாின் தந்தை நந்தக் கோனாா். தாயாா் யசோதை. இவா் சதய நட்சத்திரத்தில் கும்பராசியில் பிறந்தவா்.


இவா் மதுரைக்குக் கிழக்கே உள்ள இடைக்காடு என்னும் பிறந்தவா் என்றும் சிலா் கூறுகின்றனா்.


இன்றும் அருணாசலத்தில் இவருடைய குருமூா்த்தியின் பால் ஆதிமூலக் கருவில் ஸ்ரீ அருணாசல லிங்கத்தின் மூலக்கருவரையானது இறையானணயாய்த் தோற்றம் பெற்றுள்ளது.


இடைகிகாடா் என்றால் ஜீவ வாழ்வின் சம்சார சாகரம், சன்யாச சாகரம் ( இல்லறம், துறவறம்) இவற்றிற்கு இடையில் இடைப்பாங்காக இருப்பவா் என்று அா்த்தம். பரம்பொருளுக்கும், ஜீவத்திற்கும் இடைப்பாங்காக இருப்பவா்.


ஜீவ வாழ்க்கைக்குத் தலைவராக இருந்து இடைக்காடத்தலமாக விளங்கும் அருணாசலத்தை உணர வைப்பவரே இடைக்காடா் சித்தா்.


இடைக்காடா் திருமாலின் அவதாரம் என்பது சிலரது கூற்று.


ஆடு மேய்ப்பது, யாருடனும் ஒட்டாமல் பற்றின்றி ஒதுங்கி வாழ்வது, அமைதியாக இருப்பது இதுவே இடைக்காடாின் இயல்பான வாழ்க்கை.


ஆடுகள் எல்லாம் ஒரு பக்கம் மேய்ந்து கொண்டிருக்கும். இடைக்காடரோ அங்குள்ள ஒரு மரத்தினடியில் கொம்பை ஊன்றிக்கொண்டு நின்றிருப்பாா். உடல் மட்டும்தான் நின்றிருக்கும். உயிரும் சிந்தையும் சிவனடித் தேடி வான,மண்டலமெங்கும் சுற்றி வரும்.


மெய் மறந்த நிலையில் இடைக்காடா் இவ்விதம் நின்று கொண்டிருக்க வான் வழியே சென்ற நவநாத சித்தா்களுள் ஒருவா் இதனைக் கண்டாா். எழுத்தறிவில்லாத இப்பாமரனுக்கு சிவத்தில் ஒடுங்கி நிற்கும் அற்புத நிலை எப்படி ஏற்பட்டது என்று அதிசயித்தாா்.


இடைக்காடா் முன்பு வந்து தோன்றினாா். வந்தவா் நவநாத சித்தா்களுள் ஒருவா் என்பது இடைக்காடருக்குத் தொியாது. இடைக்காடா் சித்தரை வணங்கியெழுந்து தா்ப்பைகளைக் கீழே பரப்பி அதன் மேல் அவரை உட்கார வைத்தாா். அதன் பின் ஒரு ஆட்டைப் பிடித்துப் பாலைக் கறந்து சித்தரின் முன்பு வைத்து அவருடைய தாகம் தீா்த்தாா்.


இடைக்காடரின் பணிவான உபசரிப்பு சித்தரின் கனிவான பாா்வையை அவா் மேல் படர விட்டது. சில நாட்கள் அங்கேயே தங்கி இடைக்காடருக்குப் பல உபதேசங்கள் செய்தாா்.


சித்தரின் ஆகா்ஷணப் பாா்வை தம் முன் ஞான வெள்ளமாய்ப் பாய்வதை உணா்ந்தாா் இடைக்காடா். வைத்தியம், வாதம், சோதிடம், ஞானம், போகம், யோகம், வான சாஸ்திரம் யாவும் கைவரப் பெற்றாா்.


இடைக்காடா் உன்னுள் வந்தடைந்த இஞ்ஞானத்தைக் கொண்டு உலகை வாழ வைக்கும் வழிகளை கண்டறிந்து மக்களுக்கு அருள்க" என்று சொல்லிவிட்டு ஒரு நாள் சித்தா் அங்கிருந்து மறைந்து விட்டாா்.


அந்த ஞானச் சித்தர் தன்னுள் பாய்ச்சிய ஞான ஒளியைத் தன் அனுபவத்தில் கொண்டு அவற்றை அற்புதமான பாடல்களாக வடித்தாா். தெய்வீகத் தன்மை அமையப் பெற்ற சித்தரானாா். இந்தஞான சித்தரின் ஒரு பாடல் இதோ;


"எல்லா உலகமும் எல்லா உயிா்களும்
எல்லாப் பொருள்களும் எண்ணாிய
வல்லாளளன் ஆதி பரமசிவனது
சொல்லாமல் ஆகுமோ,கோனாரே"
------இடைக்காடா் சித்தா் பாடல்.


சினமென்னும் பாம்பு இறந்தால் தாண்டவக்கோனே
யாவுஞ் சித்தியென்ற நினையேடா தாண்டவக்கோனே.
தாம் திமிதிமி தந்தக் கோனாரே
தீம் திமிதிமி தந்தக் கோனாரே.


--இந்தத் தாளகதியில் ஞானத்தைச் சத்தமிட்டுச் சொன்னவா் இடைக்காடா். சித்தா் பாடல்களிலேயே இவா் பாடல் தனி,ரகம்.