Tweet
Courtesy: http://thiruppugazhamirutham.blogspo...012/09/80.html
5 முத்தைத்தரு
முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை
அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண
முத்திக்கொரு வித்துக் குருபர எனவோதும்
முக்கட்பர மற்குச் சுருதியின்
முற்பட்டது கற்பித் திருவரும்
முப்பத்துமு வர்க்கத் தமரரும் அடிபேணப்
பத்துத்தலை தத்தக் கணைதொடு
ஒற்றைக் கிரிமத்தைப் பொருதொரு
பட்டப்பகல் வட்டத் திகிரியில் இரவாகப்
பத்தற்கிர தத்தைக் கடவிய
பச்சைப்புயல் மெச்சத் தகுபொருள்
பட்சத்தொடு ரட்சித் தருள்வது மொருநாளே
தித்தித்தெய ஒத்தப் பரிபுர
நிர்த்தப்பதம் வைத்துப் பயிரவி
திக்கொட்கந டிக்கக் கழுகொடு கழுதாட
திக்குப்பரி அட்டப் பயிரவர்
தொக்குத்தொகு தொக்குத் தொகுதொகு
சித்ரப்பவு ரிக்குத் த்ரிகடக எனவோதக்
கொத்துப்பறை கொட்டக் களமிசை
குக்குக்குகு குக்குக் குகுகுகு
குத்திப்புதை புக்குப் பிடியென முதுகூகை
கொட்புற்றெழ நட்பற் றவுணரை
வெட்டிப்பலி யிட்டுக் குலகிரி
குத்துப்பட ஒத்துப் பொரவல பெருமாளே.
பதம் பிரித்தல்
பத உரை
சுருக்க உரை
எங்கள் கோணத்திலிருந்து
5 முத்தைத்தரு
முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை
அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண
முத்திக்கொரு வித்துக் குருபர எனவோதும்
முக்கட்பர மற்குச் சுருதியின்
முற்பட்டது கற்பித் திருவரும்
முப்பத்துமு வர்க்கத் தமரரும் அடிபேணப்
பத்துத்தலை தத்தக் கணைதொடு
ஒற்றைக் கிரிமத்தைப் பொருதொரு
பட்டப்பகல் வட்டத் திகிரியில் இரவாகப்
பத்தற்கிர தத்தைக் கடவிய
பச்சைப்புயல் மெச்சத் தகுபொருள்
பட்சத்தொடு ரட்சித் தருள்வது மொருநாளே
தித்தித்தெய ஒத்தப் பரிபுர
நிர்த்தப்பதம் வைத்துப் பயிரவி
திக்கொட்கந டிக்கக் கழுகொடு கழுதாட
திக்குப்பரி அட்டப் பயிரவர்
தொக்குத்தொகு தொக்குத் தொகுதொகு
சித்ரப்பவு ரிக்குத் த்ரிகடக எனவோதக்
கொத்துப்பறை கொட்டக் களமிசை
குக்குக்குகு குக்குக் குகுகுகு
குத்திப்புதை புக்குப் பிடியென முதுகூகை
கொட்புற்றெழ நட்பற் றவுணரை
வெட்டிப்பலி யிட்டுக் குலகிரி
குத்துப்பட ஒத்துப் பொரவல பெருமாளே.
பதம் பிரித்தல்
பத உரை
முத்தை = முத்துப் போன்ற முத்திச் செல்வத்தை.
தரு = அளிக்கும்.
பத்தித் திரு நகை = வரிசையாய் விளங்கும் பற்களை உடைய.
அத்திக்கு = யானையால் வளர்க்கப்பட்ட தேவசேனைக்கு.
இறை = இறைவனே.
சத்தி = சத்தி வேல் (ஏந்திய).
சரவண = சரவணபவனே.
முத்திக்கு = வீட்டுப் பேற்றுக்கு.
ஒரு வித்து = ஒரு வித்தே.
குருபர = குரு மூர்த்தியே.
என ஓதும் = என்று ஓதுகின்ற.
முக்கண் பரமற்கு = மூன்று கண்களை உடைய சிவபெருமானுக்கு.
சுருதியின் முற்பட்டது = வேதத்தில் முற்பட்டு நிற்கும் பிரணவத்தை.
கற்பித்து = கற்பித்து.
இருவரும் = பிரமன், திருமால் ஆகிய இருவரும்.
முப்பத்து மூ வர்க்கத்து = முப்பது மூன்று வகையான
அமரரும்- தேவர்களும்.
அடி பேண = (உனது)திருவடியை விரும்ப (அவுணருடன் போர் செய்தபெருமாளே).
பத்துத் தலை தத்த = (இராவணனுடைய) பத்து தலைகளும் சிதறும்படி.
கணை தொ(ட்)டு = அம்பைச் செலுத்தியும்.
ஒற்றைக் கிரி மத்தை = ஒப்பற்ற மந்தரம் என்னும் மலையை மத்தாக நட்டு.பொருது = (கடலைக்) கடைந்தும்.
ஒரு பட்டப்பகல் = ஒரு பட்டப் பகலை.
வட்ட = வட்ட வடிவமாக உள்ள.
திகிரியில் = சக்கரத்தினால். இரவாக = இரவாகச் செய்தும்.
பத்தற்கு இரதத்தைக் கடவிய = பத்தனாகிய அருச்சுனனுடைய தேரைப்பாகனாக இருந்த நடத்திய.
பச்சைப் புயல் = பச்சை மேகம் போல் நிறமுடைய திருமால்.
மெச்சத் தகு பொருள் = மெச்சத் தகுந்த பொருளே.
பட்சத்தொடு = (என் மீது) அன்பு வைத்து.
ரட்சித்து அருள்வதும் = (என்னைக்) காத்தருளும்.
அருள்வதும். ஒரு நாளே = ஒரு நல்ல நாளும் உண்டாகுமா?
தித்தித்தெய ஒத்து = தித்தித்தெய என்னும் தாளத்துக்கு ஒத்த வகையில்.
பரிபுரம் = சிலம்பு (அணிந்த).
நிர்த்தப் பதம் வைத்து = நடனப் பதத்தை வைத்து.
பயிரவி = காளி. திக்கு = திக்குகளில்.
ஒட்க நடிக்க = சுழன்று நடிக்கவும். கழுகொடு = கழுகுகளுடன்.
கழுது = பேய்கள். ஆட = ஆடவும்.
திக்குப் பரி = திக்குகளைக் காக்கும். அட்டப் பயிரவர் = எட்டு பயிரவர்கள்.
தொக்கு.....தொகு = தொக்குத் தொகு என வரும்.
சித்ர = அழகிய. பவுரிக்கு = மண்டலக் கூத்தை.
த்ரிகடக என ஓத = த்ரிகடக என்று ஓதவும்.
கொத்துப் பறை = கூட்டமான பறைகள்.
கொட்ட = முழங்கவும். களம் மிசை = போர்க் களத்தில்.
குக்குக்குகு...குத்திப் புதை புக்குப் பிடி= இவ்வாறு ஒலி செய்து.
முது கூகை = கிழக் கோட்டான்கள்.
கொட்புற்று எழ = வட்டம் இட்டு எழவும்.
நட்பு அற்ற அவுணரை = பகைவர்களாகிய அசுரர்களை.
வெட்டிப் பலி இட்டு = வெட்டிப் பலி இட்டு.
குலகிரி = குலகிரியாகிய கிரௌஞ்ச மலை.
குத்துப்பட ஒத்து = குத்துப்படத் தாக்கி.
பொர வ(ல்)ல = சண்டை செய்ய வல்ல.
பெருமாளே = பெருமாளே.
தரு = அளிக்கும்.
பத்தித் திரு நகை = வரிசையாய் விளங்கும் பற்களை உடைய.
அத்திக்கு = யானையால் வளர்க்கப்பட்ட தேவசேனைக்கு.
இறை = இறைவனே.
சத்தி = சத்தி வேல் (ஏந்திய).
சரவண = சரவணபவனே.
முத்திக்கு = வீட்டுப் பேற்றுக்கு.
ஒரு வித்து = ஒரு வித்தே.
குருபர = குரு மூர்த்தியே.
என ஓதும் = என்று ஓதுகின்ற.
முக்கண் பரமற்கு = மூன்று கண்களை உடைய சிவபெருமானுக்கு.
சுருதியின் முற்பட்டது = வேதத்தில் முற்பட்டு நிற்கும் பிரணவத்தை.
கற்பித்து = கற்பித்து.
இருவரும் = பிரமன், திருமால் ஆகிய இருவரும்.
முப்பத்து மூ வர்க்கத்து = முப்பது மூன்று வகையான
அமரரும்- தேவர்களும்.
அடி பேண = (உனது)திருவடியை விரும்ப (அவுணருடன் போர் செய்தபெருமாளே).
பத்துத் தலை தத்த = (இராவணனுடைய) பத்து தலைகளும் சிதறும்படி.
கணை தொ(ட்)டு = அம்பைச் செலுத்தியும்.
ஒற்றைக் கிரி மத்தை = ஒப்பற்ற மந்தரம் என்னும் மலையை மத்தாக நட்டு.பொருது = (கடலைக்) கடைந்தும்.
ஒரு பட்டப்பகல் = ஒரு பட்டப் பகலை.
வட்ட = வட்ட வடிவமாக உள்ள.
திகிரியில் = சக்கரத்தினால். இரவாக = இரவாகச் செய்தும்.
பத்தற்கு இரதத்தைக் கடவிய = பத்தனாகிய அருச்சுனனுடைய தேரைப்பாகனாக இருந்த நடத்திய.
பச்சைப் புயல் = பச்சை மேகம் போல் நிறமுடைய திருமால்.
மெச்சத் தகு பொருள் = மெச்சத் தகுந்த பொருளே.
பட்சத்தொடு = (என் மீது) அன்பு வைத்து.
ரட்சித்து அருள்வதும் = (என்னைக்) காத்தருளும்.
அருள்வதும். ஒரு நாளே = ஒரு நல்ல நாளும் உண்டாகுமா?
தித்தித்தெய ஒத்து = தித்தித்தெய என்னும் தாளத்துக்கு ஒத்த வகையில்.
பரிபுரம் = சிலம்பு (அணிந்த).
நிர்த்தப் பதம் வைத்து = நடனப் பதத்தை வைத்து.
பயிரவி = காளி. திக்கு = திக்குகளில்.
ஒட்க நடிக்க = சுழன்று நடிக்கவும். கழுகொடு = கழுகுகளுடன்.
கழுது = பேய்கள். ஆட = ஆடவும்.
திக்குப் பரி = திக்குகளைக் காக்கும். அட்டப் பயிரவர் = எட்டு பயிரவர்கள்.
தொக்கு.....தொகு = தொக்குத் தொகு என வரும்.
சித்ர = அழகிய. பவுரிக்கு = மண்டலக் கூத்தை.
த்ரிகடக என ஓத = த்ரிகடக என்று ஓதவும்.
கொத்துப் பறை = கூட்டமான பறைகள்.
கொட்ட = முழங்கவும். களம் மிசை = போர்க் களத்தில்.
குக்குக்குகு...குத்திப் புதை புக்குப் பிடி= இவ்வாறு ஒலி செய்து.
முது கூகை = கிழக் கோட்டான்கள்.
கொட்புற்று எழ = வட்டம் இட்டு எழவும்.
நட்பு அற்ற அவுணரை = பகைவர்களாகிய அசுரர்களை.
வெட்டிப் பலி இட்டு = வெட்டிப் பலி இட்டு.
குலகிரி = குலகிரியாகிய கிரௌஞ்ச மலை.
குத்துப்பட ஒத்து = குத்துப்படத் தாக்கி.
பொர வ(ல்)ல = சண்டை செய்ய வல்ல.
பெருமாளே = பெருமாளே.
சுருக்க உரை
வீட்டுப்பேற்றை அளிக்கும், வரிசையாகப் பற்களை உடையவளும்,
யானையால் வளர்க்கப்பட்டவளுமாகிய தேவசேனைக்கு இறைவனே,
சத்தி வேலைத் தாங்கிய சரவணனே, முத்திக்கு ஒரு வித்தே, ஞான
குருவே என்று துதித்து நின்ற, முக்கண் பரமனாகிய சிவ
பெருமானுக்குப் பிரணவப் பொருளைக் கற்பித்தவரே. பிரமன்,
திருமால் ஆகிய இருவரும், முப்பத்து மூன்று தேவர்களும் உனது
திருவடியைப் போற்றி விரும்ப அவுணருடன் போர் செய்தவரே.
இராவணனுடைய பத்துத் தலைகளைச் சிதறும்படி அம்பைச்
செலுத்தியவரும், மந்தர மலையை மத்தாகநட்டு கடலைக் கடைந்த வரும்,
பகலைத் தனது சக்கரத்தால் இரவாக்கியவரும், அருச்சனனுடைய தேரைச்ஓட்டியவரும் பச்சை நிறமுடையவரும் ஆகிய திருமால் மெச்சிய மருகனே. என்மீது அன்பு வைத்து என்னைக் காத்து அருளுவதும் ஒரு நாள் ஆகுமோ?தாளத்துக்கு ஒத்தவாறு பதத்தை வைத்து, பயிரவி சுழன்று நடிக்கவும் கழுகுகள், பேய்கள் ஆடவும், எட்டுத் திக்குப் பயிரவர்கள் மண்டலக் கூத்து ஆடவும், பறைகள் முழங்க போர்க்களத்தில் கிழக் கோட்டான்கள்ஓலமிடவும், அசுரர்களைவெட்டி, கிரௌஞ்ச மலை பொடி ஆகும்படி போர் செய்த பெருமாளே. என்னைக்காத்தருளுவதும் ஒருநாள் உண்டாகுமோ?
யானையால் வளர்க்கப்பட்டவளுமாகிய தேவசேனைக்கு இறைவனே,
சத்தி வேலைத் தாங்கிய சரவணனே, முத்திக்கு ஒரு வித்தே, ஞான
குருவே என்று துதித்து நின்ற, முக்கண் பரமனாகிய சிவ
பெருமானுக்குப் பிரணவப் பொருளைக் கற்பித்தவரே. பிரமன்,
திருமால் ஆகிய இருவரும், முப்பத்து மூன்று தேவர்களும் உனது
திருவடியைப் போற்றி விரும்ப அவுணருடன் போர் செய்தவரே.
இராவணனுடைய பத்துத் தலைகளைச் சிதறும்படி அம்பைச்
செலுத்தியவரும், மந்தர மலையை மத்தாகநட்டு கடலைக் கடைந்த வரும்,
பகலைத் தனது சக்கரத்தால் இரவாக்கியவரும், அருச்சனனுடைய தேரைச்ஓட்டியவரும் பச்சை நிறமுடையவரும் ஆகிய திருமால் மெச்சிய மருகனே. என்மீது அன்பு வைத்து என்னைக் காத்து அருளுவதும் ஒரு நாள் ஆகுமோ?தாளத்துக்கு ஒத்தவாறு பதத்தை வைத்து, பயிரவி சுழன்று நடிக்கவும் கழுகுகள், பேய்கள் ஆடவும், எட்டுத் திக்குப் பயிரவர்கள் மண்டலக் கூத்து ஆடவும், பறைகள் முழங்க போர்க்களத்தில் கிழக் கோட்டான்கள்ஓலமிடவும், அசுரர்களைவெட்டி, கிரௌஞ்ச மலை பொடி ஆகும்படி போர் செய்த பெருமாளே. என்னைக்காத்தருளுவதும் ஒருநாள் உண்டாகுமோ?
விரிவுரை குகஸ்ரீ ரசபதி
குரு வடிவாய் நின்ற குமரா, வழிபடும் முறையை வகை பெறக் காட்ட விசனார்உம்மை வலம் வந்தார். இந்த கிரியைக் கண்ட கிரியாசக்தி புனித ஒலி எழபுன்னகை செய்தனள். அரிய அவ்வொலி தொந்த பந்தங்களை தொலைப்பது, அன்பு வாழ்வை அதுளுவது பயனாக அருளைப் பாலிப்பது. அருமையான இந்தஉதவியை அறிந்து, முத்தை தரு பத்தி திரு நகை அத்தி என்று முன்னுரைகூறினார் சிவனார்.
முத்தம் முத்தி இரண்டும் விடுதலை எனும் பொருள் உள. அம்முத்திக்கு வழிஅன்பு. அந்த அன்பை அளiப்பது பேரருள். நலமெல்லாம் விளைவிக்கும் அந் நகைநலத்தை இப்படி பாடி மகிழ்ந்தார் பரமேசர். திரு தரும் நகை, பத்தி தரும் நகை, முத்தி தரும் நகை என்று கொண்டு கூட்டி பொருள் கொள்ளப் பெற்றது.
பத்தி - வரிசை, திரு - அழகு, நகை - பல் எனக் கொண்டு முத்துக்களைவரிசையாகக் கோர்த்து வைத்தது போன்று பற்களை உடைய தேவகுஞ்சரிமணவாளா எனப் பொருள் கொளல் பொது நிலை. இது சிவனார் திருவாசகம். ஆதலின் அருளும், அன்பும், வீடும் தரும் நகை புரி தேவி மணவாளா என்றுபொருள் சிறப்பு நிலை.
குருவான உன் திருவுருவில் கரந்து கலந்து இருக்கிறார் யோக தேவியார். - தேவியோடு இருந்தே யோகம் செய்வானை - எனகிறது தேவாரம். உமதுஇடத்தில் இருப்பது கிரியா சக்தி. வலத்தில் இருப்பது இச்சா சக்தி. கரத்தில்இருப்பது ஞானா சக்தி.
ச - மங்களம், ர - ஈகை, வ - அறம், ண - மறம். இந்த அனுபவ ரூபம். சத்திச்சரவண எனப் பெறுகிறது. முத்தி தரும் முதலாளiயாதலின் உம்மை முத்திக்கு ஒருவித்து என்று பாடுவது தான் முறை.
பரம் - மேலிடம், கு - அஞ்ஞானம், ரு - மெய் ஒளி. இருள் தவிர்த்து மேலிடம் காட்டிஅருள் ஒளiயில் அளவளாவச் செய்யும் குறிப்பான ரூபம் குரு மூர்த்தம். அந்தஅருமையை உலகு அறிய குருபரா என்று சிறக்க விளiத்தார சிவபிரான் வரன்முறையாக ஓதி வலம் வந்த பின் பின் தாழ் முன் தாழ் சடையாக வணங்கிநின்றார் முக்கணர்.
வேத முதலான ஞான உயிர்ப்பை ஓதாது ஓதுவதன் மூலம் கருணையோடுஅவருக்குக் கற்பித்தீர். சுருதியின் முற்பட்டது கற்பித்த அக்கல்வியே கல்விஎனப்பெறும்.
தனக்குத் தானே மகனாகியதத்துவன் தனக்குத் தானே ஒரு தாவரும்குருவுமாய் தனக்குத் தானே உயர் தத்துவம்கேட்டலும் தனக்குத் தானே நிகரிலான் தழங்கு நின்று ஆடினான் என்று இவ்வரலாற்றை கூறுகிறது தணிகை புராணம்.
ஐந்தெழுத்துப் பரம்பரை சிவம் என்று அறிந்திருந்த உலகம் இந்த உபதேசத்தின்பின் ஓரெழுத்துப் பரம்பரையையும் உணர்ந்து கொண்டது. இது ஒரு திரேதா யுகசெய்தி.
ஒரு சமயம் அரக்கர் கொடுமை உலகில் அதிகரித்தது. அதனால் அமரர்அலறினர். நாவரண்டு உலகம் நடுங்கியது. இந்திரனும் பிரமனும் வைகுண்டம்சென்றனர். முகுந்தா அபயம் என முறையிட்டனர். உடனே திருமால்அயோத்தியில் இராமனாக அவதரித்தார். அரக்கர் பூண்டைக் கருவறுத்தார். இராவணனது தலைகள் பத்தையும் அறுத்துத் தள்ளiனார். உலகம் அதன் பின்உய்தி கண்டது. பத்துத் தகை தத்தக் கணை தொட்ட இது திரேதா யுக வரலாறு.
மற்றொரு சமயம் அசுரர் பலம் அதிகரிக்க இமையவர் வாழ்வு இடிந்து சரிந்தது. ககன உலகர் கதறினர். அது கண்ட அச்சுதர் மந்திர மலையைத் தூக்கினார். இனிய பாற்கடலில் இட்டார். அம்மலை கடலில் அழுந்தி போகாமல் இருக்ககூர்மாவதாரம் கொண்டார். முன்னேறி வந்தார். மலையை முதுகால்தாங்கினார். கடைந்த பின் தௌiந்த அமுதம் திரண்டது. வானவர்களுக்குவழங்கி வாழ்நாளும் வல்லமையும் பெருகுமாறு அவர்கட்கு வாழ்வைஅளiத்தார். ஒற்றைக்கிரி மத்தைப் பொருது இது ஒரு யுகத்தின் இறுதிச் செய்தி.
துவாபர யுக காலம் தோன்றியது. அதன் இறுதியில் தர்மம் அதர்மத்தைத்தாக்கியது பாண்டவர் பக்கம் தர்மம். கௌரவர் பக்கம் அதர்மம்.அதுகாரணமாக பாரதத்தில் நிகழ்ந்தது பயங்கர யுத்தம். 13 ம் நாள் சண்டையில்சூழ்ச்சி பயங்கரமாக சுழித்தது. வீர அபிமன்யுவை ஜெயத்திரதன் கோர யுத்தம்செய்து கொன்றான். அதை அறிந்த அர்ச்சுனன் நாளைய போரில் சூரியன்அஸ்தமிப்பதற்கு முன் ஜெயத்திரதனைக் கொல்வேன் இல்லையேல் பெரும்நெருப்பில் வீழ்வேன் என பிரதிக்ஞை செய்தான். அதைக் கேள்வியுற்றகௌரவர்கள் மறுநாள் போரில் ஜெயத்திரதனை பாதாள அறையில் பதுக்கினர். அன்று இரு தரப்பிலும் கோடிக்கணக்கானோர் கொல்லப்பட்டனர். மாலை மணி4. உருமியது வானம். விருவிரு என்று பொழுது விரைந்தது. அஸ்தமித்தான்சூரியன். எங்கும் இருள் எழுற்தது. பிரதிக்ஞை தவறியது. இனி ஆயுதம் தொடேன்என்றான் தனஞ்சயன்.
அவன் இட்ட கட்டளையின் படி வானளாவி நெருப்பு வளர்ந்தது. நீராடினான், ஈரத்துணியுடன் அண்ணனை வணங்கினான், கண்ணனைப் பார்த்து கைதொழுதான். அது கண்டு தர்மன் அழுதான். பீமன் குமரினான். பாண்டவரின்படை பதறி கதறி கலங்கியது. வாக்குத் தவறியவர்கள் உலகில் வாழ்வதுபாவம். அதனால் விரைந்து தீயில் விழப் போகிறேன். அதனால் எவரும் வருந்தவேண்டா என்று கூடி குமுறுவாரைக் கும்பிட்டான். தீயை வலம் வரலாயினன்.
ஐயோ எனும் அலறல். திடுக்கிட்டான். திரும்பி நோக்கினான். தாரை தாரையாககண்ணீர் ஒழுக ஓடி வந்து கண்ணன் காண்டடீபனைக் கட்டி தழுவி கதறினான். தனஞ்சயா, நேற்று மகனை இழந்த சுபத்திரை இன்று மணாளனை இழக்கப்போகிறாள். அவளுக்கும் என் மகளுக்கும் எப்படியடா ஆறுதல் சொல்லப்போகிறேன். சொன்னால் நீ கேட்க மாட்டாய். ப்ரதிக்ஞை உனக்குப் பெரிது. உன்போலும் வீரர்களை இனி உலகில் பார்க்க முடியாது.
தேரில் ஏறு. காண்டடீபத்தை எடு. கணைனைத் தொடு. நாணியைக் காதளவில்இழு. மைத்துனா, அப்பா, கம்பீரமான உன் வீரக் கோலத்தை கடைசியாகஒருதரம் என் கண்கள் காணக் காட்டு. அதன் பின் நீ தீ குளி என்று கதறுகிறார்கண்ணபிரான்.
ஆதி மாரவனின் அலறல் விஜயனின் மனதில் இரக்கத்தை விளைவித்தது. மலர்முக நகை புரியும் மாமா, அழுகை என்றும் நீர் அறியாதவர். எனக்காகவாஅழுகிறீர். சரி, முதலில் உமது கருத்தை நிறைவேற்றுகிறேன். அதன் பின் என்ப்ரதிக்ஞை நிறைவேறும் என சொல்லிக் கொண்டே தேரில் ஏறினான். கண்ணன்எண்ணிய படி காண்டடீபத்தை எடுத்தான். கணையைத் தொடுத்தான் வில்லைவளைத்து வீராவேசம் காட்டினான்.
உரும் ரும் ம் என்று விண் அதிர்ந்தது. அதிர்ச்சிக்குக் காரணம் ஆரம்பத்தில்தெரியவில்லை. என்ன அதிசயம். பளiச் சென்று வானத்தில் வெளiச்சம்எழுந்தது. இருள் அழிந்தது. பட்டப் பகலாய் பிரகாசித்தது பருதி மண்டலம். கனவா நனவா நாம் காண்பது என்று யாவரும் அதிசயத்தனர்.
அர்ச்சுனன் மரணம் காண ஆவலுற்று இருந்த கூட்டம் அது கண்டு அஞ்சியது. எங்கும் கலகலப்பு எழுந்தது. விஜயா , இன்னும் சூரியன் அஸ்தமிக்கவில்லை. தெரிகிறதா. ஒளiந்திருந்த ஜெயத்திரதன் நீ தியில் விழுவதைக் கண்டு களiக்கவீராப்புடன் யானை மேல் அதோ விளங்குகிறான் பார். வீழ்த்து அவன் தலையைஎன்று கோர ஆவேசம் காட்டி கொக்கரித்தான் கோபாலன்.
உடனே காண்டடீபன் விட்ட கணை ஜெயத்திரதன் தலையை அறுத்தது. உருண்டுவிண்ணில் அத்தலை எங்கேயோ ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்த விருத்தசேத்ரன்மடியில் வீழ்ந்தது. அவன் திடுக்கிட்டு எழுந்தான். தடம் புரண்டு நிலத்தில்விழுந்தது தலை. அப்போதே அவன் தலையும் வெடித்தது. என்ன சேதி இது?. என்மகன் தலையை நிலத்தில் உருள விடுபவன் எவனோ அவன் தலைவெடிக்கட்டும் என்று ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்தான் பிதா. அவ்வினைக்குஇவ்வினை என்று மாண்டு இருவரும் மண்ணாயினர். இதுவரை வரலாற்றைஎவரும் அறிந்துளர். உயர்ந்த மேலோர் மற்றொரு செய்தியையும்உணர்ந்திருந்தனர். துரியன் சதி உணர்ந்த கண்ணன் மாபெரும் பருதியைமறைக்க நினைத்தான். அதைf உணர்ந்தான் ஆதித்தன். கண்ணா, என்னை நீசிறையில் இட்டால் உன் மனைவி, மகனை, மருமகனை சிறையில் இடுவேன்நான் என்று சீறினான். தர்ம சங்கடமான சூழ்நிலை தான். வருவது வருக. மயிருக்கு மிஞ்சிய கருப்பில்லை. மாச்சானுக்கு மிஞ்சிய உறவில்லை என்றுஎண்ணிய மாதவன் சக்கரத்தை ஏவினான். விண்ணில் விரைந்து அது மாபெரும்சூரிய மண்டலத்தை மறைத்தது. ஆத்திரம் கொண்டு ஆதித்தன் மேற்சொன்னதிருமகளுக்கும், கலைமகளுக்கும், பிரம்ம தேவருக்கும் உரித தாமரைமாளிகையை மூடி தாளிட்டான்.
சூரியனுக்கு விடுதலை கிடைத்தது. வெளிப்பட்ட அவன் மாளிகைகளானகமலங்களை மலரச் செய்தான் என்று பாவலர்கள் இவ்வரலாற்றைப் பாடியுளர். அகில உலகிற்கும் ஆக்கம் அளiக்க 10 அவதாரங்களைச் செய்த பக்தவச்சலர்அருளே உருவானவர் என்பதை அவர் கார் மேகத் திருமேனியே காட்டுகின்றது. பட்டப்பகல் வட்டத் திகிரியில் இரவாகப் பத்தற்கிரதத்தைக் கடவியபச்சைப்புயல் ஆன திருமால் உம்மை என்றும் ஊன்றி உணர்பவர். அண்டத்தும்பிண்டத்தும் உமது அருள் ஆடல்கள் பலப் பல. பிண்டத்துள் மும்மலங்கள், காமக்குரோதங்கள் ஆகிய களங்கங்கள், அண்டத்தில் அவைகள் அசுரப் பெருக்கமாகிஆர்ப்பரிக்கும். 1008 அண்டங்களை அடக்கி 108 யுகங்கள் வரையிலும் சூரனும்சிங்கனும் தாருகனும் அவுணர்களுடன் உலகத்தை படாத பாடு படுத்தினர்.
அதுகண்டு சொரூப நிலையிலிருந்து உதயமானீர். உத்தமர்களைதாழ்த்தியவர்கள் வாழ்வதில்லை. அதை அறிவுறுத்த தூது போக்கினீர். இணங்காத அவுணர்களை எதிர்த்தீர். அழித்தீர். அண்டத்தில் ஆர்ப்பரித்தஅகங்காரக் கண்டனம் இது. புறம் தூய்மையானால் போதுமா? அகம் தூய்மைஆக வேண்டாமா?
பிண்டத்தில் இருக்கும் உயிர்கள் முருகா, குமரா, குகா என்று கூவிமுறையிட்டால், ஜெபித்தால், தியானித்தால் அரிய உபதேச வழியால்ஆணவத்தை அடக்கி மாயையை மடக்கி கன்மத்தை எரித்து ஆன்மாக்களைக்காப்பாற்றும் உம்மை காப்புக்கடவுளான திருமால் மகிழ்ந்து பாராட்டிப்போற்றுகிறார். அப் பச்சைப்புயல் மெச்சத் தகு பரம் பொருளே, சற்கருமஉயிர்களை என்றும் காக்கும். அது போல அடியேனையும் ஆட்க்கொண்டுகாக்கும் நாள் என்றேயோ என்று அலறியபடி.
குரு வடிவாய் நின்ற குமரா, வழிபடும் முறையை வகை பெறக் காட்ட விசனார்உம்மை வலம் வந்தார். இந்த கிரியைக் கண்ட கிரியாசக்தி புனித ஒலி எழபுன்னகை செய்தனள். அரிய அவ்வொலி தொந்த பந்தங்களை தொலைப்பது, அன்பு வாழ்வை அதுளுவது பயனாக அருளைப் பாலிப்பது. அருமையான இந்தஉதவியை அறிந்து, முத்தை தரு பத்தி திரு நகை அத்தி என்று முன்னுரைகூறினார் சிவனார்.
முத்தம் முத்தி இரண்டும் விடுதலை எனும் பொருள் உள. அம்முத்திக்கு வழிஅன்பு. அந்த அன்பை அளiப்பது பேரருள். நலமெல்லாம் விளைவிக்கும் அந் நகைநலத்தை இப்படி பாடி மகிழ்ந்தார் பரமேசர். திரு தரும் நகை, பத்தி தரும் நகை, முத்தி தரும் நகை என்று கொண்டு கூட்டி பொருள் கொள்ளப் பெற்றது.
பத்தி - வரிசை, திரு - அழகு, நகை - பல் எனக் கொண்டு முத்துக்களைவரிசையாகக் கோர்த்து வைத்தது போன்று பற்களை உடைய தேவகுஞ்சரிமணவாளா எனப் பொருள் கொளல் பொது நிலை. இது சிவனார் திருவாசகம். ஆதலின் அருளும், அன்பும், வீடும் தரும் நகை புரி தேவி மணவாளா என்றுபொருள் சிறப்பு நிலை.
குருவான உன் திருவுருவில் கரந்து கலந்து இருக்கிறார் யோக தேவியார். - தேவியோடு இருந்தே யோகம் செய்வானை - எனகிறது தேவாரம். உமதுஇடத்தில் இருப்பது கிரியா சக்தி. வலத்தில் இருப்பது இச்சா சக்தி. கரத்தில்இருப்பது ஞானா சக்தி.
ச - மங்களம், ர - ஈகை, வ - அறம், ண - மறம். இந்த அனுபவ ரூபம். சத்திச்சரவண எனப் பெறுகிறது. முத்தி தரும் முதலாளiயாதலின் உம்மை முத்திக்கு ஒருவித்து என்று பாடுவது தான் முறை.
பரம் - மேலிடம், கு - அஞ்ஞானம், ரு - மெய் ஒளி. இருள் தவிர்த்து மேலிடம் காட்டிஅருள் ஒளiயில் அளவளாவச் செய்யும் குறிப்பான ரூபம் குரு மூர்த்தம். அந்தஅருமையை உலகு அறிய குருபரா என்று சிறக்க விளiத்தார சிவபிரான் வரன்முறையாக ஓதி வலம் வந்த பின் பின் தாழ் முன் தாழ் சடையாக வணங்கிநின்றார் முக்கணர்.
வேத முதலான ஞான உயிர்ப்பை ஓதாது ஓதுவதன் மூலம் கருணையோடுஅவருக்குக் கற்பித்தீர். சுருதியின் முற்பட்டது கற்பித்த அக்கல்வியே கல்விஎனப்பெறும்.
தனக்குத் தானே மகனாகியதத்துவன் தனக்குத் தானே ஒரு தாவரும்குருவுமாய் தனக்குத் தானே உயர் தத்துவம்கேட்டலும் தனக்குத் தானே நிகரிலான் தழங்கு நின்று ஆடினான் என்று இவ்வரலாற்றை கூறுகிறது தணிகை புராணம்.
ஐந்தெழுத்துப் பரம்பரை சிவம் என்று அறிந்திருந்த உலகம் இந்த உபதேசத்தின்பின் ஓரெழுத்துப் பரம்பரையையும் உணர்ந்து கொண்டது. இது ஒரு திரேதா யுகசெய்தி.
ஒரு சமயம் அரக்கர் கொடுமை உலகில் அதிகரித்தது. அதனால் அமரர்அலறினர். நாவரண்டு உலகம் நடுங்கியது. இந்திரனும் பிரமனும் வைகுண்டம்சென்றனர். முகுந்தா அபயம் என முறையிட்டனர். உடனே திருமால்அயோத்தியில் இராமனாக அவதரித்தார். அரக்கர் பூண்டைக் கருவறுத்தார். இராவணனது தலைகள் பத்தையும் அறுத்துத் தள்ளiனார். உலகம் அதன் பின்உய்தி கண்டது. பத்துத் தகை தத்தக் கணை தொட்ட இது திரேதா யுக வரலாறு.
மற்றொரு சமயம் அசுரர் பலம் அதிகரிக்க இமையவர் வாழ்வு இடிந்து சரிந்தது. ககன உலகர் கதறினர். அது கண்ட அச்சுதர் மந்திர மலையைத் தூக்கினார். இனிய பாற்கடலில் இட்டார். அம்மலை கடலில் அழுந்தி போகாமல் இருக்ககூர்மாவதாரம் கொண்டார். முன்னேறி வந்தார். மலையை முதுகால்தாங்கினார். கடைந்த பின் தௌiந்த அமுதம் திரண்டது. வானவர்களுக்குவழங்கி வாழ்நாளும் வல்லமையும் பெருகுமாறு அவர்கட்கு வாழ்வைஅளiத்தார். ஒற்றைக்கிரி மத்தைப் பொருது இது ஒரு யுகத்தின் இறுதிச் செய்தி.
துவாபர யுக காலம் தோன்றியது. அதன் இறுதியில் தர்மம் அதர்மத்தைத்தாக்கியது பாண்டவர் பக்கம் தர்மம். கௌரவர் பக்கம் அதர்மம்.அதுகாரணமாக பாரதத்தில் நிகழ்ந்தது பயங்கர யுத்தம். 13 ம் நாள் சண்டையில்சூழ்ச்சி பயங்கரமாக சுழித்தது. வீர அபிமன்யுவை ஜெயத்திரதன் கோர யுத்தம்செய்து கொன்றான். அதை அறிந்த அர்ச்சுனன் நாளைய போரில் சூரியன்அஸ்தமிப்பதற்கு முன் ஜெயத்திரதனைக் கொல்வேன் இல்லையேல் பெரும்நெருப்பில் வீழ்வேன் என பிரதிக்ஞை செய்தான். அதைக் கேள்வியுற்றகௌரவர்கள் மறுநாள் போரில் ஜெயத்திரதனை பாதாள அறையில் பதுக்கினர். அன்று இரு தரப்பிலும் கோடிக்கணக்கானோர் கொல்லப்பட்டனர். மாலை மணி4. உருமியது வானம். விருவிரு என்று பொழுது விரைந்தது. அஸ்தமித்தான்சூரியன். எங்கும் இருள் எழுற்தது. பிரதிக்ஞை தவறியது. இனி ஆயுதம் தொடேன்என்றான் தனஞ்சயன்.
அவன் இட்ட கட்டளையின் படி வானளாவி நெருப்பு வளர்ந்தது. நீராடினான், ஈரத்துணியுடன் அண்ணனை வணங்கினான், கண்ணனைப் பார்த்து கைதொழுதான். அது கண்டு தர்மன் அழுதான். பீமன் குமரினான். பாண்டவரின்படை பதறி கதறி கலங்கியது. வாக்குத் தவறியவர்கள் உலகில் வாழ்வதுபாவம். அதனால் விரைந்து தீயில் விழப் போகிறேன். அதனால் எவரும் வருந்தவேண்டா என்று கூடி குமுறுவாரைக் கும்பிட்டான். தீயை வலம் வரலாயினன்.
ஐயோ எனும் அலறல். திடுக்கிட்டான். திரும்பி நோக்கினான். தாரை தாரையாககண்ணீர் ஒழுக ஓடி வந்து கண்ணன் காண்டடீபனைக் கட்டி தழுவி கதறினான். தனஞ்சயா, நேற்று மகனை இழந்த சுபத்திரை இன்று மணாளனை இழக்கப்போகிறாள். அவளுக்கும் என் மகளுக்கும் எப்படியடா ஆறுதல் சொல்லப்போகிறேன். சொன்னால் நீ கேட்க மாட்டாய். ப்ரதிக்ஞை உனக்குப் பெரிது. உன்போலும் வீரர்களை இனி உலகில் பார்க்க முடியாது.
தேரில் ஏறு. காண்டடீபத்தை எடு. கணைனைத் தொடு. நாணியைக் காதளவில்இழு. மைத்துனா, அப்பா, கம்பீரமான உன் வீரக் கோலத்தை கடைசியாகஒருதரம் என் கண்கள் காணக் காட்டு. அதன் பின் நீ தீ குளி என்று கதறுகிறார்கண்ணபிரான்.
ஆதி மாரவனின் அலறல் விஜயனின் மனதில் இரக்கத்தை விளைவித்தது. மலர்முக நகை புரியும் மாமா, அழுகை என்றும் நீர் அறியாதவர். எனக்காகவாஅழுகிறீர். சரி, முதலில் உமது கருத்தை நிறைவேற்றுகிறேன். அதன் பின் என்ப்ரதிக்ஞை நிறைவேறும் என சொல்லிக் கொண்டே தேரில் ஏறினான். கண்ணன்எண்ணிய படி காண்டடீபத்தை எடுத்தான். கணையைத் தொடுத்தான் வில்லைவளைத்து வீராவேசம் காட்டினான்.
உரும் ரும் ம் என்று விண் அதிர்ந்தது. அதிர்ச்சிக்குக் காரணம் ஆரம்பத்தில்தெரியவில்லை. என்ன அதிசயம். பளiச் சென்று வானத்தில் வெளiச்சம்எழுந்தது. இருள் அழிந்தது. பட்டப் பகலாய் பிரகாசித்தது பருதி மண்டலம். கனவா நனவா நாம் காண்பது என்று யாவரும் அதிசயத்தனர்.
அர்ச்சுனன் மரணம் காண ஆவலுற்று இருந்த கூட்டம் அது கண்டு அஞ்சியது. எங்கும் கலகலப்பு எழுந்தது. விஜயா , இன்னும் சூரியன் அஸ்தமிக்கவில்லை. தெரிகிறதா. ஒளiந்திருந்த ஜெயத்திரதன் நீ தியில் விழுவதைக் கண்டு களiக்கவீராப்புடன் யானை மேல் அதோ விளங்குகிறான் பார். வீழ்த்து அவன் தலையைஎன்று கோர ஆவேசம் காட்டி கொக்கரித்தான் கோபாலன்.
உடனே காண்டடீபன் விட்ட கணை ஜெயத்திரதன் தலையை அறுத்தது. உருண்டுவிண்ணில் அத்தலை எங்கேயோ ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்த விருத்தசேத்ரன்மடியில் வீழ்ந்தது. அவன் திடுக்கிட்டு எழுந்தான். தடம் புரண்டு நிலத்தில்விழுந்தது தலை. அப்போதே அவன் தலையும் வெடித்தது. என்ன சேதி இது?. என்மகன் தலையை நிலத்தில் உருள விடுபவன் எவனோ அவன் தலைவெடிக்கட்டும் என்று ஜெபம் செய்து கொண்டிருந்தான் பிதா. அவ்வினைக்குஇவ்வினை என்று மாண்டு இருவரும் மண்ணாயினர். இதுவரை வரலாற்றைஎவரும் அறிந்துளர். உயர்ந்த மேலோர் மற்றொரு செய்தியையும்உணர்ந்திருந்தனர். துரியன் சதி உணர்ந்த கண்ணன் மாபெரும் பருதியைமறைக்க நினைத்தான். அதைf உணர்ந்தான் ஆதித்தன். கண்ணா, என்னை நீசிறையில் இட்டால் உன் மனைவி, மகனை, மருமகனை சிறையில் இடுவேன்நான் என்று சீறினான். தர்ம சங்கடமான சூழ்நிலை தான். வருவது வருக. மயிருக்கு மிஞ்சிய கருப்பில்லை. மாச்சானுக்கு மிஞ்சிய உறவில்லை என்றுஎண்ணிய மாதவன் சக்கரத்தை ஏவினான். விண்ணில் விரைந்து அது மாபெரும்சூரிய மண்டலத்தை மறைத்தது. ஆத்திரம் கொண்டு ஆதித்தன் மேற்சொன்னதிருமகளுக்கும், கலைமகளுக்கும், பிரம்ம தேவருக்கும் உரித தாமரைமாளிகையை மூடி தாளிட்டான்.
சூரியனுக்கு விடுதலை கிடைத்தது. வெளிப்பட்ட அவன் மாளிகைகளானகமலங்களை மலரச் செய்தான் என்று பாவலர்கள் இவ்வரலாற்றைப் பாடியுளர். அகில உலகிற்கும் ஆக்கம் அளiக்க 10 அவதாரங்களைச் செய்த பக்தவச்சலர்அருளே உருவானவர் என்பதை அவர் கார் மேகத் திருமேனியே காட்டுகின்றது. பட்டப்பகல் வட்டத் திகிரியில் இரவாகப் பத்தற்கிரதத்தைக் கடவியபச்சைப்புயல் ஆன திருமால் உம்மை என்றும் ஊன்றி உணர்பவர். அண்டத்தும்பிண்டத்தும் உமது அருள் ஆடல்கள் பலப் பல. பிண்டத்துள் மும்மலங்கள், காமக்குரோதங்கள் ஆகிய களங்கங்கள், அண்டத்தில் அவைகள் அசுரப் பெருக்கமாகிஆர்ப்பரிக்கும். 1008 அண்டங்களை அடக்கி 108 யுகங்கள் வரையிலும் சூரனும்சிங்கனும் தாருகனும் அவுணர்களுடன் உலகத்தை படாத பாடு படுத்தினர்.
அதுகண்டு சொரூப நிலையிலிருந்து உதயமானீர். உத்தமர்களைதாழ்த்தியவர்கள் வாழ்வதில்லை. அதை அறிவுறுத்த தூது போக்கினீர். இணங்காத அவுணர்களை எதிர்த்தீர். அழித்தீர். அண்டத்தில் ஆர்ப்பரித்தஅகங்காரக் கண்டனம் இது. புறம் தூய்மையானால் போதுமா? அகம் தூய்மைஆக வேண்டாமா?
பிண்டத்தில் இருக்கும் உயிர்கள் முருகா, குமரா, குகா என்று கூவிமுறையிட்டால், ஜெபித்தால், தியானித்தால் அரிய உபதேச வழியால்ஆணவத்தை அடக்கி மாயையை மடக்கி கன்மத்தை எரித்து ஆன்மாக்களைக்காப்பாற்றும் உம்மை காப்புக்கடவுளான திருமால் மகிழ்ந்து பாராட்டிப்போற்றுகிறார். அப் பச்சைப்புயல் மெச்சத் தகு பரம் பொருளே, சற்கருமஉயிர்களை என்றும் காக்கும். அது போல அடியேனையும் ஆட்க்கொண்டுகாக்கும் நாள் என்றேயோ என்று அலறியபடி.
திரு நடராஜன் அவர்களின் கருத்து.
அருணகிரி, பாடு எம்மை என்றான் குமார பரமன். பாடிப் பழக்கம் இல்லையேஎன பதை பதைத்தார் முனிவர்.
முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண முத்திக்கொருவித்துக் குருபர என ஓதும் முக்கட் பரமர் என்று அடி எடுத்துக் கொடுத்தார்ஆறுமுகப் பரமன்.அதன் பின் ஞான வாணி நாவில் நடனமிட பாடித் தொடர்ந்துபாட்டை முடித்தார் பாவாணர் என்று வரலாறு கூறுபவர் பலர் உளர்.
இவ்வரலாறு மெய்யாமேல், முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச்சரவண முத்திக்கொரு வித்துக் குருபர என்பது வரை சிவ வாசகம். முத்தைத்தருபத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண முத்திக்கொரு வித்துக் குருபரஎன ஓதும் முக்கட் பரமர் வரை முருகன் திருவாசகம். பின்னைய பகுதிகள்அருணகிரியாரின் சிந்தனைச் செய்திகள். இச் செய்தியின்படி மூவர் திருவாக்கே இம் முதல் பாடல் என்று ஆழ்ந்து ஓதி இத்திருப்புகழை எவரும்அனுபவிக்கலாம் அல்லவா
அருணகிரி, பாடு எம்மை என்றான் குமார பரமன். பாடிப் பழக்கம் இல்லையேஎன பதை பதைத்தார் முனிவர்.
முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண முத்திக்கொருவித்துக் குருபர என ஓதும் முக்கட் பரமர் என்று அடி எடுத்துக் கொடுத்தார்ஆறுமுகப் பரமன்.அதன் பின் ஞான வாணி நாவில் நடனமிட பாடித் தொடர்ந்துபாட்டை முடித்தார் பாவாணர் என்று வரலாறு கூறுபவர் பலர் உளர்.
இவ்வரலாறு மெய்யாமேல், முத்தைத்தரு பத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச்சரவண முத்திக்கொரு வித்துக் குருபர என்பது வரை சிவ வாசகம். முத்தைத்தருபத்தித் திருநகை அத்திக்கிறை சத்திச் சரவண முத்திக்கொரு வித்துக் குருபரஎன ஓதும் முக்கட் பரமர் வரை முருகன் திருவாசகம். பின்னைய பகுதிகள்அருணகிரியாரின் சிந்தனைச் செய்திகள். இச் செய்தியின்படி மூவர் திருவாக்கே இம் முதல் பாடல் என்று ஆழ்ந்து ஓதி இத்திருப்புகழை எவரும்அனுபவிக்கலாம் அல்லவா
எங்கள் கோணத்திலிருந்து
விளக்கக் குறிப்புகள்
முத்தைத்தரு.... தேவசேனையை முத்தி தரு மாது என்பர்.
வித்துக் குருபர என ஓதும்.... இப்பாடல் அருணகிரிநாதருக்கு முருக வேள் அடிஎடுத்துக் கொடுத்து, ...வித்துக் குருபர என்று ஓதுவாயாக என்றுகூறியதாகவும் பொருள் கொள்ளலாம்.
அட்டப் பயிரவர்.... அசிதாங்கன், காபாலி, சண்டன், உருகு, குரோதன், சங்காரன், பீடணன், உன்மத்தன் என்போர்.
முத்தைத்தரு.... தேவசேனையை முத்தி தரு மாது என்பர்.
வித்துக் குருபர என ஓதும்.... இப்பாடல் அருணகிரிநாதருக்கு முருக வேள் அடிஎடுத்துக் கொடுத்து, ...வித்துக் குருபர என்று ஓதுவாயாக என்றுகூறியதாகவும் பொருள் கொள்ளலாம்.
அட்டப் பயிரவர்.... அசிதாங்கன், காபாலி, சண்டன், உருகு, குரோதன், சங்காரன், பீடணன், உன்மத்தன் என்போர்.
Last edited by soundararajan50; 09-04-17, 05:56.