Tweet
4.3.19b-20 ஏவம் மாம் பரிபாஷந்தம்
கஸ்மாத்வை நாபிபாஷத: ।
ஸுக்ரீவோ நாம தர்மாத்மா
கஸ்சித்வாநரயூதப: ।
வீரோ விநிக்ருதோ ப்ராத்ரா
ஜகத்ப்ரமதி து:கித: ॥
ēvaṃ māṃ paribhāṣantam
kasmādvai nābhibhāṣathaḥ ।
sugrīvō nāma dharmātmā
kaṡcidvānarayūthapaḥ ।
vīrō vinikṛtō bhrātrā
jagadbhramati duḥkhitaḥ ॥
Why are you not responding while I say so much?
There is a Veera and Dharmātma,
a bull among Vānaras, by name Sugreeva.
Dealt with unfairly by his brother,
he wanders over the earth grief-stricken.
4.3.21 ப்ராப்தோऽஹம் ப்ரேஷிதஸ்தேந
ஸுக்ரீவேண மஹாத்மநா ।
ராஜ்ஞா வாநரமுக்யாநாம்
ஹநுமாந்நாம வாநர: ॥
prāptō'haṃ prēṣitastēna
sugrīvēṇa mahātmanā ।
rājñā vānaramukhyānām
hanumānnāma vānaraḥ ॥
I, a Vānara, known as Hanumān,
have come here, sent by that Mahātma Sugreeva,
the King who is acknowledged by
all the great Vānara-chiefs.
4.3.23 யுவாப்யாம் ஸஹ தர்மாத்மா
ஸுக்ரீவஸ்ஸக்யமிச்சதி ।
தஸ்ய மாம் ஸசிவம் வித்தம்
வாநரம் பவநாத்மஜம் ॥
பிக்ஷுரூபப்ரதிச்சந்நம்
ஸுக்ரீவப்ரியகாம்யயா ।
ருஷ்யமூகாதிஹ ப்ராப்தம்
காமகம் காமரூபிணம் ॥
yuvābhyāṃ saha dharmātmā
sugrīvassakhyamicchati ।
tasya māṃ sacivaṃ vittam
vānaraṃ pavanātmajam ॥
bhikṣurūpapraticchannam
sugrīvapriyakāmyayā ।
ṛṣyamūkādiha prāptam
kāmagaṃ kāmarūpiṇam ॥
Sugreeva, the Dharmātma
would like to make friends with you.
May it be known that I, a Vānara,
son of Vāyu is his minister.
I, who can take any form and go anywhere at will,
came from Mount Ṛshyamūka, in this guise of
a mendicant, since Sugreeva so wished.
4.3.24 ஏவமுக்த்வா து ஹநுமாந்
தௌ வீரௌ ராமலக்ஷ்மணௌ ।
வாக்யஜ்ஞௌ வாக்யகுஸல:
புநர்நோவாச கிஞ்சந ॥
ēvamuktvā tu hanumān
tau vīrau rāmalakṣmaṇau ।
vākyajñau vākyakuṡalaḥ
punarnōvāca kiñcana ॥
Speaking thus to the Veeras Rāma and Lakshmaṇa
who could understand the implications of what was said,
Hanumān, skilled in speech, remained silent.
4.3.25 ஏதச்ச்ருத்வா வசந்தஸ்ய
ராமோ லக்ஷ்மணமப்ரவீத் ।
ப்ரஹ்ருஷ்டவதநஸ்ஸ்ரீமாந்
ப்ராதரம் பார்ஸ்வத: ஸ்திதம் ॥
ētacchrutvā vacantasya
rāmō lakṣmaṇamabravīt ।
prahṛṣṭavadanaṡṡrīmān
bhrātaraṃ pārṡvataḥ sthitam ॥
Having heard what he said, the gracious Rama,
with happiness evident in his face,
told his brother Lakshmana, who was by his side:
4.3.26 ஸசிவோऽயம் கபீந்த்ரஸ்ய
ஸுக்ரீவஸ்ய மஹாத்மந: ।
தமேவ காங்க்ஷமாணஸ்ய
மமாந்திகமிஹாகத: ॥
sacivō'yaṃ kapīndrasya
sugrīvasya mahātmanaḥ ।
tamēva kāṅkṣamāṇasya
mamāntikamihāgataḥ ॥
This is the minister of
Mahātma Sugreeva, the King of the Vānaras,
whom I seek earnestly.
(It is good that) he himself has come here.
4.3.27 தமப்யபாஷ ஸௌமித்ரே
ஸுக்ரீவஸசிவம் கபிம் ।
வாக்யஜ்ஞம் மதுரைர்வாக்யை:
ஸ்நேஹயுக்தமரிந்தம ॥
tamabhyabhāṣa saumitrē
sugrīvasacivaṃ kapim ।
vākyajñaṃ madhurairvākyaiḥ
snēhayuktamarindama ॥
O Sowmitri! O subduer of foes!
Talk, in a friendly manner and
with the sweetest words, to this Vānara,
the minister of Sugreeva,
who seem to be sharp in discerning the purport.
4.3.28 நாந்ருக்வேதவிநீதஸ்ய
நாऽऽயஜுர்வேததாரிண: ।
நாऽஸாமவேதவிதுஷ:
ஸக்யமேவம் விபாஷிதும் ॥
nānṛgvēdavinītasya
nā''yajurvēdadhāriṇaḥ ।
nā'sāmavēdaviduṣaḥ
ṡakyamēvaṃ vibhāṣitum ॥
It would not be possible to speak like this
for someone who is not well-trained in the Ṛg Vēda,
who does not have the Yajuh Vēda by-heart,
and who is not proficient in reciting the Sāma Vēda.
4.3.29 நூநம் வ்யாகரணம் க்ருத்ஸ்நம்
அநேந பஹுதா ஸ்ருதம் ।
பஹு வ்யாஹரதாऽநேந
ந கிஞ்சிதபஸப்திதம் ॥
nūnaṃ vyākaraṇaṃ kṛtsnam
anēna bahudhā ṡrutam ।
bahu vyāharatā'nēna
na kiñcidapaṡabditam ॥
Without a doubt he has heard
the science of Grammar expounded repeatedly;
he spoke so long and so much
without a single grammatical slip.
4.3.30 ந முகே நேத்ரயோர்வாபி
லலாடே ச ப்ருவோஸ்ததா ।
அந்யேஷ்வபி ச காத்ரேஷு
தோஷஸ்ஸம்விதித: க்வசித் ॥
na mukhē nētrayōrvāpi
lalāṭē ca bhruvōstathā ।
anyēṣvapi ca gātrēṣu
dōṣassaṃviditaḥ kvacit ॥
Neither in the face, nor in the eyes,
nor on the forehead, nor on the eyebrows
nor in any other part of the body
could be seen any flaw (while he spoke).
4.3.31 அவிஸ்தரமஸந்திக்தம்
அவிலம்பிதமத்ருதம் ।
உர:ஸ்தம் கண்டகம் வாக்யம்
வர்ததே மத்யமே ஸ்வரே ॥
avistaramasandigdham
avilambitamadrutam ।
uraḥsthaṃ kaṇṭhagaṃ vākyam
vartatē madhyamē svarē ॥
His talk, neither verbose nor ambiguous,
neither too slow nor too hurried,
came from his chest through the throat
with ease, pitched in medium tone.
4.3.32 ஸம்ஸ்காரக்ரமஸம்பந்நாம்
அத்ருதாமவிலம்பிதாம் ।
உச்சாரயதி கல்யாணீம்
வாசம் ஹ்ருதயஹாரிணீம் ॥
saṃskārakramasampannām
adrutāmavilambitām ।
uccārayati kalyāṇīm
vācaṃ hṛdayahāriṇīm ॥
His pronunciation is well-cultivated and amazing.
It is awesome and paced well, captivating the heart.
4.3.33 அநயா சித்ரயா வாசா
த்ரிஸ்தாநவ்யஞ்ஜநஸ்தயா ।
கஸ்ய நாராத்யதே சித்தம்
உத்யதாஸேரரேரபி ॥
anayā citrayā vācā
tristhānavyañjanasthayā ।
kasya nārādhyatē cittam
udyatāsērarērapi ॥
Who will not be moved,
even if he be a foe who lifted a sword,
by such amazing speech that
emerged from all the three places?
The three places are chest, throat and head.
4.3.34 ஏவம் விதோ யஸ்ய தூதோ
ந பவேத்பார்திவஸ்ய து ।
ஸித்த்யந்தி ஹி கதம் தஸ்ய
கார்யாணாம் கதயோऽநக ॥
ēvaṃ vidhō yasya dūtō
na bhavētpārthivasya tu ।
siddhyanti hi kathaṃ tasya
kāryāṇāṃ gatayō'nagha ॥
O sinless one! Could ever
the affairs of a King come to fruition,
if he does not have an envoy like this?
4.3.35 ஏவம் குணகணைர்யுக்தா
யஸ்ய ஸ்யு: கார்யஸாதகா: ।
தஸ்ய ஸித்யந்தி ஸர்வாऽர்தா
தூதவாக்யப்ரசோதிதா: ॥
ēvaṃ guṇagaṇairyuktā
yasya syuḥ kāryasādhakāḥ ।
tasya sidhyanti sarvā'rthā
dūtavākyapracōditāḥ ॥
Whoever has such great taskmasters
of great qualities as their envoys,
can have all their goals accomplished,
driven by their diplomatic skills.
4.3.36 ஏவமுக்தஸ்து ஸௌமித்ரி:
ஸுக்ரீவஸசிவம் கபிம் ।
அப்யபாஷத வாக்யஜ்ஞோ
வாக்யஜ்ஞம் பவநாத்மஜம் ॥
ēvamuktastu saumitriḥ
sugrīvasacivaṃ kapim ।
abhyabhāṣata vākyajñō
vākyajñaṃ pavanātmajam ॥
Thus bidden, Sowmitri who had command over his words,
addressed that Vānara, son of the Vāyu,
who was good at discerning the purport, saying:
4.3.37 விதிதௌ நௌ குணா வித்வந்
ஸுக்ரீவஸ்ய மஹாத்மந: ।
தமேவ சாऽऽவாம் மார்காவ:
ஸுக்ரீவம் ப்லவகேஸ்வரம் ॥
viditau nau guṇā vidvan
sugrīvasya mahātmanaḥ ।
tamēva cā''vāṃ mārgāvaḥ
sugrīvaṃ plavagēṡvaram ॥
O wise one! We are well-informed of
the esteemed qualities of Sugreeva,
and it is him, the lord of the Vānaras,
whom we have come seeking.
4.3.38 யதா ப்ரவீஷி ஹநுமாந்
ஸுக்ரீவவசநாதிஹ ।
தத்ததா ஹி கரிஷ்யாவோ
வசநாத்தவ ஸத்தம ॥
yathā bravīṣi hanumān
sugrīvavacanādiha ।
tattathā hi kariṣyāvō
vacanāttava sattama ॥
O Hanumān, O good man!
We shall do exactly what you have
conveyed to us as the word of Sugreeva!
4.3.39 தத்தஸ்ய வாக்யம் நிபுணம் நிஸம்ய
ப்ரஹ்ருஷ்டரூப: பவநாத்மஜ: கபி: ।
மநஸ்ஸமாதாய ஜயோபபத்தௌ
ஸக்யம் ததா கர்துமியேஷ தாப்யாம் ॥
tattasya vākyaṃ nipuṇaṃ niṡamya
prahṛṣṭarūpaḥ pavanātmajaḥ kapi: ।
manassamādhāya jayōpapattau
sakhyaṃ tadā kartumiyēṣa tābhyām ॥
The Vānara, the son of Vāyu,
was delighted to hear those purposive words.
With his mind keen on succeeding in his mission,
he wanted to build an alliance between them.
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
கிஷ்கிந்தாகாண்டே த்ருதீயஸ்ஸர்க: ॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
kiṣkindhākāṇḍē tṛtīyassargaḥ ॥
Thus concludes the third Sarga
in Kishkindhā Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
You have completed reading 9163 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Meaning, notes and commentary by: Krishna Sharma.