ஸ்ரீமத்பாகவதம்

[soundararajan50]

Srimad bhagavatam skanda 1 adhyaya 9 in tamil - Bheeshma stuthi
Courtesy:Smt.Dr.Saroja Ramanujam


ஸ்ரீமத்பாகவதம் - ஸ்கந்தம் 1- அத்தியாயம் 9


இப்போது பீஷ்மரின் ஸ்துதியைப் பார்க்கலாம்.


இதி மதி: உபகல்பிதா வித்ருஷ்ணாபகவதி ஸாத்வதபுங்கவே விபூம்னி
ஸ்வஸுகமுபகதே க்வசித் விஹர்த்தும் ப்ரக்ருதிமுபேயுஷி யத்பவப்ரவாஹ:


ஸாத்வதபுங்கவே-யதுகுல திலகனான
விபூம்னி- பரமாத்மாவான
ஸ்வசுகம் உபகதே – தன்னில் முழுமையானவனாயினும்
கவசித் – சில நேரங்களில்
விஹர்த்தும் – லீலையின் பொருட்டு
ப்ரக்ருதிம் உபேயுஷி- ப்ரக்ருதி என்னும் மாயையை கைக்கொண்டு
யத் பவப்ரவாஹ: - இந்த சிருஷ்டியை தோற்றுவிப்பவனும் ஆன
பகவதி-பகவானிடத்தில்
வித்ருஷ்ணா மதி: -என் ஆசையற்ற மனம்
இதி உபகல்பிதா – ஈடுபடட்டும்


த்ரிபுவனகமநம் தமால வர்ணம் ரவிகரகௌரவராம்பரம் ததானே
வபுரலககுலாவ்ருதானனாப்ஜம் விஜயஸகே மதிரஸ்து மே அனவத்யா


த்ரிபுவனகமனம்-மூவுலகையும் கவர்பவரும்,
தமால வர்ணம் –தமால மரம் போன்று கருநீல நிறம் கொண்டவரும்
ரவிகரகௌரவராம்பரம்- சூரியனைப்போல் ஒளிவிடும் பீதாம்பரத்தை தரித்தவரும்
வபுரலககுலாவ்ருதானனாப்ஜம்-சுருட்டை மயிரால் சூழப்பட்ட முகாரவிந்தத்தை உடைய உருவம் கொண்டவரும்
விஜயஸகே- அர்ஜுனனின் நண்பரும் ஆன கிருஷ்ணரிடத்தில்
மே மதி: என் புத்தியானது
அனவத்யா-நிர்மலமாக
அஸ்து- இருக்கட்டும்


யுதி துரகரஜோவிதூம்ரவிஷ்வக் கசலுலிதஸ்ரமவார்யலம்க்ருதாஸ்யே
மம நிசித சரை: விபித்யமானத்வசி விலஸத்கவசே அஸ்து
கிருஷ்ண ஆத்மா


யுதி- யுத்தத்தில்
துரகரஜோ விதூம்ர விஷ்வக் கச- குதிரைகளின் குழம்பில் இருந்து எழுந்த தூசிநிறைந்த கேசமுடைய
ஸ்ரமவாரி அலம்க்ருத ஆஸ்யே –வியர்வைத்துளிகள் நிரம்பிய முகத்துடன்
மம நிசித சரை: -நான் விட்ட கூரிய அம்புகளால்
விபித்யமானத்வசி- துளைக்கப்பட்ட சருமத்தின் மேல்
விலசத்கவசே – ஒளிவிடும் கவசத்துடன் கூடிய
க்ருஷ்ணே- கிருஷ்ணனிடத்தில்
ஆத்மா அஸ்து – என் உயிர் நிலைக்கட்டும்


ஸபதி ஸகிவசோ நிசம்ய மத்யே நிஜபரயோ: பலயோ: ரதம் நிவேச்ய
ஸ்திதவதி பரசை(सैநிகாயுரக்ஷ்ணா ஹ்ருதவதி பார்த்தஸகே ரதிர்மமாஸ்த


ஸகிவசோ-தோழனின் வார்த்தையைக்
நிசம்ய- கேட்டு
நிஜபரயோ: பலயோ:- தமது சேனைக்கும் எதிரி சேனைக்கும்
மத்யே – நடுவில்
ரதம் – தேரை
ஸபதி- விரைவில்
நிவேச்ய – நிறுத்தி
ஸ்திதவதி – நின்று
பரசைநிகாயு: - எதிரிப் படையில் உள்ளவர்களின் ஆயுளை
அக்ஷ்ணா – பார்வையாலேயே
ஹ்ருதவதி- அபகரித்த
பார்த்த ஸகே – அர்ஜுனனின் நண்பனான பார்த்த சாரதியினிடத்தில்
ரதி மம –எனக்கு பக்தி
ஆஸ்த- இருக்கட்டும்


வ்யவஹிதப்ருதனாமுகம் நிரீக்ஷ்ய ஸ்வஜனவதாத் விமுகஸ்ய
தோஷபுத்த்யா
குமதிம் அஹரத் ஆத்மவித்யயா யஸ்சரண ரதி: பரமஸ்ய தஸ்ய மே அஸ்து


வ்யவஹிதப்ருதனாமுகம் – அணிவகுத்த சேனையை
நிரீக்ஷ்ய – பார்த்து
ஸ்வஜனவதாத் – தன் பந்துக்களைக் கொல்வது
தோஷபுத்த்யா – பாபம் என்ற எண்ணத்தால்
விமுகஸ்ய – போரிடுவதில் வெறுப்புற்ற அர்ஜுனனின்
குமதிம்- அறியாமையை
ஆத்மவித்யயா – ஆத்மஞானத்தால்
ய: அஹரத்- எவர் அகற்றினாரோ
பரமஸ்ய தஸ்ய- அந்த பரமாத்மாவின்
சரணரதி: - சரணங்களில் பற்று
மே அஸ்து-எனக்கு உண்டாகட்டும்


ஸ்வநிகமம் அபஹாய மத்ப்ரதிக்ஞாம் ருதம் அதிகர்த்தும் அவப்லுதோ ரதஸ்ய
த்ருதரதசரண: அப்யயாத்சலத்கு: ஹரிரிவ ஹந்தும் இபம் கதோத்தரீய:


மத்பிரதிக்ஞாம் – கருஷ்ணனை ஆயுதம் எடுக்க வைக்கிறேன் என்ற என் பிரதிக்ஞையை
ருதம் அதிகர்த்தும் – மெய்யாக்குவதற்காக
ஸ்வநிகமம்- ஆயுதம் எடுக்கமாட்டேன் என்ற தன் பிரதிக்ஞையை
அபஹாய – கைவிட்டு
ரதஸ்ய- தேரிலிருந்து
அவப்லுத: - கீழே குதித்து
இபம் ஹந்தும்- ஒரு யானையைக் கொல்லவரும்
ஹரிரிவ- சிங்கத்தைப்போன்று
கதோத்த்ரீய: - தன் மேலாடை பறக்க
த்ருதரதசரண: - தேர்ச்சக்கரத்தை கையில் எடுத்துக்கொண்டு
சலத்கு: - பூமி நடுங்க
அப்யயாத்:- விரைவாக ஓடி வந்தாரே !


சிதவிசிக ஹதோ விசீர்ண்தம்ச: க்ஷதஜ பரிப்லுத ஆததாயின: மே
பிரஸபம் அபிஸஸார மத்வதார்த்தம் ஸ பவது மே கதிர்மஹான் முகுந்த:


ஆததாயின: -கொடிய எதிரி ஆகிய
மே – என்னுடைய
சிதவிசிகஹத: சரங்களால் அடிக்கப்பட்டு
விசீர்ணதம்ச: - துளைக்கப்பட்ட கவசத்துடன்
க்ஷதஜபரிப்லுத:- உதிரம் பெருக
மத்வதார்த்தம் – என்னைக் கொல்லும் பொருட்டு
பிரசபம் – விரைவாக
அபிஸஸார- ஓடி வந்தாரே
ஸ: முகுந்த: -அந்த முகுந்தன்
மே மஹான் கதி: என் மேலான கதியாக
பவது- ஆகட்டும்


விஜயரதகுடும்ப ஆததோத்ரே த்ருதஹயரச்மினி தத் ஸ்ரியேக்ஷணாயே
பகவதி ரதிரஸ்து மே முமூர்ஷோ: யமிஹ நிரீக்ஷ்ய ஹதா: கதா: ஸரூபம்


விஜயரதகுடும்ப- அர்ஜுனனின் தேரில் வாசம் செய்யும்
ஆததோத்ரே- சாட்டையை கையில் பிடித்துள்ள
த்ருதஹயரச்மினி- குதிரைக்கக்டிவாளத்தை இன்னொரு கையில் பிடித்துள்ள
தத் ஸ்ரியேக்ஷணாயே- பார்க்க அழகியவராயுள்ள
யம்- எவரை
இஹ- இங்கு
நிரீக்ஷ்ய –பார்த்து
ஹதா: உயிர் விட்டவர்கள்
ஸரூபம் – சாரூப்ய முக்தியை
கதா: -அடைந்தார்களோ
பகவதி- அந்த பகவானிடத்தில்
முமூர்ஷோ:- இறக்கும் தருவாயிலுள்ள
மே- எனக்கு
ரதி: அஸ்து- பக்தி இருக்கட்டும்


லலிதகதிவிலாஸ வல்குஹாஸ ப்ரணயநிரீக்ஷண கல்பிதோருமானா:
க்ருதமனுக்ருதவத்ய: உன்மதாந்தா: ப்ரகருதிமகமன் கில யஸ்ய கோபவத்வ:


கோபவத்வ: - கோபியர்
லலிதகதிவிலாஸ – அழகிய நடை
வல்குஹாஸ – மலர்ந்த
ப்ரணயநிரீக்ஷண சிரிப்பு- காதல் பார்வை
கல்பிதோருமானா: - இவைகளால் ஈர்க்கப்பட்டு
யஸ்ய – எவருடைய
க்ருதமனுக்ருதவத்ய:-செயல்களை பின்ப்றி
: உன்மதாந்தா: - காதல் வயப்பட்டவர்களாக
ப்ரகருதிமகமன் கில – அவருடன் இரண்டறக் கலந்தார்களோ


முனிகணந்ருபவர்யஸம்குலே அந்த:ஸதஸி யுதிஷ்டிரராஜசூய ஏஷாம்
அர்ஹணம் உபபேத ஈக்ஷணீயோ மம த்ருசிகோசர ஏஷ ஆவிராத்மா


முனிகணந்ருபவர்யஸம்குலே – முனிவர்கள் அரசர்கள் கூட்டத்தில்
அந்த:ஸதஸி – சபையின் நடுவே
யுதிஷ்டிரராஜசூயே – யுதிஷ்டிரரின் ராஜசூயயாகத்தின்போது
ஏஷாம் அர்ஹணம்- அவர்கள் எல்லோருடைய பூஜையை
உபபேத – ஏற்றுக்கொண்ட
ஈக்ஷணீய: - தரிசனத்திற்குகந்த
ஆவிராத்மா- ஆத்மாவின் ஆத்மாவான அவர்
மமத்ருசிகோசர: - என் கண்முன் நிற்கிறார்


தம் இமம் அஹம் அஜம் சரீரபாஜாம் ஹ்ருதி ஹ்ருதி
திஷ்டிதம் ஆத்மகல்பிதானாம்
பிரதித்ருசம் இவ நைகதாஅர்கம் ஏகம்
ஸமதிகதோ அஸ்மி விதூதபேத மோஹ:
.
அஜம்- பிறவியற்றவராய்
ஆத்மகல்பிதானாம் – தான் சிருஷ்டித்த
சரீரபாஜாம் - சரீரம் உள்ளவர்களின்
ஹ்ருதி ஹ்ருதி- இதயம் தோறும்
திஷ்டிதம் – உறைந்து
அர்கம் ஏகம் – ஒரே சூரியன்
ப்ரதித்ருசம் – ஒவ்வொரு கண்ணிலும்
ந ஏகதா இவ-பலவாகத் தோன்றுவது போல உள்ள
தம் இமம் இந்த பகவானை
அஹம்- நான்
விதூதபேத மோஹ: - வேற்றுமை மயக்கம் நீங்கியவனாக
ஸமதிகதோ அஸ்மி-நன்கு அடைந்தவன் ஆகிறேன்


இவ்விதம் கூறிய பீஷ்மர் க்ருஷ்ணனிடம் தன்னை ஒடுக்கி மூச்சை நிறுத்தி பிரம்மத்தில் கலந்தார்.