Tweet
கீதை – பதினொன்றாவது அத்தியாயம் 11[2]
Continued
रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनौ मरुतश्चोष्मपाश्च ।
गन्धर्वयक्षासुरसिद्धसंघा वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥११- २२॥
ருத்³ராதி³த்யா வஸவோ யே ச ஸாத்⁴யா விஸ்²வேऽஸ்²விநௌ மருதஸ்²சோஷ்மபாஸ்²ச |
க³ந்த⁴ர்வயக்ஷாஸுரஸித்³த⁴ஸங்கா⁴ வீக்ஷந்தே த்வாம் விஸ்மிதாஸ்²சைவ ஸர்வே || 11- 22||
யே ருத்³ராதி³த்யா = எந்த ருத்திரர்கள் ஆதித்தியர்கள்
வஸவ: ச = வசுக்களும்
ஸாத்⁴யா: = ஸாத்யர்
விஸ்²வே = விசுவேதேவர்
அஸ்²விநௌ ச = அசுவினி தேவரும்
மருத: ச = மருத்துக்கள்
உஷ்மபா: ச = உஷ்மபர்
க³ந்த⁴ர்வ யக்ஷ அஸுர ஸித்³த⁴ ஸங்கா⁴ = கந்தர்வர், யக்ஷர், அசுரர், சித்தர் இக்கூட்டத்தார்களெல்லாரும்
ஸர்வே ஏவ விஸ்மிதா: ச = எல்லோரும் வியப்புடன்
த்வாம் வீக்ஷந்தே = உன்னைப் பார்க்கிறார்கள்
ருத்திரர், ஆதித்யர், வசுக்கள், சாத்யர், விசுவேதேவர், அசுவினி தேவர், மருத்துக்கள், உஷ்மபர், கந்தர்வர், யக்ஷர், அசுரர், சித்தர் இக்கூட்டத்தார்களெல்லாரும் நின்னை வியப்புடன் நோக்குகின்றனர்.
रूपं महत्ते बहुवक्त्रनेत्रं
महाबाहो बहुबाहूरुपादम् ।
बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं
दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम् ॥११- २३॥
ரூபம் மஹத்தே ப³ஹுவக்த்ரநேத்ரம்
மஹாபா³ஹோ ப³ஹுபா³ஹூருபாத³ம் |
ப³ஹூத³ரம் ப³ஹுத³ம்ஷ்ட்ராகராலம்
த்³ருஷ்ட்வா லோகா: ப்ரவ்யதி²தாஸ்ததா²ஹம் || 11- 23||
மஹாபா³ஹோ = பெருந்தோளாய்
ப³ஹு வக்த்ர நேத்ரம் = பல வாய்களும், விழிகளும்
ப³ஹு பா³ஹூ ஊரு பாத³ம் ப³ஹூத³ரம் = பல கைகளும், பல கால்களும் பல வயிறுகளும்
ப³ஹுத³ம்ஷ்ட்ராகராலம் = பல பயங்கரமான பற்களுமுடைய
தே மஹத் ரூபம் த்³ருஷ்ட்வா = உன் பெரு வடிவைக் கண்டு
லோகா: ப்ரவ்யதி²தா: = உலகங்கள் நடுங்குகின்றன
ததா² அஹம் = யானும் அங்ஙனமே
பெருந்தோளாய், பல வாய்களும், விழிகளும், பல கைகளும், பல கால்களும், பல வயிறுகளும், பல பயங்கரமான பற்களுமுடைய நின் பெருவடிவைக் கண்டு, உலகங்கள் நடுங்குகின்றன, யானும் அங்ஙனமே.
नभःस्पृशं दीप्तमनेकवर्णं
व्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम् ।
दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा
धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ॥११- २४॥
நப⁴:ஸ்ப்ருஸ²ம் தீ³ப்தமநேகவர்ணம்
வ்யாத்தாநநம் தீ³ப்தவிஸா²லநேத்ரம் |
த்³ருஷ்ட்வா ஹி த்வாம் ப்ரவ்யதி²தாந்தராத்மா
த்⁴ருதிம் ந விந்தா³மி ஸ²மம் ச விஷ்ணோ || 11- 24||
ஹி விஷ்ணோ = ஏனெனில் விஷ்ணுவே!
நப⁴:ஸ்ப்ருஸ²ம் = வானைத் தீண்டுவது
தீ³ப்தம் அநேகவர்ணம் = பல வர்ணங்களுடையது
வ்யாத்தாநநம் = திறந்த வாய்களும்
தீ³ப்தவிஸா²லநேத்ரம் = கனல்கின்ற விழிகளுமுடைய
த்வாம் த்³ருஷ்ட்வா = உன்னைக் கண்டு
ப்ரவ்யதி²தா அந்தராத்மா = பயத்தினால் நிலைகொள்ளாமல்
த்⁴ருதிம் ஸ²மம் ச ந விந்தா³மி = தைரியத்தையும் அமைதியையும் நான் அடையவில்லை
வானைத் தீண்டுவது, தழல்வது, பல வர்ணங்களுடையது, திறந்த வாய்களும் கனல்கின்ற விழிகளுமுடையது, இளைய நின் வடிவத்தைக் கண்டு விஷ்ணுவே, எனக்கு நிலைகொள்ளவில்லை, யான் அமைதி காணவில்லை.
दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि
दृष्ट्वैव कालानलसन्निभानि ।
दिशो न जाने न लभे च शर्म
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥११- २५॥
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ச தே முகா²நி
த்³ருஷ்ட்வைவ காலாநலஸந்நிபா⁴நி |
தி³ஸோ² ந ஜாநே ந லபே⁴ ச ஸ²ர்ம
ப்ரஸீத³ தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ || 11- 25||
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ச = கோரைப் பற்களால் பயங்கரமானவையும்
காலாநலஸந்நிபா⁴நி = பிரளய கால தீ போன்ற
தே முகா²நி த்³ருஷ்ட்வா = உன் முகங்களை
தி³ஸோ² ந ஜாநே = திசைகள் தெரியவில்லை
ச ஸ²ர்ம ந லபே⁴ = சாந்தி தோன்றவில்லை
தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = தேவர்களின் தலைவனே; வையகத்துக்கு உறைவிடமே
ப்ரஸீத³ = அருள் செய்க
அஞ்சுதரும் பற்களை யுடைத்தாய், ஊழித் தீ போன்ற நின் முகங்களைக் கண்ட அளவிலே எனக்குத் திசைகள் தெரியவில்லை; சாந்தி தோன்றவில்லை. தேவர்களின் தலைவனே; வையகத்துக்கு உறைவிடம் ஆவாய்; அருள் செய்க.
अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः
सर्वे सहैवावनिपालसंघैः ।
भीष्मो द्रोणः सूतपुत्रस्तथासौ
सहास्मदीयैरपि योधमुख्यैः ॥११- २६॥
அமீ ச த்வாம் த்⁴ருதராஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரா:
ஸர்வே ஸஹைவாவநிபாலஸங்கை⁴: |
பீ⁴ஷ்மோ த்³ரோண: ஸூதபுத்ரஸ்ததா²ஸௌ
ஸஹாஸ்மதீ³யைரபி யோத⁴முக்²யை: || 11- 26||
அமீ த்⁴ருதராஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரா: ஸர்வே ஏவ = இந்தத் திருதராஷ்டிரனின் மக்களெல்லாரும்
அவநிபாலஸங்கை⁴: ஸஹ த்வாம் = மற்ற அரசக் கூட்டத்தார்களுடன் உன்னுள்ளே (புகுகின்றனர்)
பீ⁴ஷ்ம: த்³ரோண: ச = பீஷ்மனும், துரோணனும்
ததா² அஸௌ ஸூதபுத்ர: = அவ்விதமே சூதன் மகனாகிய இந்த கர்ணனும்
அஸ்மதீ³யை: அபி யோத⁴முக்²யை: ஸஹ = நம்மைச் சார்ந்த முக்கியப் போர்வீரர்களுடன் கூட
இந்தத் திருதராஷ்டிரனின் மக்களெல்லாரும் மற்ற அரசக் கூட்டத்தார்களுடன் நின்னுள்ளே (புகுகின்றனர்). பீஷ்மனும், துரோணனும், சூதன் மகனாகிய இந்தக் கர்ணனும், நம்முடைய பக்கத்து முக்கிய வீரர்களும்
वक्त्राणि ते त्वरमाणा विशन्ति
दंष्ट्राकरालानि भयानकानि ।
केचिद्विलग्ना दशनान्तरेषु
संदृश्यन्ते चूर्णितैरुत्तमाङ्गैः ॥११- २७॥
வக்த்ராணி தே த்வரமாணா விஸ²ந்தி
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ப⁴யாநகாநி |
கேசித்³விலக்³நா த³ஸ²நாந்தரேஷு
ஸந்த்³ருஸ்²யந்தே சூர்ணிதைருத்தமாங்கை³: || 11- 27||
தே த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி = உன்னுடைய கொடிய பற்களுடைய
ப⁴யாநகாநி = பயங்கரமான
வக்த்ராணி = வாய்களில்
த்வரமாணா விஸ²ந்தி = விரைவுற்று வீழ்கின்றனர்
கேசித் த³ஸ²ந அந்தரேஷு விலக்³நா: = சிலர் உன் பல்லிடுக்குகளில் அகப்பட்டு
சூர்ணிதை உத்தமாங்கை³: = பொடிபட்ட தலையினராக
ஸந்த்³ருஸ்²யந்தே = காணப்படுகின்றனர்
கொடிய பற்களுடைய பயங்கரமான நின் வாய்களில் விரைவுற்று வீழ்கின்றனர். சிலர் நின் பல்லிடைகளில் அகப்பட்டுப் பொடிபட்ட தலையினராகக் காணப்படுகின்றனர்.
यथा नदीनां बहवोऽम्बुवेगाः
समुद्रमेवाभिमुखा द्रवन्ति ।
तथा तवामी नरलोकवीरा
विशन्ति वक्त्राण्यभिविज्वलन्ति ॥११- २८॥
யதா² நதீ³நாம் ப³ஹவோऽம்பு³வேகா³:
ஸமுத்³ரமேவாபி⁴முகா² த்³ரவந்தி |
ததா² தவாமீ நரலோகவீரா
விஸ²ந்தி வக்த்ராண்யபி⁴விஜ்வலந்தி || 11- 28||
நதீ³நாம் ப³ஹவ: அம்பு³வேகா³: = பல ஆறுகளின் வெள்ளங்கள்
ஸமுத்³ரம் ஏவ அபி⁴முகா² : = கடலையே நோக்கி
யதா² த்³ரவந்தி = எவ்வாறு பாய்கின்றனவோ
ததா² = அவ்வாறே
அமீ நரலோகவீரா = இந்த மண்ணுலக வீரர்கள்
அபி⁴விஜ்வலந்தி தவ வக்த்ராணி = சுடர்கின்ற உன் வாய்களில்
விஸ²ந்தி = புகுகிறார்கள்
பல ஆறுகளின் வெள்ளங்கள் கடலையே நோக்கி வந்து வீழ்வது போல், இந்த நரலோக வீரர் நின் சுடர்கின்ற வாய்களில் வந்து வீழ்கின்றனர்.
यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतङ्गा
विशन्ति नाशाय समृद्धवेगाः ।
तथैव नाशाय विशन्ति लोका
स्तवापि वक्त्राणि समृद्धवेगाः ॥११- २९॥
யதா² ப்ரதீ³ப்தம் ஜ்வலநம் பதங்கா³
விஸ²ந்தி நாஸா²ய ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: |
ததை²வ நாஸா²ய விஸ²ந்தி லோகா
ஸ்தவாபி வக்த்ராணி ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: || 11- 29||
பதங்கா³ = விளக்குப் பூச்சிகள்
ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: = மிகவும் விரைவுடன்
ப்ரதீ³ப்தம் ஜ்வலநம் = எரிகின்ற விளக்கில்
நாஸா²ய யதா² விஸ²ந்தி = அழிவதற்காக எவ்வாறு புகுகின்றனவோ
ததா² ஏவ = அவ்விதமே
லோகா: அபி நாஸா²ய = உலகங்களும் அழிவதற்காக
ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: = மிகவும் விரைவுடன்
தவ வக்த்ராணி விஸ²ந்தி = உன் வாய்களில் புகுகின்றன
விளக்குப் பூச்சிகள் மிகவும் விரைவுடனெய்தி எரிகின்ற விளக்கில் வீழ்ந்து நாசமுறுதல் போலே, உலகங்கள் மிகவும் விரைவுடன் நின் வாய்களில் வந்து விழுந்து நாசமடைகின்றன.
लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्ताल्लोकान्समग्रान्वदनैर्ज्वलद्भिः ।
तेजोभिरापूर्य जगत्समग्रं भासस्तवोग्राः प्रतपन्ति विष्णो ॥११- ३०॥
லேலிஹ்யஸே க்³ரஸமாந: ஸமந்தால்லோகாந்ஸமக்³ராந்வத³நைர்ஜ்வலத்³பி⁴: |
தேஜோபி⁴ராபூர்ய ஜக³த்ஸமக்³ரம் பா⁴ஸஸ்தவோக்³ரா: ப்ரதபந்தி விஷ்ணோ || 11- 30||
ஸமக்³ராந் லோகாந் = அனைத்து உலகங்களும்
ஜ்வலத்³பி⁴: வத³நை: க்³ரஸமாந: = கனல்கின்ற வாய்களால் விழுங்கிக் கொண்டு
ஸமந்தாத் = எப்புறத்தும்
லேலிஹ்யஸே = (நாக்குகளால்) தீண்டுகிறாய்
விஷ்ணோ = விஷ்ணுவே
தவ உக்³ரா: பா⁴ஸ = நின் உக்கிரமான சுடர்கள்
ஸமக்³ரம் ஜக³த் = வையம் முழுவதையும்
தேஜோபி⁴: ஆபூர்ய ப்ரதபந்தி = வெப்பத்தினால் நிரப்பி சுடுகின்றன
கனல்கின்ற நின் வாய்களால் எப்புறத்தும் எல்லா உலகங்களையும் நீ தீண்டுகிறாய். விஷ்ணு! நின் உக்கிரமான சுடர்கள் கதிர்களால் வைய முழுவதையும் நிரப்பிச் சுடுகின்றன.
आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो
नमोऽस्तु ते देववर प्रसीद ।
विज्ञातुमिच्छामि भवन्तमाद्यं
न हि प्रजानामि तव प्रवृत्तिम् ॥११- ३१॥
ஆக்²யாஹி மே கோ ப⁴வாநுக்³ரரூபோ
நமோऽஸ்து தே தே³வவர ப்ரஸீத³ |
விஜ்ஞாதுமிச்சா²மி ப⁴வந்தமாத்³யம்
ந ஹி ப்ரஜாநாமி தவ ப்ரவ்ருத்திம் || 11- 31||
தே³வவர = தேவர்களில் சிறந்தவனே
உக்³ரரூப: = உக்கிர ரூபந் தரித்த
ப⁴வாந் = நீ
க: = யார்?
நமோऽஸ்து = உன்னை வணங்குகிறேன்
ப்ரஸீத³ = அருள் புரி
ஆத்³யம் ப⁴வந்தம் = ஆதியாகிய உன்னை
விஜ்ஞாதும் இச்சா²மி = அறிய விரும்புகிறேன்
ஹி = ஏனெனில்
தவ ப்ரவ்ருத்திம் ப்ரஜாநாமி = உன்னுடைய செயலை அறிகிலேன் (புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை)
உக்கிர ரூபந் தரித்த நீ யார்? எனக்குரைத்திடுக. தேவர்களில் சிறந்தாய், நின்னை வணங்குகிறேன். அருள்புரி. ஆதியாகிய உன்னை அறிய விரும்புகிறேன். இங்கு உனது தொழிலை அறிகிலேன்.
श्रीभगवानुवाच
कालोऽस्मि लोकक्षयकृत्प्रवृद्धो
लोकान्समाहर्तुमिह प्रवृत्तः ।
ऋतेऽपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे
येऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः ॥११- ३२॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
காலோऽஸ்மி லோகக்ஷயக்ருத்ப்ரவ்ருத்³தோ⁴
லோகாந்ஸமாஹர்துமிஹ ப்ரவ்ருத்த: |
ருதேऽபி த்வாம் ந ப⁴விஷ்யந்தி ஸர்வே
யேऽவஸ்தி²தா: ப்ரத்யநீகேஷு யோதா⁴: || 11- 32||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
லோகக்ஷயக்ருத் ப்ரவ்ருத்³த⁴: = உலகத்தை அழிக்க பெருகி வளர்ந்துள்ள
கால: அஸ்மி = காலனாக இருக்கிறேன்
இஹ லோகாந் ஸமாஹர்தும் = இப்போது உலகனைத்தையும் அழிப்பதற்காக
ப்ரவ்ருத்த: = தொடங்கி இருக்கிறேன்
யே யோதா⁴: ப்ரத்யநீகேஷு அவஸ்தி²தா: = எந்த போர் வீரர்கள் எதிரில் இருக்கின்றார்களோ
ஸர்வே த்வாம் ருதே அபி = அவர்கள் எல்லோரும் நீ போர் புரியாமல் இருப்பினும்
ந ப⁴விஷ்யந்தி = இருக்க மாட்டார்கள்
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: உலகத்தை அழிக்கத் தலைப்பட்ட காலமே நான் மனிதர்களை இங்குக் கொல்லத் தொடங்கியுள்ளேன். இங்கிரு திறத்துப் படைகளிலே நிற்கும் போராட்கள் அனைவரினும் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் மிஞ்சமாட்டார்கள்
तस्मात्त्वमुत्तिष्ठ यशो लभस्व
जित्वा शत्रून् भुङ्क्ष्व राज्यं समृद्धम् ।
मयैवैते निहताः पूर्वमेव
निमित्तमात्रं भव सव्यसाचिन् ॥११- ३३॥
தஸ்மாத்த்வமுத்திஷ்ட² யஸோ² லப⁴ஸ்வ
ஜித்வா ஸ²த்ரூந் பு⁴ங்க்ஷ்வ ராஜ்யம் ஸம்ருத்³த⁴ம் |
மயைவைதே நிஹதா: பூர்வமேவ
நிமித்தமாத்ரம் ப⁴வ ஸவ்யஸாசிந் || 11- 33||
தஸ்மாத் த்வம் உத்திஷ்ட² = ஆதலால் நீ எழுந்து நில்
யஸ²: லப⁴ஸ்வ = புகழெய்து
ஸ²த்ரூந் ஜித்வா = பகைவரை வென்று
ராஜ்யம் ஸம்ருத்³த⁴ம் பு⁴ங்க்ஷ்வ = செழிப்பான ராஜ்யத்தை ஆள்வாயாக
ஏதே பூர்வம் ஏவ மயா நிஹதா: = இவர்கள் முன்பே என்னால் கொல்லப் பட்டிருக்கிறார்கள்
ஸவ்யஸாசிந் = இடது கையாளும் அம்பு எய்யும் வீரனே!
நிமித்தமாத்ரம் ப⁴வ = நீ வெளிக் காரணமாக மட்டுமே இருப்பாயாக!
ஆதலால் நீ எழுந்து நில்; புகழெய்து; பகைவரை வென்று செழிய ராஜ்யத்தை ஆள், நான் இவர்களை ஏற்கெனவே கொன்றாய்விட்டது. இடக்கை வீரா, நீ வெளிக் காரணமாக மட்டுமே நின்று தொழில் செய்.
द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च
कर्णं तथान्यानपि योधवीरान् ।
मया हतांस्त्वं जहि मा व्यथिष्ठा
युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान् ॥११- ३४॥
த்³ரோணம் ச பீ⁴ஷ்மம் ச ஜயத்³ரத²ம் ச
கர்ணம் ததா²ந்யாநபி யோத⁴வீராந் |
மயா ஹதாம்ஸ்த்வம் ஜஹி மா வ்யதி²ஷ்டா²
யுத்⁴யஸ்வ ஜேதாஸி ரணே ஸபத்நாந் || 11- 34||
த்³ரோணம் ச பீ⁴ஷ்மம் ச ஜயத்³ரத²ம் ச கர்ணம் = துரோணனையும், பீஷ்மனையும், ஜயத்ரதனையும், கர்ணனையும்
ததா² அந்யாந் அபி யோத⁴வீராந் = அவ்வாறே மற்ற யுத்த வீரர்களையும்
த்வம் ஜஹி = நீ கொல்
மா வ்யதி²ஷ்டா² = அஞ்சாதே
யுத்⁴யஸ்வ = போர் செய்
ரணே ஸபத்நாந் ஜேதாஸி = போர் களத்தில் பகைவரை வெல்வாய்
துரோணனையும், பீஷ்மனையும், ஜயத்ரதனையும், கர்ணனையும் மற்ற யுத்த வீரர்களையும் நான் கொன்றாய்விட்டது. (வெளிப்படையாக) நீ கொல். அஞ்சாதே; போர் செய்; செருக்களத்தில் நின் பகைவரை வெல்வாய்
संजय उवाच
एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य
कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी ।
नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं
सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य ॥११- ३५॥
ஸஞ்ஜய உவாச
ஏதச்ச்²ருத்வா வசநம் கேஸ²வஸ்ய
க்ருதாஞ்ஜலிர்வேபமாந: கிரீடீ |
நமஸ்க்ருத்வா பூ⁴ய ஏவாஹ க்ருஷ்ணம்
ஸக³த்³க³த³ம் பீ⁴தபீ⁴த: ப்ரணம்ய || 11- 35||
ஸஞ்ஜய உவாச = சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்
கேஸ²வஸ்ய ஏதத் வசநம் ஸ்²ருத்வா = கேசவன் சொல்லிய இவ்வார்த்தையைக் கேட்டு
கிரீடீ வேபமாந: க்ருதாஞ்ஜலி: நமஸ்க்ருத்வ = பார்த்தன் மெய்ந் நடுக்கத்துடன் அஞ்சலி செய்து
பூ⁴ய: ஏவ க்ருஷ்ணம் ப்ரணம்ய = மீண்டும் கண்ணனை வணங்கி
பீ⁴தபீ⁴த: ஸக³த்³க³த³ம் ஆஹ = அச்சத்துடன் வாய் குழறி சொல்லுகிறான்
சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்: கேசவன் சொல்லிய இவ்வார்த்தையைக் கேட்டுப் பார்த்தன் மெய்ந் நடுக்கத்துடன் அஞ்சலி புரிந்தான். மீண்டும் கண்ணனை நமஸ்காரம் பண்ணி, அச்சத்துடன் வாய் குழறி வணங்கிச் சொல்லுகிறான்.
अर्जुन उवाच
स्थाने हृषीकेश तव प्रकीर्त्या
जगत्प्रहृष्यत्यनुरज्यते च ।
रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति
सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसंघाः ॥११- ३६॥
அர்ஜுந உவாச
ஸ்தா²நே ஹ்ருஷீகேஸ² தவ ப்ரகீர்த்யா
ஜக³த்ப்ரஹ்ருஷ்யத்யநுரஜ்யதே ச |
ரக்ஷாம்ஸி பீ⁴தாநி தி³ஸோ² த்³ரவந்தி
ஸர்வே நமஸ்யந்தி ச ஸித்³த⁴ஸங்கா⁴: || 11- 36||
அர்ஜுந உவாச = அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்
ஹ்ருஷீகேஸ² = இருஷீகேசா
தவ ப்ரகீர்த்யா = உன் பெரும் பெயரில் (புகழில்)
ஜக³த் ப்ரஹ்ருஷ்யதி = உலகம் மகிழ்கிறது
அநுரஜ்யதே ஸ்தா²நே ச = இன்புறுவதும் பொருந்தும்
பீ⁴தாநி ரக்ஷாம்ஸி தி³ஸ²: த்³ரவந்தி = ராட்சதர் அச்சமுற்றுத் திசைகளில் மறைகிறார்கள்
ச ஸர்வே ஸித்³த⁴ஸங்கா⁴: = மேலும் சித்தர் கூட்டத்தினர்
நமஸ்யந்தி = வணங்குகிறார்கள்
அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்: இருஷீகேசா, உன் பெருங்கீர்த்தியில் உலகங்களிப்பதும், இன்புறுவதும் பொருந்தும், ராட்சதர் அச்சமுற்றுத் திசைகளில் மறைகிறார்கள், சித்தக் குழாத்தினர் அனைவரும் நின்னை வணங்குகிறார்கள்.
कस्माच्च ते न नमेरन्महात्मन्
गरीयसे ब्रह्मणोऽप्यादिकर्त्रे ।
अनन्त देवेश जगन्निवास
त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत् ॥११- ३७॥
கஸ்மாச்ச தே ந நமேரந்மஹாத்மந்
க³ரீயஸே ப்³ரஹ்மணோऽப்யாதி³கர்த்ரே |
அநந்த தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ
த்வமக்ஷரம் ஸத³ஸத்தத்பரம் யத் || 11- 37||
மஹாத்மந் = மகாத்மாவே!
ப்³ரஹ்மண: அபி ஆதி³கர்த்ரே = பிரம்ம தேவனையும் ஆதியில் படைத்தவனாகவும்
க³ரீயஸே = மூத்தவராகவும் உள்ள
தே கஸ்மாத் ந நமரேந் = உனக்கு ஏன் வணங்கமாட்டார்?
அநந்த தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = அநந்தா, தேவேசா, வையத்தின் உறைவிடமே
யத் ஸத் அஸத் = எது சத்தாகவும் அசத்தாகவும்
தத்பரம் = அவற்றைக் கடந்ததாகவும் உள்ள
அக்ஷரம் = அழிவற்ற பரம்பொருள்
த்வம் = நீ
மகாத்மாவே, நின்னை எங்ஙனம் வணங்காதிருப்பார்? நீ ஆதி கர்த்தா. பிரம்மனிலும் சிறந்தாய், அநந்தா, தேவேசா, வையத்தின் உறைவிடமே, நீ அழிவற்ற பொருள், நீ சத்; நீ அசத்; நீ அவற்றைக் கடந்த பிரம்மம்.
Continued
Continued
रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनौ मरुतश्चोष्मपाश्च ।
गन्धर्वयक्षासुरसिद्धसंघा वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥११- २२॥
ருத்³ராதி³த்யா வஸவோ யே ச ஸாத்⁴யா விஸ்²வேऽஸ்²விநௌ மருதஸ்²சோஷ்மபாஸ்²ச |
க³ந்த⁴ர்வயக்ஷாஸுரஸித்³த⁴ஸங்கா⁴ வீக்ஷந்தே த்வாம் விஸ்மிதாஸ்²சைவ ஸர்வே || 11- 22||
யே ருத்³ராதி³த்யா = எந்த ருத்திரர்கள் ஆதித்தியர்கள்
வஸவ: ச = வசுக்களும்
ஸாத்⁴யா: = ஸாத்யர்
விஸ்²வே = விசுவேதேவர்
அஸ்²விநௌ ச = அசுவினி தேவரும்
மருத: ச = மருத்துக்கள்
உஷ்மபா: ச = உஷ்மபர்
க³ந்த⁴ர்வ யக்ஷ அஸுர ஸித்³த⁴ ஸங்கா⁴ = கந்தர்வர், யக்ஷர், அசுரர், சித்தர் இக்கூட்டத்தார்களெல்லாரும்
ஸர்வே ஏவ விஸ்மிதா: ச = எல்லோரும் வியப்புடன்
த்வாம் வீக்ஷந்தே = உன்னைப் பார்க்கிறார்கள்
ருத்திரர், ஆதித்யர், வசுக்கள், சாத்யர், விசுவேதேவர், அசுவினி தேவர், மருத்துக்கள், உஷ்மபர், கந்தர்வர், யக்ஷர், அசுரர், சித்தர் இக்கூட்டத்தார்களெல்லாரும் நின்னை வியப்புடன் நோக்குகின்றனர்.
रूपं महत्ते बहुवक्त्रनेत्रं
महाबाहो बहुबाहूरुपादम् ।
बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं
दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम् ॥११- २३॥
ரூபம் மஹத்தே ப³ஹுவக்த்ரநேத்ரம்
மஹாபா³ஹோ ப³ஹுபா³ஹூருபாத³ம் |
ப³ஹூத³ரம் ப³ஹுத³ம்ஷ்ட்ராகராலம்
த்³ருஷ்ட்வா லோகா: ப்ரவ்யதி²தாஸ்ததா²ஹம் || 11- 23||
மஹாபா³ஹோ = பெருந்தோளாய்
ப³ஹு வக்த்ர நேத்ரம் = பல வாய்களும், விழிகளும்
ப³ஹு பா³ஹூ ஊரு பாத³ம் ப³ஹூத³ரம் = பல கைகளும், பல கால்களும் பல வயிறுகளும்
ப³ஹுத³ம்ஷ்ட்ராகராலம் = பல பயங்கரமான பற்களுமுடைய
தே மஹத் ரூபம் த்³ருஷ்ட்வா = உன் பெரு வடிவைக் கண்டு
லோகா: ப்ரவ்யதி²தா: = உலகங்கள் நடுங்குகின்றன
ததா² அஹம் = யானும் அங்ஙனமே
பெருந்தோளாய், பல வாய்களும், விழிகளும், பல கைகளும், பல கால்களும், பல வயிறுகளும், பல பயங்கரமான பற்களுமுடைய நின் பெருவடிவைக் கண்டு, உலகங்கள் நடுங்குகின்றன, யானும் அங்ஙனமே.
नभःस्पृशं दीप्तमनेकवर्णं
व्यात्ताननं दीप्तविशालनेत्रम् ।
दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथितान्तरात्मा
धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ॥११- २४॥
நப⁴:ஸ்ப்ருஸ²ம் தீ³ப்தமநேகவர்ணம்
வ்யாத்தாநநம் தீ³ப்தவிஸா²லநேத்ரம் |
த்³ருஷ்ட்வா ஹி த்வாம் ப்ரவ்யதி²தாந்தராத்மா
த்⁴ருதிம் ந விந்தா³மி ஸ²மம் ச விஷ்ணோ || 11- 24||
ஹி விஷ்ணோ = ஏனெனில் விஷ்ணுவே!
நப⁴:ஸ்ப்ருஸ²ம் = வானைத் தீண்டுவது
தீ³ப்தம் அநேகவர்ணம் = பல வர்ணங்களுடையது
வ்யாத்தாநநம் = திறந்த வாய்களும்
தீ³ப்தவிஸா²லநேத்ரம் = கனல்கின்ற விழிகளுமுடைய
த்வாம் த்³ருஷ்ட்வா = உன்னைக் கண்டு
ப்ரவ்யதி²தா அந்தராத்மா = பயத்தினால் நிலைகொள்ளாமல்
த்⁴ருதிம் ஸ²மம் ச ந விந்தா³மி = தைரியத்தையும் அமைதியையும் நான் அடையவில்லை
வானைத் தீண்டுவது, தழல்வது, பல வர்ணங்களுடையது, திறந்த வாய்களும் கனல்கின்ற விழிகளுமுடையது, இளைய நின் வடிவத்தைக் கண்டு விஷ்ணுவே, எனக்கு நிலைகொள்ளவில்லை, யான் அமைதி காணவில்லை.
दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि
दृष्ट्वैव कालानलसन्निभानि ।
दिशो न जाने न लभे च शर्म
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥११- २५॥
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ச தே முகா²நி
த்³ருஷ்ட்வைவ காலாநலஸந்நிபா⁴நி |
தி³ஸோ² ந ஜாநே ந லபே⁴ ச ஸ²ர்ம
ப்ரஸீத³ தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ || 11- 25||
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ச = கோரைப் பற்களால் பயங்கரமானவையும்
காலாநலஸந்நிபா⁴நி = பிரளய கால தீ போன்ற
தே முகா²நி த்³ருஷ்ட்வா = உன் முகங்களை
தி³ஸோ² ந ஜாநே = திசைகள் தெரியவில்லை
ச ஸ²ர்ம ந லபே⁴ = சாந்தி தோன்றவில்லை
தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = தேவர்களின் தலைவனே; வையகத்துக்கு உறைவிடமே
ப்ரஸீத³ = அருள் செய்க
அஞ்சுதரும் பற்களை யுடைத்தாய், ஊழித் தீ போன்ற நின் முகங்களைக் கண்ட அளவிலே எனக்குத் திசைகள் தெரியவில்லை; சாந்தி தோன்றவில்லை. தேவர்களின் தலைவனே; வையகத்துக்கு உறைவிடம் ஆவாய்; அருள் செய்க.
अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः
सर्वे सहैवावनिपालसंघैः ।
भीष्मो द्रोणः सूतपुत्रस्तथासौ
सहास्मदीयैरपि योधमुख्यैः ॥११- २६॥
அமீ ச த்வாம் த்⁴ருதராஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரா:
ஸர்வே ஸஹைவாவநிபாலஸங்கை⁴: |
பீ⁴ஷ்மோ த்³ரோண: ஸூதபுத்ரஸ்ததா²ஸௌ
ஸஹாஸ்மதீ³யைரபி யோத⁴முக்²யை: || 11- 26||
அமீ த்⁴ருதராஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரா: ஸர்வே ஏவ = இந்தத் திருதராஷ்டிரனின் மக்களெல்லாரும்
அவநிபாலஸங்கை⁴: ஸஹ த்வாம் = மற்ற அரசக் கூட்டத்தார்களுடன் உன்னுள்ளே (புகுகின்றனர்)
பீ⁴ஷ்ம: த்³ரோண: ச = பீஷ்மனும், துரோணனும்
ததா² அஸௌ ஸூதபுத்ர: = அவ்விதமே சூதன் மகனாகிய இந்த கர்ணனும்
அஸ்மதீ³யை: அபி யோத⁴முக்²யை: ஸஹ = நம்மைச் சார்ந்த முக்கியப் போர்வீரர்களுடன் கூட
இந்தத் திருதராஷ்டிரனின் மக்களெல்லாரும் மற்ற அரசக் கூட்டத்தார்களுடன் நின்னுள்ளே (புகுகின்றனர்). பீஷ்மனும், துரோணனும், சூதன் மகனாகிய இந்தக் கர்ணனும், நம்முடைய பக்கத்து முக்கிய வீரர்களும்
वक्त्राणि ते त्वरमाणा विशन्ति
दंष्ट्राकरालानि भयानकानि ।
केचिद्विलग्ना दशनान्तरेषु
संदृश्यन्ते चूर्णितैरुत्तमाङ्गैः ॥११- २७॥
வக்த்ராணி தே த்வரமாணா விஸ²ந்தி
த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி ப⁴யாநகாநி |
கேசித்³விலக்³நா த³ஸ²நாந்தரேஷு
ஸந்த்³ருஸ்²யந்தே சூர்ணிதைருத்தமாங்கை³: || 11- 27||
தே த³ம்ஷ்ட்ராகராலாநி = உன்னுடைய கொடிய பற்களுடைய
ப⁴யாநகாநி = பயங்கரமான
வக்த்ராணி = வாய்களில்
த்வரமாணா விஸ²ந்தி = விரைவுற்று வீழ்கின்றனர்
கேசித் த³ஸ²ந அந்தரேஷு விலக்³நா: = சிலர் உன் பல்லிடுக்குகளில் அகப்பட்டு
சூர்ணிதை உத்தமாங்கை³: = பொடிபட்ட தலையினராக
ஸந்த்³ருஸ்²யந்தே = காணப்படுகின்றனர்
கொடிய பற்களுடைய பயங்கரமான நின் வாய்களில் விரைவுற்று வீழ்கின்றனர். சிலர் நின் பல்லிடைகளில் அகப்பட்டுப் பொடிபட்ட தலையினராகக் காணப்படுகின்றனர்.
यथा नदीनां बहवोऽम्बुवेगाः
समुद्रमेवाभिमुखा द्रवन्ति ।
तथा तवामी नरलोकवीरा
विशन्ति वक्त्राण्यभिविज्वलन्ति ॥११- २८॥
யதா² நதீ³நாம் ப³ஹவோऽம்பு³வேகா³:
ஸமுத்³ரமேவாபி⁴முகா² த்³ரவந்தி |
ததா² தவாமீ நரலோகவீரா
விஸ²ந்தி வக்த்ராண்யபி⁴விஜ்வலந்தி || 11- 28||
நதீ³நாம் ப³ஹவ: அம்பு³வேகா³: = பல ஆறுகளின் வெள்ளங்கள்
ஸமுத்³ரம் ஏவ அபி⁴முகா² : = கடலையே நோக்கி
யதா² த்³ரவந்தி = எவ்வாறு பாய்கின்றனவோ
ததா² = அவ்வாறே
அமீ நரலோகவீரா = இந்த மண்ணுலக வீரர்கள்
அபி⁴விஜ்வலந்தி தவ வக்த்ராணி = சுடர்கின்ற உன் வாய்களில்
விஸ²ந்தி = புகுகிறார்கள்
பல ஆறுகளின் வெள்ளங்கள் கடலையே நோக்கி வந்து வீழ்வது போல், இந்த நரலோக வீரர் நின் சுடர்கின்ற வாய்களில் வந்து வீழ்கின்றனர்.
यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतङ्गा
विशन्ति नाशाय समृद्धवेगाः ।
तथैव नाशाय विशन्ति लोका
स्तवापि वक्त्राणि समृद्धवेगाः ॥११- २९॥
யதா² ப்ரதீ³ப்தம் ஜ்வலநம் பதங்கா³
விஸ²ந்தி நாஸா²ய ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: |
ததை²வ நாஸா²ய விஸ²ந்தி லோகா
ஸ்தவாபி வக்த்ராணி ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: || 11- 29||
பதங்கா³ = விளக்குப் பூச்சிகள்
ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: = மிகவும் விரைவுடன்
ப்ரதீ³ப்தம் ஜ்வலநம் = எரிகின்ற விளக்கில்
நாஸா²ய யதா² விஸ²ந்தி = அழிவதற்காக எவ்வாறு புகுகின்றனவோ
ததா² ஏவ = அவ்விதமே
லோகா: அபி நாஸா²ய = உலகங்களும் அழிவதற்காக
ஸம்ருத்³த⁴வேகா³: = மிகவும் விரைவுடன்
தவ வக்த்ராணி விஸ²ந்தி = உன் வாய்களில் புகுகின்றன
விளக்குப் பூச்சிகள் மிகவும் விரைவுடனெய்தி எரிகின்ற விளக்கில் வீழ்ந்து நாசமுறுதல் போலே, உலகங்கள் மிகவும் விரைவுடன் நின் வாய்களில் வந்து விழுந்து நாசமடைகின்றன.
लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्ताल्लोकान्समग्रान्वदनैर्ज्वलद्भिः ।
तेजोभिरापूर्य जगत्समग्रं भासस्तवोग्राः प्रतपन्ति विष्णो ॥११- ३०॥
லேலிஹ்யஸே க்³ரஸமாந: ஸமந்தால்லோகாந்ஸமக்³ராந்வத³நைர்ஜ்வலத்³பி⁴: |
தேஜோபி⁴ராபூர்ய ஜக³த்ஸமக்³ரம் பா⁴ஸஸ்தவோக்³ரா: ப்ரதபந்தி விஷ்ணோ || 11- 30||
ஸமக்³ராந் லோகாந் = அனைத்து உலகங்களும்
ஜ்வலத்³பி⁴: வத³நை: க்³ரஸமாந: = கனல்கின்ற வாய்களால் விழுங்கிக் கொண்டு
ஸமந்தாத் = எப்புறத்தும்
லேலிஹ்யஸே = (நாக்குகளால்) தீண்டுகிறாய்
விஷ்ணோ = விஷ்ணுவே
தவ உக்³ரா: பா⁴ஸ = நின் உக்கிரமான சுடர்கள்
ஸமக்³ரம் ஜக³த் = வையம் முழுவதையும்
தேஜோபி⁴: ஆபூர்ய ப்ரதபந்தி = வெப்பத்தினால் நிரப்பி சுடுகின்றன
கனல்கின்ற நின் வாய்களால் எப்புறத்தும் எல்லா உலகங்களையும் நீ தீண்டுகிறாய். விஷ்ணு! நின் உக்கிரமான சுடர்கள் கதிர்களால் வைய முழுவதையும் நிரப்பிச் சுடுகின்றன.
आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो
नमोऽस्तु ते देववर प्रसीद ।
विज्ञातुमिच्छामि भवन्तमाद्यं
न हि प्रजानामि तव प्रवृत्तिम् ॥११- ३१॥
ஆக்²யாஹி மே கோ ப⁴வாநுக்³ரரூபோ
நமோऽஸ்து தே தே³வவர ப்ரஸீத³ |
விஜ்ஞாதுமிச்சா²மி ப⁴வந்தமாத்³யம்
ந ஹி ப்ரஜாநாமி தவ ப்ரவ்ருத்திம் || 11- 31||
தே³வவர = தேவர்களில் சிறந்தவனே
உக்³ரரூப: = உக்கிர ரூபந் தரித்த
ப⁴வாந் = நீ
க: = யார்?
நமோऽஸ்து = உன்னை வணங்குகிறேன்
ப்ரஸீத³ = அருள் புரி
ஆத்³யம் ப⁴வந்தம் = ஆதியாகிய உன்னை
விஜ்ஞாதும் இச்சா²மி = அறிய விரும்புகிறேன்
ஹி = ஏனெனில்
தவ ப்ரவ்ருத்திம் ப்ரஜாநாமி = உன்னுடைய செயலை அறிகிலேன் (புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை)
உக்கிர ரூபந் தரித்த நீ யார்? எனக்குரைத்திடுக. தேவர்களில் சிறந்தாய், நின்னை வணங்குகிறேன். அருள்புரி. ஆதியாகிய உன்னை அறிய விரும்புகிறேன். இங்கு உனது தொழிலை அறிகிலேன்.
श्रीभगवानुवाच
कालोऽस्मि लोकक्षयकृत्प्रवृद्धो
लोकान्समाहर्तुमिह प्रवृत्तः ।
ऋतेऽपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे
येऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः ॥११- ३२॥
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச
காலோऽஸ்மி லோகக்ஷயக்ருத்ப்ரவ்ருத்³தோ⁴
லோகாந்ஸமாஹர்துமிஹ ப்ரவ்ருத்த: |
ருதேऽபி த்வாம் ந ப⁴விஷ்யந்தி ஸர்வே
யேऽவஸ்தி²தா: ப்ரத்யநீகேஷு யோதா⁴: || 11- 32||
ஸ்ரீப⁴க³வாநுவாச = ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்
லோகக்ஷயக்ருத் ப்ரவ்ருத்³த⁴: = உலகத்தை அழிக்க பெருகி வளர்ந்துள்ள
கால: அஸ்மி = காலனாக இருக்கிறேன்
இஹ லோகாந் ஸமாஹர்தும் = இப்போது உலகனைத்தையும் அழிப்பதற்காக
ப்ரவ்ருத்த: = தொடங்கி இருக்கிறேன்
யே யோதா⁴: ப்ரத்யநீகேஷு அவஸ்தி²தா: = எந்த போர் வீரர்கள் எதிரில் இருக்கின்றார்களோ
ஸர்வே த்வாம் ருதே அபி = அவர்கள் எல்லோரும் நீ போர் புரியாமல் இருப்பினும்
ந ப⁴விஷ்யந்தி = இருக்க மாட்டார்கள்
ஸ்ரீ பகவான் சொல்லுகிறான்: உலகத்தை அழிக்கத் தலைப்பட்ட காலமே நான் மனிதர்களை இங்குக் கொல்லத் தொடங்கியுள்ளேன். இங்கிரு திறத்துப் படைகளிலே நிற்கும் போராட்கள் அனைவரினும் உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் மிஞ்சமாட்டார்கள்
तस्मात्त्वमुत्तिष्ठ यशो लभस्व
जित्वा शत्रून् भुङ्क्ष्व राज्यं समृद्धम् ।
मयैवैते निहताः पूर्वमेव
निमित्तमात्रं भव सव्यसाचिन् ॥११- ३३॥
தஸ்மாத்த்வமுத்திஷ்ட² யஸோ² லப⁴ஸ்வ
ஜித்வா ஸ²த்ரூந் பு⁴ங்க்ஷ்வ ராஜ்யம் ஸம்ருத்³த⁴ம் |
மயைவைதே நிஹதா: பூர்வமேவ
நிமித்தமாத்ரம் ப⁴வ ஸவ்யஸாசிந் || 11- 33||
தஸ்மாத் த்வம் உத்திஷ்ட² = ஆதலால் நீ எழுந்து நில்
யஸ²: லப⁴ஸ்வ = புகழெய்து
ஸ²த்ரூந் ஜித்வா = பகைவரை வென்று
ராஜ்யம் ஸம்ருத்³த⁴ம் பு⁴ங்க்ஷ்வ = செழிப்பான ராஜ்யத்தை ஆள்வாயாக
ஏதே பூர்வம் ஏவ மயா நிஹதா: = இவர்கள் முன்பே என்னால் கொல்லப் பட்டிருக்கிறார்கள்
ஸவ்யஸாசிந் = இடது கையாளும் அம்பு எய்யும் வீரனே!
நிமித்தமாத்ரம் ப⁴வ = நீ வெளிக் காரணமாக மட்டுமே இருப்பாயாக!
ஆதலால் நீ எழுந்து நில்; புகழெய்து; பகைவரை வென்று செழிய ராஜ்யத்தை ஆள், நான் இவர்களை ஏற்கெனவே கொன்றாய்விட்டது. இடக்கை வீரா, நீ வெளிக் காரணமாக மட்டுமே நின்று தொழில் செய்.
द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च
कर्णं तथान्यानपि योधवीरान् ।
मया हतांस्त्वं जहि मा व्यथिष्ठा
युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान् ॥११- ३४॥
த்³ரோணம் ச பீ⁴ஷ்மம் ச ஜயத்³ரத²ம் ச
கர்ணம் ததா²ந்யாநபி யோத⁴வீராந் |
மயா ஹதாம்ஸ்த்வம் ஜஹி மா வ்யதி²ஷ்டா²
யுத்⁴யஸ்வ ஜேதாஸி ரணே ஸபத்நாந் || 11- 34||
த்³ரோணம் ச பீ⁴ஷ்மம் ச ஜயத்³ரத²ம் ச கர்ணம் = துரோணனையும், பீஷ்மனையும், ஜயத்ரதனையும், கர்ணனையும்
ததா² அந்யாந் அபி யோத⁴வீராந் = அவ்வாறே மற்ற யுத்த வீரர்களையும்
த்வம் ஜஹி = நீ கொல்
மா வ்யதி²ஷ்டா² = அஞ்சாதே
யுத்⁴யஸ்வ = போர் செய்
ரணே ஸபத்நாந் ஜேதாஸி = போர் களத்தில் பகைவரை வெல்வாய்
துரோணனையும், பீஷ்மனையும், ஜயத்ரதனையும், கர்ணனையும் மற்ற யுத்த வீரர்களையும் நான் கொன்றாய்விட்டது. (வெளிப்படையாக) நீ கொல். அஞ்சாதே; போர் செய்; செருக்களத்தில் நின் பகைவரை வெல்வாய்
संजय उवाच
एतच्छ्रुत्वा वचनं केशवस्य
कृताञ्जलिर्वेपमानः किरीटी ।
नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं
सगद्गदं भीतभीतः प्रणम्य ॥११- ३५॥
ஸஞ்ஜய உவாச
ஏதச்ச்²ருத்வா வசநம் கேஸ²வஸ்ய
க்ருதாஞ்ஜலிர்வேபமாந: கிரீடீ |
நமஸ்க்ருத்வா பூ⁴ய ஏவாஹ க்ருஷ்ணம்
ஸக³த்³க³த³ம் பீ⁴தபீ⁴த: ப்ரணம்ய || 11- 35||
ஸஞ்ஜய உவாச = சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்
கேஸ²வஸ்ய ஏதத் வசநம் ஸ்²ருத்வா = கேசவன் சொல்லிய இவ்வார்த்தையைக் கேட்டு
கிரீடீ வேபமாந: க்ருதாஞ்ஜலி: நமஸ்க்ருத்வ = பார்த்தன் மெய்ந் நடுக்கத்துடன் அஞ்சலி செய்து
பூ⁴ய: ஏவ க்ருஷ்ணம் ப்ரணம்ய = மீண்டும் கண்ணனை வணங்கி
பீ⁴தபீ⁴த: ஸக³த்³க³த³ம் ஆஹ = அச்சத்துடன் வாய் குழறி சொல்லுகிறான்
சஞ்சயன் சொல்லுகிறான்: கேசவன் சொல்லிய இவ்வார்த்தையைக் கேட்டுப் பார்த்தன் மெய்ந் நடுக்கத்துடன் அஞ்சலி புரிந்தான். மீண்டும் கண்ணனை நமஸ்காரம் பண்ணி, அச்சத்துடன் வாய் குழறி வணங்கிச் சொல்லுகிறான்.
अर्जुन उवाच
स्थाने हृषीकेश तव प्रकीर्त्या
जगत्प्रहृष्यत्यनुरज्यते च ।
रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति
सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसंघाः ॥११- ३६॥
அர்ஜுந உவாச
ஸ்தா²நே ஹ்ருஷீகேஸ² தவ ப்ரகீர்த்யா
ஜக³த்ப்ரஹ்ருஷ்யத்யநுரஜ்யதே ச |
ரக்ஷாம்ஸி பீ⁴தாநி தி³ஸோ² த்³ரவந்தி
ஸர்வே நமஸ்யந்தி ச ஸித்³த⁴ஸங்கா⁴: || 11- 36||
அர்ஜுந உவாச = அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்
ஹ்ருஷீகேஸ² = இருஷீகேசா
தவ ப்ரகீர்த்யா = உன் பெரும் பெயரில் (புகழில்)
ஜக³த் ப்ரஹ்ருஷ்யதி = உலகம் மகிழ்கிறது
அநுரஜ்யதே ஸ்தா²நே ச = இன்புறுவதும் பொருந்தும்
பீ⁴தாநி ரக்ஷாம்ஸி தி³ஸ²: த்³ரவந்தி = ராட்சதர் அச்சமுற்றுத் திசைகளில் மறைகிறார்கள்
ச ஸர்வே ஸித்³த⁴ஸங்கா⁴: = மேலும் சித்தர் கூட்டத்தினர்
நமஸ்யந்தி = வணங்குகிறார்கள்
அர்ஜுனன் சொல்லுகிறான்: இருஷீகேசா, உன் பெருங்கீர்த்தியில் உலகங்களிப்பதும், இன்புறுவதும் பொருந்தும், ராட்சதர் அச்சமுற்றுத் திசைகளில் மறைகிறார்கள், சித்தக் குழாத்தினர் அனைவரும் நின்னை வணங்குகிறார்கள்.
कस्माच्च ते न नमेरन्महात्मन्
गरीयसे ब्रह्मणोऽप्यादिकर्त्रे ।
अनन्त देवेश जगन्निवास
त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत् ॥११- ३७॥
கஸ்மாச்ச தே ந நமேரந்மஹாத்மந்
க³ரீயஸே ப்³ரஹ்மணோऽப்யாதி³கர்த்ரே |
அநந்த தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ
த்வமக்ஷரம் ஸத³ஸத்தத்பரம் யத் || 11- 37||
மஹாத்மந் = மகாத்மாவே!
ப்³ரஹ்மண: அபி ஆதி³கர்த்ரே = பிரம்ம தேவனையும் ஆதியில் படைத்தவனாகவும்
க³ரீயஸே = மூத்தவராகவும் உள்ள
தே கஸ்மாத் ந நமரேந் = உனக்கு ஏன் வணங்கமாட்டார்?
அநந்த தே³வேஸ² ஜக³ந்நிவாஸ = அநந்தா, தேவேசா, வையத்தின் உறைவிடமே
யத் ஸத் அஸத் = எது சத்தாகவும் அசத்தாகவும்
தத்பரம் = அவற்றைக் கடந்ததாகவும் உள்ள
அக்ஷரம் = அழிவற்ற பரம்பொருள்
த்வம் = நீ
மகாத்மாவே, நின்னை எங்ஙனம் வணங்காதிருப்பார்? நீ ஆதி கர்த்தா. பிரம்மனிலும் சிறந்தாய், அநந்தா, தேவேசா, வையத்தின் உறைவிடமே, நீ அழிவற்ற பொருள், நீ சத்; நீ அசத்; நீ அவற்றைக் கடந்த பிரம்மம்.
Continued