Announcement

Collapse
No announcement yet.

Yuddha Kaanda Sarga 19

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Yuddha Kaanda Sarga 19

    Yuddha Kaanda Sarga 19

    Yuddha Kaanda - Sarga 19
    In this Sarga, Vibheeshaṇa introduces himself to Rāma and seeks refuge. Rāma grants him refuge. Rāma then asks Vibheeshaṇa to recount the strengths and weaknesses of Rāvaṇa. Vibheeshaṇa tells him about Kumbhakarṇa, Indrajit, Prahasta and other Rākshasas and their past exploits. Rāma assures him that he will kill all of them and make him the king. And, on his command, Lakshmaṇa brings water from the ocean and consecrates Vibheeshaṇa as the king. All the Vānaras applaud.
    Sugreeva and Hanumān ask Vibheeshaṇa whether he can think of an Upāya for the army to cross the ocean and reach Laṅkā. Vibheeshaṇa suggests that they should seek the help of the ocean itself, which is likely to oblige because it actually resides in the place dug by Rāma’s ancestors. Everyone agrees that it is the right thing to do.
    6.19.1 அ
    6.19.1 ஆ
    6.19.1 இ
    6.19.1 ஈ
    ராகவேணாபயே தத்தே
    ஸந்நதா ராவணாநுஜ: ।
    விபீஷணோ மஹாபாஜ்ஞோ
    பூமிம் ஸமவலோகயந் ॥
    rāghavēṇābhayē dattē
    sannatā rāvaṇānujaḥ ।
    vibhīṣaṇō mahāpājñō
    bhūmiṃ samavalōkayan ॥
    The sagacious Vibheeshaṇa, Rāvaṇa’s younger brother,
    having obtained the promise of protection from Rāghava,
    bent his head (from the sky) and looked at the ground.
    6.19.2 அ
    6.19.2 ஆ
    6.19.2 இ
    6.19.2 ஈ
    காத்பபாதாவநீம் ஹ்ருஷ்டோ
    பக்தைரநுசரை: ஸஹ ।
    ஸ து ராமஸ்ய தர்மாத்மா
    நிபபாத விபீஷண: ॥
    khātpapātāvanīṃ hṛṣṭō
    bhaktairanucaraiḥ saha ।
    sa tu rāmasya dharmātmā
    nipapāta vibhīṣaṇaḥ ॥
    Rejoicing in his heart, Vibheeshaṇa the Dharmātma,
    along with his devoted followers descended to the ground.
    6.19.3 அ
    6.19.3 ஆ
    6.19.3 இ
    6.19.3 ஈ
    6.19.4 அ
    6.19.4 ஆ
    பாதயோர்நிபபாதாத
    சதுர்பி: ஸஹ ராக்ஷஸை: ।
    அப்ரவீச்ச ததா ராமம்
    வாக்யம் தத்ர விபீஷண: ।
    தர்மயுக்தம் ச யுக்தம் ச
    ஸாம்ப்ரதம் ஸம்ப்ரஹர்ஷணம் ॥
    pādayōrnipapātātha
    caturbhiḥ saha rākṣasaiḥ ।
    abravīcca tadā rāmam
    vākyaṃ tatra vibhīṣaṇaḥ ।
    dharmayuktaṃ ca yuktaṃ ca
    sāmprataṃ sampraharṣaṇam ॥
    Falling at Rāma’s feet,
    along with the other Rākshasas,
    Vibheeshaṇa said these words
    that were appropriate for the situation,
    in alignment with Dharma,
    and enhanced the joy of the occasion.
    6.19.4 இ
    6.19.4 ஈ
    6.19.5 அ
    6.19.5 ஆ
    அநுஜோ ராவணஸ்யாஹம்
    தேந சாப்யவமாநித: ।
    பவந்தம் ஸர்வபூதாநாம்
    ஸரண்யம் ஸரணாகத: ॥
    anujō rāvaṇasyāham
    tēna cāpyavamānitaḥ ।
    bhavantaṃ sarvabhūtānām
    ṡaraṇyaṃ ṡaraṇāgataḥ ॥
    I am the younger brother of Rāvaṇa.
    I have been insulted by him.
    I seek refuge in you, who is
    the refuge for all creatures.
    6.19.5 இ
    6.19.5 ஈ
    6.19.6 அ
    6.19.6 ஆ
    பரித்யக்தா மயா லங்கா
    மித்ராணி ச தநாநி வை ।
    பவத்கதம் மே ராஜ்யம் ச
    ஜீவிதம் ச ஸுகாநி ச ॥
    parityaktā mayā laṅkā
    mitrāṇi ca dhanāni vai ।
    bhavadgataṃ mē rājyaṃ ca
    jīvitaṃ ca sukhāni ca ॥
    I have abjured Laṅkā, friends and riches.
    My kingdom, my life and my happiness depends on you.
    6.19.6 இ
    6.19.6 ஈ
    6.19.7 அ
    6.19.7 ஆ
    தஸ்ய தத்வசநம் ஸ்ருத்வா
    ராமோ வசநமப்ரவீத் ।
    வசஸா ஸாந்த்வயித்வைநம்
    லோசநாப்யாம் பிபந்நிவ ॥
    tasya tadvacanaṃ ṡrutvā
    rāmō vacanamabravīt ।
    vacasā sāntvayitvainam
    lōcanābhyāṃ pibanniva ॥
    Hearing those words of his,
    and after comforting him with his words,
    Rāma said these words,
    his thirst (for more information)
    evident in his eyes:
    6.19.7 இ
    6.19.7 ஈ
    ஆக்யாஹி மம தத்த்வேந
    ராக்ஷஸாநாம் பலாபலம் ॥
    ākhyāhi mama tattvēna
    rākṣasānāṃ balābalam ॥
    Give me an exact account of
    the strengths and weaknesses of the Rākshasas!
    6.19.8 அ
    6.19.8 ஆ
    6.19.8 இ
    6.19.8 ஈ
    ஏவமுக்தஸ்ததா ரக்ஷோ
    ராமேணாக்லிஷ்டகர்மணா ।
    ராவணஸ்ய பலம் ஸர்வம்
    ஆக்யாதுமுபசக்ரமே ॥
    ēvamuktastadā rakṣō
    rāmēṇākliṣṭakarmaṇā ।
    rāvaṇasya balaṃ sarvam
    ākhyātumupacakramē ॥
    Thus asked by Rāma who accomplished everything with ease,
    he began to describe the forces of Rāvaṇa in detail.
    6.19.9 அ
    6.19.9 ஆ
    6.19.9 இ
    6.19.9 ஈ
    அவத்ய: ஸர்வபூதாநாம்
    கந்தர்வாஸுரரக்ஷஸாம் ।
    ராஜபுத்ர தஸக்ரீவோ
    வரதாநாத் ஸ்வயம்புவ: ॥
    avadhyaḥ sarvabhūtānām
    gandharvāsurarakṣasām ।
    rājaputra daṡagrīvō
    varadānāt svayambhuvaḥ ॥
    By virtue of a boon granted him
    by the Self-Create, O Prince,
    the Ten-Necked is immune from death
    at the hands of any creature,
    including Gandharvas, Asuras and Rākshasas.
    6.19.10 அ
    6.19.10 ஆ
    6.19.10 இ
    6.19.10 ஈ
    ராவணாநந்தரோ ப்ராதா
    மம ஜ்யேஷ்டஸ்ச வீர்யவாந் ।
    கும்பகர்ணோ மஹாதேஜா:
    ஸக்ரப்ரதிபலோ யுதி ॥
    rāvaṇānantarō bhrātā
    mama jyēṣṭhaṡca vīryavān ।
    kumbhakarṇō mahātējāḥ
    ṡakrapratibalō yudhi ॥
    Kumbhakarṇa, our brother,
    who is younger to Rāvaṇa and older to me,
    is very powerful and valorous;
    he is strong enough to stand against
    Ṡakra on the battle-field.
    6.19.11 அ
    6.19.11 ஆ
    6.19.11 இ
    6.19.11 ஈ
    ராம ஸேநாபதிஸ்தஸ்ய
    ப்ரஹஸ்தோ யதி வா ஸ்ருத: ।
    கைலாஸே யேந ஸங்க்ராமே
    மணிபத்ர: பராஜித: ॥
    rāma sēnāpatistasya
    prahastō yadi vā ṡrutaḥ ।
    kailāsē yēna saṅgrāmē
    maṇibhadraḥ parājitaḥ ॥
    O Rāma! His army chief, known by the name of Prahasta
    defeated Maṇibhadra in the battle on Mount Kailāsa.
    6.19.12 அ
    6.19.12 ஆ
    6.19.12 இ
    6.19.12 ஈ
    பத்தகோதாங்குலித்ரஸ்ச
    அவத்யகவசோ யுதி ।
    தநுராதாய யஸ்திஷ்டந்
    அத்ருஸ்யோ பவதீந்த்ரஜித் ॥
    baddhagōdhāṅgulitraṡca
    avadhyakavacō yudhi ।
    dhanurādāya yastiṣṭhan
    adṛṡyō bhavatīndrajit ॥
    Indrajit, with his indestructible armor
    and fingers protected by gloves
    made from the skin of monitor lizard,
    standing with bow in his hand,
    (fights) in the battle without being seen.
    6.19.13 அ
    6.19.13 ஆ
    6.19.13 இ
    6.19.13 ஈ
    ஸங்க்ராமே ஸுமஹத்வ்யூஹே
    தர்பயித்வா ஹுதாஸநம் ।
    அந்தர்தாநகத: ஸத௄ந்
    இந்த்ரஜித்தந்தி ராகவ ॥
    saṅgrāmē sumahadvyūhē
    tarpayitvā hutāṡanam ।
    antardhānagataḥ ṡat n
    indrajiddhanti rāghava ॥
    Propitiating the god of fire,
    deploying extraordinary strategies in battle
    and disappearing from view,
    Indrajit slays his foes, O Rāghava.
    6.19.14 அ
    6.19.14 ஆ
    6.19.14 இ
    6.19.14 ஈ
    மஹோதரமஹாபார்ஸ்வௌ
    ராக்ஷஸஸ்சாப்யகம்பந: ।
    அநீகஸ்தாஸ்து தஸ்யைதே
    லோகபாலஸமா யுதி ॥
    mahōdaramahāpārṡvau
    rākṣasaṡcāpyakampanaḥ ।
    anīkasthāstu tasyaitē
    lōkapālasamā yudhi ॥
    Mahōdara and Mahāpārṡwa, and Akampana the Rākshasa,
    peers of the Guardians of the world on the battle-field
    are the commanders of his army.
    6.19.15 அ
    6.19.15 ஆ
    6.19.15 இ
    6.19.15 ஈ
    தஸகோடிஸஹஸ்ராணி
    ராக்ஷஸாம் காமரூபிணாம் ।
    மாம்ஸஸோணிதபக்ஷாணாம்
    லங்காபுரநிவாஸிநாம் ॥
    daṡakōṭisahasrāṇi
    rākṣasāṃ kāmarūpiṇām ।
    māṃsaṡōṇitabhakṣāṇām
    laṅkāpuranivāsinām ॥
    There are tens of thousands of crores of Rākshasas
    who can take any form at will,
    and who feed on flesh and blood
    that reside in Laṅkā.
    6.19.16 அ
    6.19.16 ஆ
    6.19.16 இ
    6.19.16 ஈ
    ஸ தைஸ்து ஸஹிதோ ராஜா
    லோகபாலாநயோதயத் ।
    ஸஹ தேவைஸ்து தே பக்நா
    ராவணேந மஹாத்மநா ॥
    sa taistu sahitō rājā
    lōkapālānayōdhayat ।
    saha dēvaistu tē bhagnā
    rāvaṇēna mahātmanā ॥
    Rāvaṇa, the mighty king, with their help,
    fought with the Guardians of the worlds,
    and defeated them along with the Dēvas.
    6.19.17 அ
    6.19.17 ஆ
    6.19.17 இ
    6.19.17 ஈ
    விபீஷணவச: ஸ்ருத்வா
    ராமோ த்ருடபராக்ரம: ।
    அந்வீக்ஷ்ய மநஸா ஸர்வம்
    இதம் வசநமப்ரவீத் ॥
    vibhīṣaṇavacaḥ ṡrutvā
    rāmō dṛḍhaparākramaḥ ।
    anvīkṣya manasā sarvam
    idaṃ vacanamabravīt ॥
    Having heard Vibheeshaṇa and
    visualized the rest of it all in his mind,
    Rāma of unshakable prowess said these words:
    6.19.18 அ
    6.19.18 ஆ
    6.19.18 இ
    6.19.18 ஈ
    யாநி கர்மாபதாநாநி
    ராவணஸ்ய விபீஷண ।
    ஆக்யாதாநி ச தத்த்வேந
    ஹ்யவகச்சாமி தாந்யஹம் ॥
    yāni karmāpadānāni
    rāvaṇasya vibhīṣaṇa ।
    ākhyātāni ca tattvēna
    hyavagacchāmi tānyaham ॥
    I fully realize the significance of Rāvaṇa’s exploits,
    whose true account you have provided, O Vibheeshaṇa!
    6.19.19 அ
    6.19.19 ஆ
    6.19.19 இ
    6.19.19 ஈ
    அஹம் ஹத்வா தஸக்ரீவம்
    ஸப்ரஹஸ்தம் ஸபாந்தவம் ।
    ராஜாநம் த்வாம் கரிஷ்யாமி
    ஸத்யமேதத் ப்ரவீமி தே ॥
    ahaṃ hatvā daṡagrīvam
    saprahastaṃ sabāndhavam ।
    rājānaṃ tvāṃ kariṣyāmi
    satyamētad bravīmi tē ॥
    Yet, let me tell you in all honesty,
    that I will kill the Ten-Necked
    along with Prahasta and his kin,
    and I will make you the king.
    6.19.20 அ
    6.19.20 ஆ
    6.19.20 இ
    6.19.20 ஈ
    ரஸாதலம் வா ப்ரவிஸேத்
    பாதாலம் வாபி ராவண: ।
    பிதாமஹஸகாஸம் வா
    ந மே ஜீவந் விமோக்ஷ்யதே ॥
    rasātalaṃ vā praviṡēt
    pātālaṃ vāpi rāvaṇaḥ ।
    pitāmahasakāṡaṃ vā
    na mē jīvan vimōkṣyatē ॥
    Let him flee to where he can,
    to Rasātala or to Pātala
    or to the presence of Grandsire Himself,
    he shall not escape from me alive.
    6.19.21 அ
    6.19.21 ஆ
    6.19.21 இ
    6.19.21 ஈ
    அஹத்வா ராவணம் ஸங்க்யே
    ஸபுத்ரபலபாந்தவம் ।
    அயோத்யாம் ந ப்ரவேக்ஷ்யாமி
    த்ரிபிஸ்தைர்ப்ராத்ருபி: ஸபே ॥
    ahatvā rāvaṇaṃ saṅkhyē
    saputrabalabāndhavam ।
    ayōdhyāṃ na pravēkṣyāmi
    tribhistairbhrātṛbhiḥ ṡapē ॥
    Without slaying Rāvaṇa in battle
    along with his sons, forces and relations,
    I shall not re-enter Ayōdhyā;
    this I swear by my three brothers.
    6.19.22 அ
    6.19.22 ஆ
    6.19.22 இ
    6.19.22 ஈ
    ஸ்ருத்வா து வசநம் தஸ்ய
    ராமஸ்யாக்லிஷ்டகர்மண: ।
    ஸிரஸாऽऽவந்த்ய தர்மாத்மா
    வக்துமேவோபசக்ரமே ॥
    ṡrutvā tu vacanaṃ tasya
    rāmasyākliṣṭakarmaṇaḥ ।
    ṡirasā''vandya dharmātmā
    vaktumēvōpacakramē ॥
    On hearing those words of Rāma,
    who did everything with ease,
    that Dharmātma saluted him, bowing his head
    and began to speak:
    6.19.23 அ
    6.19.23 ஆ
    6.19.23 இ
    6.19.23 ஈ
    ராக்ஷஸாநாம் வதே ஸாஹ்யம்
    லங்காயாஸ்ச ப்ரதர்ஷணம் ।
    கரிஷ்யாமி யதாப்ராணம்
    ப்ரவேக்ஷ்யாமி ச வாஹிநீம் ॥
    rākṣasānāṃ vadhē sāhyam
    laṅkāyāṡca pradharṣaṇam ।
    kariṣyāmi yathāprāṇam
    pravēkṣyāmi ca vāhinīm ॥
    I will, to the best of my abilities,
    penetrate into the (enemy) forces
    and help in invading Laṅkā
    and killing the Rākshasas.
    6.19.24 அ
    6.19.24 ஆ
    6.19.24 இ
    6.19.24 ஈ
    இதி ப்ருவாணம் ராமஸ்து
    பரிஷ்வஜ்ய விபீஷணம் ।
    அப்ரவீல்லக்ஷ்மணம் ப்ரீத:
    ஸமுத்ராஜ்ஜலமாநய ॥
    iti bruvāṇaṃ rāmastu
    pariṣvajya vibhīṣaṇam ।
    abravīllakṣmaṇaṃ prītaḥ
    samudrājjalamānaya ॥
    Then Rāma, pleased with
    the words spoken by Vibheeshaṇa,
    took him into his embrace, and told
    Lakshmaṇa to bring water from the sea.
    6.19.25 அ
    6.19.25 ஆ
    6.19.25 இ
    6.19.25 ஈ
    தேந சேமம் மஹாப்ராஜ்ஞம்
    அபிஷிஞ்ச விபீஷணம் ।
    ராஜாநம் ரக்ஷஸாம் க்ஷிப்ரம்
    ப்ரஸந்நே மயி மாநத ॥
    tēna cēmaṃ mahāprājñam
    abhiṣiñca vibhīṣaṇam ।
    rājānaṃ rakṣasāṃ kṣipram
    prasannē mayi mānada ॥
    O you, who uphold the dignity of everyone!
    It is my pleasure to see you consecrate at once
    the sagacious Vibheeshaṇa as the king of Rākshasas!
    6.19.26 அ
    6.19.26 ஆ
    6.19.26 இ
    6.19.26 ஈ
    ஏவமுக்தஸ்து ஸௌமித்ரி:
    அப்யாஷிஞ்சத்விபீஷணம் ।
    மத்யேவாநரமுக்யாநாம்
    ராஜாநம் ராஜஸாஸநாத் ॥
    ēvamuktastu saumitriḥ
    abhyāṣiñcadvibhīṣaṇam ।
    madhyēvānaramukhyānām
    rājānaṃ rājaṡāsanāt ॥
    Thus told, the son of Sumitra
    consecrated Vibheeshaṇa as the king,
    in this midst of the Vānara chiefs,
    doing the bidding of the king.
    6.19.27 அ
    6.19.27 ஆ
    6.19.27 இ
    6.19.27 ஈ
    தம் ப்ரஸாதம் து ராமஸ்ய
    த்ருஷ்ட்வா ஸத்ய: ப்லவங்கமா: ।
    ப்ரசுக்ருஸுர்மஹாத்மாநம்
    ஸாது ஸாத்விதி சாப்ருவந் ॥
    taṃ prasādaṃ tu rāmasya
    dṛṣṭvā sadyaḥ plavaṅgamāḥ ।
    pracukruṡurmahātmānam
    sādhu sādhviti cābruvan ॥
    No sooner did they see
    such bestowal of grace by Rāma,
    than the Vānaras applauded loudly,
    saying, ‘ Well done, well done!’
    6.19.28 அ
    6.19.28 ஆ
    அப்ரவீச்ச ஹநூமாம்ஸ்ச
    ஸுக்ரீவஸ்ச விபீஷணம் ॥
    abravīcca hanūmāṃṡca
    sugrīvaṡca vibhīṣaṇam ॥
    Then Hanumān and Sugreeva asked Vibheeshaṇa:
    6.19.28 இ
    6.19.28 ஈ
    6.19.29 அ
    6.19.29 ஆ
    கதம் ஸாகரமக்ஷோப்யம்
    தராம வருணாலயம் ।
    ஸைந்யை: பரிவ்ருதா: ஸர்வே
    வாநராணாம் மஹௌஜஸாம் ॥
    kathaṃ sāgaramakṣōbhyam
    tarāma varuṇālayam ।
    sainyaiḥ parivṛtāḥ sarvē
    vānarāṇāṃ mahaujasām ॥
    How shall we, and all of this
    Vānara army of immense power,
    cross the inviolable sea, the abode of Varuṇa?
    6.19.29 இ
    6.19.29 ஈ
    6.19.30 அ
    6.19.30 ஆ
    உபாயம் நாதிகச்சாமோ
    யதா நதநதீபதிம் ।
    தராம தரஸா ஸர்வே
    ஸஸைந்யா வருணாலயம் ॥
    upāyaṃ nādhigacchāmō
    yathā nadanadīpatim ।
    tarāma tarasā sarvē
    sasainyā varuṇālayam ॥
    We could not think of any Upāya of
    how to put our strength to use
    to cross this abode of Varuṇa,
    the lord of east and west flowing rivers.
    6.19.30 இ
    6.19.30 ஈ
    ஏவமுக்தஸ்து தர்மஜ்ஞ:
    ப்ரத்யுவாச விபீஷண: ॥
    ēvamuktastu dharmajñaḥ
    pratyuvāca vibhīṣaṇaḥ ॥
    Thus asked, Vibheeshaṇa, the Dharmajña responded:
    6.19.31 அ
    6.19.31 ஆ
    6.19.31 இ
    6.19.31 ஈ
    6.19.32 அ
    6.19.32 ஆ
    ஸமுத்ரம் ராகவோ ராஜா
    ஸரணம் கந்துமர்ஹதி ।
    கநித: ஸகரேணாயம்
    அப்ரமேயோ மஹோததி: ।
    கர்துமர்ஹதி ராமஸ்ய
    ஜ்ஞாத்வா கார்யம் மஹாமதி: ॥
    samudraṃ rāghavō rājā
    ṡaraṇaṃ gantumarhati ।
    khanitaḥ sagarēṇāyam
    apramēyō mahōdadhiḥ ।
    kartumarhati rāmasya
    jñātvā kāryaṃ mahāmatiḥ ॥
    Rāghava, the king, should
    seek the help of the ocean itself.
    Knowing that it was dug by Sagara,
    this mighty and boundless ocean of mighty intellect
    should be able to help Rāma’s business.
    6.19.32 இ
    6.19.32 ஈ
    6.19.33 அ
    6.19.33 ஆ
    ஏவம் விபீஷணேநோக்தோ
    ராக்ஷஸேந விபஸ்சிதா ।
    ஆஜகாமாத ஸுக்ரீவோ
    யத்ர ராம: ஸலக்ஷ்மண: ॥
    ēvaṃ vibhīṣaṇēnōktō
    rākṣasēna vipaṡcitā ।
    ājagāmātha sugrīvō
    yatra rāmaḥ salakṣmaṇaḥ ॥
    Thus told by the well-informed Vibheeshaṇa, the Rākshasa,
    Sugreeva went to where Rāma and Lakshmana were.
    6.19.33 இ
    6.19.33 ஈ
    6.19.34 அ
    6.19.34 ஆ
    6.19.34 இ
    6.19.34 ஈ
    ததஸ்சாக்யாதுமாரேபே
    விபீஷணவச: ஸுபம் ।
    ஸுக்ரீவோ விபுலக்ரீவ:
    ஸாகரஸ்யோபவேஸநம் ।
    ப்ரக்ருத்யா தர்மஸீலஸ்ய
    ராகவஸ்யாப்யரோசத ॥
    tataṡcākhyātumārēbhē
    vibhīṣaṇavacaḥ ṡubham ।
    sugrīvō vipulagrīvaḥ
    sāgarasyōpavēṡanam ।
    prakṛtyā dharmaṡīlasya
    rāghavasyāpyarōcata ॥
    Then Sugreeva of imposing neck
    began to convey the good advice of Vibheeshaṇa,
    of pleading with the ocean (for help).
    And Rāghava, naturally disposed
    to the ways of Dharma, liked it.
    6.19.35 அ
    6.19.35 ஆ
    6.19.35 இ
    6.19.35 ஈ
    ஸ லக்ஷ்மணம் மஹாதேஜா:
    ஸுக்ரீவம் ச ஹரீஸ்வரம் ।
    ஸத்க்ரியார்தம் க்ரியாதக்ஷ:
    ஸ்மிதபூர்வமுவாச ஹ ॥
    sa lakṣmaṇaṃ mahātējāḥ
    sugrīvaṃ ca harīṡvaram ।
    satkriyārthaṃ kriyādakṣaḥ
    smitapūrvamuvāca ha ॥
    He of immense power then spoke to Lakshmaṇa and
    to Sugreeva, the lord of Vānaras and a task master,
    with a smile, to follow upon the advice of Vibheeshaṇa:
    6.19.36 அ
    6.19.36 ஆ
    6.19.36 இ
    6.19.36 ஈ
    விபீஷணஸ்ய மந்த்ரோऽயம்
    மம லக்ஷ்மண ரோசதே ।
    ப்ரூஹி த்வம் ஸஹஸுக்ரீவ:
    தவாபி யதி ரோசதே ॥
    vibhīṣaṇasya mantrō'yam
    mama lakṣmaṇa rōcatē ।
    brūhi tvaṃ sahasugrīvaḥ
    tavāpi yadi rōcatē ॥
    O Lakshmaṇa! I like this idea of Vibheeshaṇa.
    Please let me know whether you and Sugreeva also like it.
    6.19.37 அ
    6.19.37 ஆ
    6.19.37 இ
    6.19.37 ஈ
    ஸுக்ரீவ: பண்டிதோ நித்யம்
    பவாந் மந்த்ரவிசக்ஷண: ।
    உபாப்யாம் ஸம்ப்ரதார்யார்தம்
    ரோசதே யத்ததுச்யதாம் ॥
    sugrīvaḥ paṇḍitō nityam
    bhavān mantravicakṣaṇaḥ ।
    ubhābhyāṃ sampradhāryārtham
    rōcatē yattaducyatām ॥
    Sugreeva is very mature and knowledgeable.
    You are good at deliberation, at any time.
    Both of you consider the matter carefully
    and let me know what you feel.
    6.19.38 அ
    6.19.38 ஆ
    6.19.38 இ
    6.19.38 ஈ
    ஏவமுக்தௌ து தௌ வீரௌ
    உபௌ ஸுக்ரீவலக்ஷ்மணௌ ।
    ஸமுதாசாரஸம்யுக்தம்
    இதம் வசநமூசது: ॥
    ēvamuktau tu tau vīrau
    ubhau sugrīvalakṣmaṇau ।
    samudācārasaṃyuktam
    idaṃ vacanamūcatuḥ ॥
    Thus told, Sugreeva and Lakshmaṇa, the two Veeras,
    said these words, with all deference:
    6.19.39 அ
    6.19.39 ஆ
    6.19.39 இ
    6.19.39 ஈ
    கிமர்தம் நௌ நரவ்யாக்ர
    ந ரோசிஷ்யதி ராகவ ।
    விபீஷணேந யச்சோக்தம்
    அஸ்மிந் காலே ஸுகாவஹம் ॥
    kimarthaṃ nau naravyāghra
    na rōciṣyati rāghava ।
    vibhīṣaṇēna yaccōktam
    asmin kālē sukhāvaham ॥
    O Rāghava! Why would what Vibheeshaṇa said,
    which only brings (the much needed)
    relief (from the predicament)
    at this time, not appeal to us?
    6.19.40 அ
    6.19.40 ஆ
    6.19.40 இ
    6.19.40 ஈ
    அபத்த்வா ஸாகரே ஸேதும்
    கோரேऽஸ்மிந் வருணாலயே ।
    லங்கா நாஸாதிதும் ஸக்யா
    ஸேந்த்ரைரபி ஸுராஸுரை: ॥
    abaddhvā sāgarē sētum
    ghōrē'smin varuṇālayē ।
    laṅkā nāsādituṃ ṡakyā
    sēndrairapi surāsuraiḥ ॥
    Without building a bridge over
    this formidable abode of Varuṇa,
    it would not be possible to reach Laṅkā
    even for Suras, Asuras led by Indra!
    6.19.41 அ
    6.19.41 ஆ
    6.19.41 இ
    6.19.41 ஈ
    6.19.41 உ
    6.19.41 ஊ
    விபீஷணஸ்ய ஸூரஸ்ய
    யதார்தம் க்ரியதாம் வச: ।
    அலம் காலாத்யயம் க்ருத்வா
    ஸமுத்ரோऽயம் நியுஜ்யதாம் ।
    யதா ஸைந்யேந கச்சாம:
    புரீம் ராவணபாலிதாம் ॥
    vibhīṣaṇasya ṡūrasya
    yathārthaṃ kriyatāṃ vacaḥ ।
    alaṃ kālātyayaṃ kṛtvā
    samudrō'yaṃ niyujyatām ।
    yathā sainyēna gacchāmaḥ
    purīṃ rāvaṇapālitām ॥
    Let us implement the advice of Vibheeshaṇa.
    Much of time is already lost.
    Please command this ocean to do what is needed
    for us, along with the army,
    to reach the city ruled by Rāvaṇa.
    6.19.42 அ
    6.19.42 ஆ
    6.19.42 இ
    6.19.42 ஈ
    ஏவமுக்த: குஸாஸ்தீர்ணே
    தீரே நதநதீபதே: ।
    ஸம்விவேஸ ததா ராமோ
    வேத்யாமிவ ஹுதாஸந: ॥
    ēvamuktaḥ kuṡāstīrṇē
    tīrē nadanadīpatēḥ ।
    saṃvivēṡa tadā rāmō
    vēdyāmiva hutāṡanaḥ ॥
    Thus exerted, Rāma laid down
    on a mat made of Kuṡa grass on the shore of
    that lord of east and west flowing rivers,
    resembling the god of fire in a Vēdi.
    இத்யார்ஷே வால்மீகீயே
    ஸ்ரீமத்ராமாயணே ஆதிகாவ்யே
    யுத்தகாண்டே ஏகோநவிம்ஸ: ஸர்க:॥
    ityārṣē vālmīkīyē
    ṡrīmadrāmāyaṇē ādikāvyē
    yuddhakāṇḍē ēkōnaviṃṡaḥ sargaḥ॥
    Thus concludes the nineteenth Sarga
    in Yuddha Kāṇḍa of the glorious Rāmāyaṇa,
    the first ever poem of humankind,
    composed by Maharshi Vālmeeki.
    You have completed reading 14876 Ṡlōkas out of ~24,000 Ṡlōkas of Vālmeeki Rāmāyaṇa.
Working...
X