Tweet
Yuddha Kaanda Sargas 15
Yuddha Kaanda - Sarga 15
In this Sarga, Indrajit addresses his uncle Vibheeshaṇa disparagingly and accuses him of being a coward who is trying to scare everyone. He cites his own successes in the battle over Indra and how he terrorized the Dēvas a long time ago. He brags that even an ordinary Rākshasa is very well capable of slaying the princes, who are mere humans.
Vibheeshaṇa, in turn, chides Indrajit for being a child, for being stupid, for being rash, and for not understanding the prospect of the imminent destruction of Rāvaṇa at the hands of Rāma. He concludes, urging the king to give Seetā back to Rāma.
6.15.1 அ
6.15.1 ஆ
6.15.1 இ
6.15.1 ஈ
ப்ருஹஸ்பதேஸ்துல்யமதேர்வசஸ்தத்
நிஸம்ய யத்நேந விபீஷணஸ்ய ।
ததோ மஹாத்மா வசநம் பபாஷே
தத்ரேந்த்ரஜிந்நைர்ருதயோதமுக்ய: ॥
bṛhaspatēstulyamatērvacastat
niṡamya yatnēna vibhīṣaṇasya ।
tatō mahātmā vacanaṃ babhāṣē
tatrēndrajinnairṛtayōdhamukhyaḥ ॥
Having impatiently heard those words of
Vibheeshaṇa, the equal of Bṛhaspati in intellect,
the mighty Indrajit, foremost of the
Rākshasa warriors, spoke these words:
6.15.2 அ
6.15.2 ஆ
6.15.2 இ
6.15.2 ஈ
கிம் நாம தே தாத கநிஷ்ட வாக்யம்
அநர்தகம் சைவ ஸுபீதவச்ச ।
அஸ்மிந் குலே யோ ऽபி பவேந்ந ஜாத:
ஸோऽபீத்ருஸம் நைவ வதேந்ந குர்யாத் ॥
kiṃ nāma tē tāta kaniṣṭha vākyam
anarthakaṃ caiva subhītavacca ।
asmin kulē yō 'pi bhavēnna jātaḥ
sō'pīdṛṡaṃ naiva vadēnna kuryāt ॥
Oh my dear little uncle! What is happening (here)!
You say such a cowardly and useless words!
Even one who is not born into our family
would not say or do anything like this!
6.15.3 அ
6.15.3 ஆ
6.15.3 இ
6.15.3 ஈ
ஸத்த்வேந வீர்யேண பராக்ரமேண
ஸௌர்யேண தைர்யேண ச தேஜஸா ச ।
ஏக: குலேऽஸ்மிந் புருஷோ விமுக்தோ
விபீஷணஸ்தாத கநிஷ்ட ஏஷ: ॥
sattvēna vīryēṇa parākramēṇa
ṡauryēṇa dhairyēṇa ca tējasā ca ।
ēkaḥ kulē'smin puruṣō vimuktō
vibhīṣaṇastāta kaniṣṭha ēṣaḥ ॥
It looks like every trace of strength,
valor, prowess, might, courage and energy
is lost in this one man in our family,
Vibheeshaṇa, my little uncle!
6.15.4 அ
6.15.4 ஆ
6.15.4 இ
6.15.4 ஈ
கிம் நாம தௌ மாநுஷராஜபுத்ரௌ
அஸ்மாகமேகேந ஹி ராக்ஷஸேந ।
ஸுப்ராக்ருதேநாபி நிஹந்தும்மேதௌ
ஸக்யௌ குதோ பீஷயஸே ஸ்ம பீரோ ॥
kiṃ nāma tau mānuṣarājaputrau
asmākamēkēna hi rākṣasēna ।
suprākṛtēnāpi nihantuṃmētau
ṡakyau kutō bhīṣayasē sma bhīrō ॥
Why should we care about those princes, mere humans!
Any Rākshasa among us, even a
very ordinary one, can slay them.
Why do you try to scare (us), you coward?
6.15.5 அ
6.15.5 ஆ
6.15.5 இ
6.15.5 ஈ
த்ரிலோகநாதோ நநு தேவராஜ:
ஸக்ரோ மயா பூமிதலே நிவிஷ்ட: ।
பயார்திதாஸ்சாபி திஸ: ப்ரபந்நா:
ஸர்வே ததா தேவகணா: ஸமக்ரா: ॥
trilōkanāthō nanu dēvarājaḥ
ṡakrō mayā bhūmitalē niviṣṭaḥ ।
bhayārditāṡcāpi diṡaḥ prapannāḥ
sarvē tadā dēvagaṇāḥ samagrāḥ ॥
Did I not throw down Ṡakra,
the king of Dēvas, on to the earth?
And then, did not the entire hordes of Dēvas
flee in all directions, consigned to terror!
6.15.6 அ
6.15.6 ஆ
6.15.6 இ
6.15.6 ஈ
ஐராவதோ விஸ்வரமுந்நதந் ஸ
நிபாதிதோ பூமிதலே மயா து ।
விக்ருஷ்ய தந்தௌ து மயா ப்ரஸஹ்ய
வித்ராஸிதா தேவகணா: ஸமக்ரா: ॥
airāvatō visvaramunnadan sa
nipātitō bhūmitalē mayā tu ।
vikṛṣya dantau tu mayā prasahya
vitrāsitā dēvagaṇāḥ samagrāḥ ॥
I created terror in the hordes of Dēvas,
with Airāvata wailing terribly
when I pulled out its tusks forcibly
and threw it down on to the ground.
6.15.7 அ
6.15.7 ஆ
6.15.7 இ
6.15.7 ஈ
ஸோऽஹம் ஸுராணாமபி தர்பஹந்தா
தைத்யோத்தமாநாமபி ஸோககர்தா ।
கதம் நரேந்த்ராத்மஜயோர்நஸக்த:
மநுஷ்யயோ: ப்ராக்ருதயோ: ஸுவீர்ய: ॥
sō'haṃ surāṇāmapi darpahantā
daityōttamānāmapi ṡōkakartā ।
kathaṃ narēndrātmajayōrnaṡaktaḥ
manuṣyayōḥ prākṛtayōḥ suvīryaḥ ॥
Why would I, who had prowess enough
to humble the pride of even the Suras
and give grief even to the foremost of the Daityas,
fail with these nondescript princes!
6.15.8 அ
6.15.8 ஆ
6.15.8 இ
6.15.8 ஈ
அதேந்த்ரகல்பஸ்ய துராஸதஸ்ய
மஹௌஜஸஸ்தத்வசநம் நிஸம்ய ।
ததோ மஹார்தம் வசநம் பபாஷே
விபீஷண: ஸஸ்த்ரப்ருதாம் வரிஷ்ட: ॥
athēndrakalpasya durāsadasya
mahaujasastadvacanaṃ niṡamya ।
tatō mahārthaṃ vacanaṃ bhabhāṣē
vibhīṣaṇaḥ ṡastrabhṛtāṃ variṣṭhaḥ ॥
Hearing the words of that
invincible one of immense strength,
who was an equal of Indra,
Vibheeshaṇa, the foremost among weapon-wielders,
responded with these serious words:
6.15.9 அ
6.15.9 ஆ
6.15.9 இ
6.15.9 ஈ
ந தாத மந்த்ரே தவ நிஸ்சயோऽஸ்தி
பாலஸ்த்வமத்யாப்யவிபக்வபுத்தி: ।
தஸ்மாத்த்வயா ஹ்யாத்மவிநாஸநாய
வசோऽர்தஹீநம் பஹுவிப்ரலப்தம் ॥
na tāta mantrē tava niṡcayō'sti
bālastvamadyāpyavipakvabuddhiḥ ।
tasmāttvayā hyātmavināṡanāya
vacō'rthahīnaṃ bahuvipralaptam ॥
My dear! You are not steady in your thinking.
You are a child. Your mind is not mature yet.
That is why you talk nonsense endlessly,
which can only lead to your own destruction.
6.15.10 அ
6.15.10 ஆ
6.15.10 இ
6.15.10 ஈ
புத்ரப்ரவாதேந து ராவணஸ்ய
த்வமிந்த்ரஜிந்மித்ரமுகோऽஸி ஸத்ரு: ।
யஸ்யேத்ருஸம் ராகவதோ விநாஸம்
நிஸம்ய மோஹாதநுமந்யஸே த்வம் ॥
putrapravādēna tu rāvaṇasya
tvamindrajinmitramukhō'si ṡatruḥ ।
yasyēdṛṡaṃ rāghavatō vināṡaṃ
niṡamya mōhādanumanyasē tvam ॥
You heard all about the
(imminent) destruction of Rāvaṇa
at the hands of Rāghava and
yet you go on with your stupidity.
You might be his son, O Indrajit,
but you are actually a foe in the form a friend.
6.15.11 அ
6.15.11 ஆ
6.15.11 இ
6.15.11 ஈ
த்வமேவ வத்யஸ்ச ஸுதுர்மதிஸ்ச
ஸ சாபி வத்யோ ய இஹாநயத்த்வாம் ।
பாலம் த்ருடம் ஸாஹஸிகம் ச யோऽத்ய
ப்ராவேஸயந்மந்த்ரக்ருதாம் ஸமீபம் ॥
tvamēva vadhyaṡca sudurmatiṡca
sa cāpi vadhyō ya ihānayattvām ।
bālaṃ dṛḍhaṃ sāhasikaṃ ca yō'dya
prāvēṡayanmantrakṛtāṃ samīpam ॥
You deserve to be punished with death.
And whoever brought you, the
childish, obstinate and rash one, here
where important matters are being discussed
also deserves to be punished with death.
6.15.12 அ
6.15.12 ஆ
6.15.12 இ
6.15.12 ஈ
மூட: ப்ரகல்போऽவிநயோபபந்ந:
தீக்ஷ்ணஸ்வபாவோऽல்பமதிர்துராத்மா ।
மூர்கஸ்த்வமத்யந்தஸுதுர்மதிஸ்ச
த்வமிந்த்ரஜித் பாலதயா ப்ரவீஷி ॥
mūḍhaḥ pragalbhō'vinayōpapannaḥ
tīkṣṇasvabhāvō'lpamatirdurātmā ।
mūrkhastvamatyantasudurmatiṡca
tvamindrajid bālatayā bravīṣi ॥
You are a conceited fool with no modesty at all.
You are rash by nature, petty-minded and wicked.
You are stupid and extremely evil-minded.
You, O Indrajit, are talking like a child.
6.15.13 அ
6.15.13 ஆ
6.15.13 இ
6.15.13 ஈ
கோ ப்ரஹ்மதண்டப்ரதிமப்ரகாஸாந்
அர்சிஷ்மத: காலநிகாஸரூபாந் ।
ஸஹேத பாணாந் யமதண்டகல்பாந்
ஸமக்ஷமுக்தாந்யுதி ராகவேண ॥
kō brahmadaṇḍapratimaprakāṡān
arciṣmataḥ kālanikāṡarūpān ।
sahēta bāṇān yamadaṇḍakalpān
samakṣamuktānyudhi rāghavēṇa ॥
Who can withstand the arrows,
equals of Yama’s Daṇḍa that
resemble (the fast approaching) end of Time,
and blaze like the Brahma’s Daṇḍa,
shot in the battle by Rāghava?
6.15.14 அ
6.15.14 ஆ
6.15.14 இ
6.15.14 ஈ
தநாநி ரத்நாநி விபூஷணாநி
வாஸாம்ஸி திவ்யாநி மணீம்ஸ்ச சித்ராந் ।
ஸீதாம் ச ராமாய நிவேத்ய தேவீம்
வஸேம ராஜந்நிஹ வீதஸோகா: ॥
dhanāni ratnāni vibhūṣaṇāni
vāsāṃsi divyāni maṇīṃṡca citrān ।
sītāṃ ca rāmāya nivēdya dēvīṃ
vasēma rājanniha vītaṡōkāḥ ॥
Let us, O King, give back Seetā to Rāma
along with money, precious gems, ornaments,
splendid raiment and lovely jewels,
and live here, giving up all worries!
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே பஞ்சதஸ: ஸர்க॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē pańcadaṡaḥ sarga॥
Thus concludes the fifteenth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.
Yuddha Kaanda - Sarga 15
In this Sarga, Indrajit addresses his uncle Vibheeshaṇa disparagingly and accuses him of being a coward who is trying to scare everyone. He cites his own successes in the battle over Indra and how he terrorized the Dēvas a long time ago. He brags that even an ordinary Rākshasa is very well capable of slaying the princes, who are mere humans.
Vibheeshaṇa, in turn, chides Indrajit for being a child, for being stupid, for being rash, and for not understanding the prospect of the imminent destruction of Rāvaṇa at the hands of Rāma. He concludes, urging the king to give Seetā back to Rāma.
6.15.1 அ
6.15.1 ஆ
6.15.1 இ
6.15.1 ஈ
ப்ருஹஸ்பதேஸ்துல்யமதேர்வசஸ்தத்
நிஸம்ய யத்நேந விபீஷணஸ்ய ।
ததோ மஹாத்மா வசநம் பபாஷே
தத்ரேந்த்ரஜிந்நைர்ருதயோதமுக்ய: ॥
bṛhaspatēstulyamatērvacastat
niṡamya yatnēna vibhīṣaṇasya ।
tatō mahātmā vacanaṃ babhāṣē
tatrēndrajinnairṛtayōdhamukhyaḥ ॥
Having impatiently heard those words of
Vibheeshaṇa, the equal of Bṛhaspati in intellect,
the mighty Indrajit, foremost of the
Rākshasa warriors, spoke these words:
6.15.2 அ
6.15.2 ஆ
6.15.2 இ
6.15.2 ஈ
கிம் நாம தே தாத கநிஷ்ட வாக்யம்
அநர்தகம் சைவ ஸுபீதவச்ச ।
அஸ்மிந் குலே யோ ऽபி பவேந்ந ஜாத:
ஸோऽபீத்ருஸம் நைவ வதேந்ந குர்யாத் ॥
kiṃ nāma tē tāta kaniṣṭha vākyam
anarthakaṃ caiva subhītavacca ।
asmin kulē yō 'pi bhavēnna jātaḥ
sō'pīdṛṡaṃ naiva vadēnna kuryāt ॥
Oh my dear little uncle! What is happening (here)!
You say such a cowardly and useless words!
Even one who is not born into our family
would not say or do anything like this!
6.15.3 அ
6.15.3 ஆ
6.15.3 இ
6.15.3 ஈ
ஸத்த்வேந வீர்யேண பராக்ரமேண
ஸௌர்யேண தைர்யேண ச தேஜஸா ச ।
ஏக: குலேऽஸ்மிந் புருஷோ விமுக்தோ
விபீஷணஸ்தாத கநிஷ்ட ஏஷ: ॥
sattvēna vīryēṇa parākramēṇa
ṡauryēṇa dhairyēṇa ca tējasā ca ।
ēkaḥ kulē'smin puruṣō vimuktō
vibhīṣaṇastāta kaniṣṭha ēṣaḥ ॥
It looks like every trace of strength,
valor, prowess, might, courage and energy
is lost in this one man in our family,
Vibheeshaṇa, my little uncle!
6.15.4 அ
6.15.4 ஆ
6.15.4 இ
6.15.4 ஈ
கிம் நாம தௌ மாநுஷராஜபுத்ரௌ
அஸ்மாகமேகேந ஹி ராக்ஷஸேந ।
ஸுப்ராக்ருதேநாபி நிஹந்தும்மேதௌ
ஸக்யௌ குதோ பீஷயஸே ஸ்ம பீரோ ॥
kiṃ nāma tau mānuṣarājaputrau
asmākamēkēna hi rākṣasēna ।
suprākṛtēnāpi nihantuṃmētau
ṡakyau kutō bhīṣayasē sma bhīrō ॥
Why should we care about those princes, mere humans!
Any Rākshasa among us, even a
very ordinary one, can slay them.
Why do you try to scare (us), you coward?
6.15.5 அ
6.15.5 ஆ
6.15.5 இ
6.15.5 ஈ
த்ரிலோகநாதோ நநு தேவராஜ:
ஸக்ரோ மயா பூமிதலே நிவிஷ்ட: ।
பயார்திதாஸ்சாபி திஸ: ப்ரபந்நா:
ஸர்வே ததா தேவகணா: ஸமக்ரா: ॥
trilōkanāthō nanu dēvarājaḥ
ṡakrō mayā bhūmitalē niviṣṭaḥ ।
bhayārditāṡcāpi diṡaḥ prapannāḥ
sarvē tadā dēvagaṇāḥ samagrāḥ ॥
Did I not throw down Ṡakra,
the king of Dēvas, on to the earth?
And then, did not the entire hordes of Dēvas
flee in all directions, consigned to terror!
6.15.6 அ
6.15.6 ஆ
6.15.6 இ
6.15.6 ஈ
ஐராவதோ விஸ்வரமுந்நதந் ஸ
நிபாதிதோ பூமிதலே மயா து ।
விக்ருஷ்ய தந்தௌ து மயா ப்ரஸஹ்ய
வித்ராஸிதா தேவகணா: ஸமக்ரா: ॥
airāvatō visvaramunnadan sa
nipātitō bhūmitalē mayā tu ।
vikṛṣya dantau tu mayā prasahya
vitrāsitā dēvagaṇāḥ samagrāḥ ॥
I created terror in the hordes of Dēvas,
with Airāvata wailing terribly
when I pulled out its tusks forcibly
and threw it down on to the ground.
6.15.7 அ
6.15.7 ஆ
6.15.7 இ
6.15.7 ஈ
ஸோऽஹம் ஸுராணாமபி தர்பஹந்தா
தைத்யோத்தமாநாமபி ஸோககர்தா ।
கதம் நரேந்த்ராத்மஜயோர்நஸக்த:
மநுஷ்யயோ: ப்ராக்ருதயோ: ஸுவீர்ய: ॥
sō'haṃ surāṇāmapi darpahantā
daityōttamānāmapi ṡōkakartā ।
kathaṃ narēndrātmajayōrnaṡaktaḥ
manuṣyayōḥ prākṛtayōḥ suvīryaḥ ॥
Why would I, who had prowess enough
to humble the pride of even the Suras
and give grief even to the foremost of the Daityas,
fail with these nondescript princes!
6.15.8 அ
6.15.8 ஆ
6.15.8 இ
6.15.8 ஈ
அதேந்த்ரகல்பஸ்ய துராஸதஸ்ய
மஹௌஜஸஸ்தத்வசநம் நிஸம்ய ।
ததோ மஹார்தம் வசநம் பபாஷே
விபீஷண: ஸஸ்த்ரப்ருதாம் வரிஷ்ட: ॥
athēndrakalpasya durāsadasya
mahaujasastadvacanaṃ niṡamya ।
tatō mahārthaṃ vacanaṃ bhabhāṣē
vibhīṣaṇaḥ ṡastrabhṛtāṃ variṣṭhaḥ ॥
Hearing the words of that
invincible one of immense strength,
who was an equal of Indra,
Vibheeshaṇa, the foremost among weapon-wielders,
responded with these serious words:
6.15.9 அ
6.15.9 ஆ
6.15.9 இ
6.15.9 ஈ
ந தாத மந்த்ரே தவ நிஸ்சயோऽஸ்தி
பாலஸ்த்வமத்யாப்யவிபக்வபுத்தி: ।
தஸ்மாத்த்வயா ஹ்யாத்மவிநாஸநாய
வசோऽர்தஹீநம் பஹுவிப்ரலப்தம் ॥
na tāta mantrē tava niṡcayō'sti
bālastvamadyāpyavipakvabuddhiḥ ।
tasmāttvayā hyātmavināṡanāya
vacō'rthahīnaṃ bahuvipralaptam ॥
My dear! You are not steady in your thinking.
You are a child. Your mind is not mature yet.
That is why you talk nonsense endlessly,
which can only lead to your own destruction.
6.15.10 அ
6.15.10 ஆ
6.15.10 இ
6.15.10 ஈ
புத்ரப்ரவாதேந து ராவணஸ்ய
த்வமிந்த்ரஜிந்மித்ரமுகோऽஸி ஸத்ரு: ।
யஸ்யேத்ருஸம் ராகவதோ விநாஸம்
நிஸம்ய மோஹாதநுமந்யஸே த்வம் ॥
putrapravādēna tu rāvaṇasya
tvamindrajinmitramukhō'si ṡatruḥ ।
yasyēdṛṡaṃ rāghavatō vināṡaṃ
niṡamya mōhādanumanyasē tvam ॥
You heard all about the
(imminent) destruction of Rāvaṇa
at the hands of Rāghava and
yet you go on with your stupidity.
You might be his son, O Indrajit,
but you are actually a foe in the form a friend.
6.15.11 அ
6.15.11 ஆ
6.15.11 இ
6.15.11 ஈ
த்வமேவ வத்யஸ்ச ஸுதுர்மதிஸ்ச
ஸ சாபி வத்யோ ய இஹாநயத்த்வாம் ।
பாலம் த்ருடம் ஸாஹஸிகம் ச யோऽத்ய
ப்ராவேஸயந்மந்த்ரக்ருதாம் ஸமீபம் ॥
tvamēva vadhyaṡca sudurmatiṡca
sa cāpi vadhyō ya ihānayattvām ।
bālaṃ dṛḍhaṃ sāhasikaṃ ca yō'dya
prāvēṡayanmantrakṛtāṃ samīpam ॥
You deserve to be punished with death.
And whoever brought you, the
childish, obstinate and rash one, here
where important matters are being discussed
also deserves to be punished with death.
6.15.12 அ
6.15.12 ஆ
6.15.12 இ
6.15.12 ஈ
மூட: ப்ரகல்போऽவிநயோபபந்ந:
தீக்ஷ்ணஸ்வபாவோऽல்பமதிர்துராத்மா ।
மூர்கஸ்த்வமத்யந்தஸுதுர்மதிஸ்ச
த்வமிந்த்ரஜித் பாலதயா ப்ரவீஷி ॥
mūḍhaḥ pragalbhō'vinayōpapannaḥ
tīkṣṇasvabhāvō'lpamatirdurātmā ।
mūrkhastvamatyantasudurmatiṡca
tvamindrajid bālatayā bravīṣi ॥
You are a conceited fool with no modesty at all.
You are rash by nature, petty-minded and wicked.
You are stupid and extremely evil-minded.
You, O Indrajit, are talking like a child.
6.15.13 அ
6.15.13 ஆ
6.15.13 இ
6.15.13 ஈ
கோ ப்ரஹ்மதண்டப்ரதிமப்ரகாஸாந்
அர்சிஷ்மத: காலநிகாஸரூபாந் ।
ஸஹேத பாணாந் யமதண்டகல்பாந்
ஸமக்ஷமுக்தாந்யுதி ராகவேண ॥
kō brahmadaṇḍapratimaprakāṡān
arciṣmataḥ kālanikāṡarūpān ।
sahēta bāṇān yamadaṇḍakalpān
samakṣamuktānyudhi rāghavēṇa ॥
Who can withstand the arrows,
equals of Yama’s Daṇḍa that
resemble (the fast approaching) end of Time,
and blaze like the Brahma’s Daṇḍa,
shot in the battle by Rāghava?
6.15.14 அ
6.15.14 ஆ
6.15.14 இ
6.15.14 ஈ
தநாநி ரத்நாநி விபூஷணாநி
வாஸாம்ஸி திவ்யாநி மணீம்ஸ்ச சித்ராந் ।
ஸீதாம் ச ராமாய நிவேத்ய தேவீம்
வஸேம ராஜந்நிஹ வீதஸோகா: ॥
dhanāni ratnāni vibhūṣaṇāni
vāsāṃsi divyāni maṇīṃṡca citrān ।
sītāṃ ca rāmāya nivēdya dēvīṃ
vasēma rājanniha vītaṡōkāḥ ॥
Let us, O King, give back Seetā to Rāma
along with money, precious gems, ornaments,
splendid raiment and lovely jewels,
and live here, giving up all worries!
இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
யுத்தகாண்டே பஞ்சதஸ: ஸர்க॥
ityārṣē vālmīkīyē
ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
yuddhakāṇḍē pańcadaṡaḥ sarga॥
Thus concludes the fifteenth Sarga
in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
the first ever poem of humankind,
composed by Maharshi Vālmeeki.